Znamy się tak słabo...

Poznaliśmy się kiedyś w przeszłości, ale teraz nasze kontakty ograniczają się do cześć, nic poza tym. Widuję go niemal codziennie w pociągu, potem na uczelni, zaintrygował mnie sobą i nie mogę o nim przestać myśleć, ale zawsze kończy się tylko na patrzeniu. Brak mi odwagi, żeby zagadać.

Proszę o jakąś radę. Męczę się już tak dobre kilka miesięcy.

zagadaj, raz się żyję :) też mam podbną sytuację...tęsknię za facetem ale ja nawet nie mam możliwości żeby się popatrzeć na niego, powiedzieć część

On też jest bardzo zamknięty w sobie, typ samotnika. Ciągle widuję go z książką i słuchawkami na uszach. Z ludźmi rozmawia dość rzadko, nie widuję, żeby miał nawet jakiegoś przyjaciela.

Ciągle nie mam wystarczającej odwagi. Gdybym chociaż wiedziała, że on chce tego samego, a trudno mi wywnioskować z jego zachowania. Chyba jestem po prostu dziewczyną, którą kojarzy z uczelni.

Zagadaj, co ci szkodzi. Jeśli źle zareaguje, uznasz, że szkoda sobie czasu zawracać.

Nie wiem, czy wypada tak podejść bez konkretnego pretekstu...