Nie wiem co mam ze sobą robić,jakie studia?

Od gimnazjum marzę o medycynie,ale na studiach chcę mieć czas dla siebie.Chcę chodzić na imprezy,chcę mieć czas na zadbanie o siebie,praca też by się przydała,a na tym kierunku nie uda mi się tak zagospodarować czasu jakbym chciała,bo mam kłopoty z powolną nauką.Ciężko wchodzi mi coś do głowy.Tylko teraz powstaje problem,bo nie wyobrażam siebie w innej pracy niż lekarz.To kłóci się z moją ambicją,moim charakterem.Chcę aby ludzie liczyli się z moim zdaniem,marzę o pracy w szpitalu,aby mieć swoich pacjentów,odwiedzać ich,dowiadywać się o ich samopoczucie,kierować na badania.Dodatkowo kręci mnie nauka o chorobach jakich wcześniej nie znałam,lubię,chcę wiedzieć jak najwięcej!Biologia jest moją pasją,królową wszystkich przedmiotów.Co robić?Męczyć się z nauką,narzekać na brak czasu,czy pójść na inny kierunek i nie mieć z niego satysfakcji,w przyszłości mieć wyrzuty sumienia że choć nie spróbowałam?Może pomożecie mi wybrać jakiś inny,lżejszy kierunek,ale równie ważny i ciekawy.

Farmacja?

Denne :P

Na medycynę trzeba sie dostać.

Z dostaniem się nie miałabym najmniejszego problemu,ostatnio przerabiałam sobie maturę z biologii poziom rozszerzony i miałam 86%,a do matury mam jeszcze cały rok,więc sama widzisz.Dodatkowo robiłam z chemii,tu gorzej bo 68%,ale mam jeszcze czas i mogę wziąć korepetycje,tylko pytanie czy w ogóle zamierzam iść na medycynę?

Prowokacja.

Skoro masz tyle czasu dla siebie, nie miałabyś takiego wyniku.

Na kafeterii wszystko dla was jest prowokacją. :o

Od 3 klasy gimnazjum zaczytywałam się w książkach dla studentów medycyny,stąd mój wynik.Nie porównuj szkoły do studiów,bo do szkoły nie uczę się prawie w ogóle,a stopnie mam bardzo dobre. ;)

hm. to może idź na psychologię? też będziesz miała pacjentów, mimo, że lekarzem nie będziesz, też będą przychodzić jakby nie było z chorobami, harówy chyba o wiele, wiele mniej niż na medycynie, generalnie jest wiele możliwości.

Rozważę psychologię,tym bardziej że nie będę miała stresu o psycholi co nóż mogą wyjąć podczas rozmowy,bo wydaje mi się że tacy chodzą do psychiatry.Dobry pomysł,dzięki! :)

em. i na psychologii dowiesz się, że to co właśnie napisałaś jest kompletną bzdurą;)

No,kolejny pomysł poszedł się...ekhm ;)

z jednej strony sugerujesz, że jesteś empatyczna, z drugiej piszesz o pacjentach "psychole". hm. a czy Ty wiesz, że większość lekarzy ma np. styczność z ludzkimi wydzielinami, brzydkimi organami? brrr, prawda?

Nieprawda.Nic nie mam do ludzi chorych,którzy nie mają wpływu na co chorują,że w ogóle chorują.Nie razi mnie widok ludzkich wnętrzności,ale bałabym się jakby przyszedł do mnie,jak powiedziałam wcześniej,psychol,wyjąłby nóż,zagrażałby mi.

pewnie dostaniesz jakąś ochronę