Właśnie dowiedziałam się od przyjaciółki, że marnuję

sobie życie. Stwierdziła, że mam talent, potencjał, by być dobra w pewnych dziedzinach, a od jakiegoś czasu nic nie robię i ciągle walczę o czyjąś miłość, akceptację. Dziwnie się czuję. Ona ma świętą rację. Kiedyś byłam ciekawą świata osobą z pasją, a teraz żyję jakimiś nieistotnymi bzdetami. Przejmuję się tym, że ktoś nie dał mi szansy, że ktoś mnie nie polubił, nie odwzajemnił moich uczuć. Za wszelką cenę chcę się dostosować, wyrzekam się często siebie...I chyba straciłam dary, które dostałam od Boga :(