31 lat nie mam dzieci

moi rodzice też są sprawni, ale nam się jakoś chce do nich jeździć a oni czasem sami mówią, że chyba nam za dobrze było w domu, bo ciągle wracamy...nigdy nie proszą o pomoc czy załatwianie czegoś, sami nam proponują, że oni nam w czymś pomogą...idealni tez nie są, ale fajnie tak spotkać się w dużym gronie z dzieciakami i w ogole... nie chcę pustego, wygodnego domu, chcę chaosu i darcia...moja mama nie kupowała sobie wielu rzeczy, bo miała nas i miała na kogo wydawać i powiedziała, ze niczego nie żałuje, mój tata powydziwiał, ze szkoda mu było, że na wczasy jakieś tam nie jeździli, ale teraz nie żałuje, bo widzi że było wato..choć łatwymi dzieciakami nie byliśmy :)

beworko, wiem liczę się z tym, bo w mojej rodzinie jest kilka takich przypadków, ale też wiem, że psychika jest ważna więc póki nic się takiego nie dzieję, to staram się o tym nie myśleć, jak pojawi się problem będę działać. Jak mi się nie uda naturalnie to będę myślała o innych możliwościach i być może adopcji. Jak chce się mieć rodzinę to można ja stworzyć, jakiś sposób się znajdzie :)

Ja urodziłam pierwsze dziecko w wieku 34 lat, a ostatnie mając 42 lata. W sumie mam czworo. :P Jeśli oboje z partnerem jesteście zdrowi, to dacie radę. Powodzenia. :)

luuśka, ale super :) dzięki, że to napisałaś :P

A ja Wam życzę, żeby Wasze marzenia się spelniły;) i to jak najszybciej;) Ja mam 29 lat i jednego Bąbla:), ale tak max do 35 chciałabym się wyrobić jeszcze może z dwójką;) Mój mąż chciał mieć zawsze dużą rodzinkę:). teraz z moich względów zdrowotnych nie możemy się starać, ale jak tylko wszytsko się unormuje, to zaczynamy;) No a jak się nie uda, to bedziemy cieszyc się TYM, KOGO JUŻ MAMY:)

My pleasure, mio-mio. :)

pewnie, że zdążysz, a co już menopauza ci w oczy zagląda, czy jak ? Tak z 10 max 15 lat na to jeszcze masz. Spoko.

mio, na wstępnie nie ma co zakładać problemów z płodnością (ktoś tu o tym pisał), bo nie ma sensu. wiem wiem, że sobie z możliwych trudności zdajesz sprawę, każdy dojrzały człowiek tak ma, ale póki co luz :). ja jestem po ciąży pozamacicznej w 2011 r. po której szybko mi się udało zajść w prawidłową ciążę :)

może 3 - w zasadzie od początku kiedy zaczeliśmy znów się kochać po porodzie to robimy to albo z gumką albo w sposób "stosunek przerywany" ale zdarzyło się już kilka razy bez żadnego zabezpieczenia :P Tak jak pisałam jakbym już teraz zaszła w ciąże to na pewno bym się nie obraziła :)

Trzeba mieć końskie zdrowie by mieć w krótkim odstępie trójkę dzieci. Każde dziecko wymaga zdrowia i energii rodzica :D. Mam 31 lat i trzyletnią córkę, od roku myślimy z mężem o drugim i ostatnim ale jakoś nie możemy się zebrać bo oboje jesteśmy zmęczeni póki co. Moja znajoma ma trójkę, jest dobrze sytuowana więc odpadają jej problemy finansowe za to jest potwornie zmęczona a też wychowała się w dużej rodzinie (jest piątym, najmłodszym dzieckiem ) i z tego co opowiadała to najstarsze bardzo pomagały rodzicom przy rodzeństwie a także dziadkowie. Mieć dużą rodzinę to piękna rzecz ale trzeba jednak mieć pomoc ze strony teściowej, mamy , taty czy teścia, nie ma zmiłuj. Zwykłe wyjście na spacer z rana to już wyczyn gdzie często samemu trzeba przygotować na wyjście trójeczkę, każde umyć, ubrać, dać śniadanie, samemu się wyszykować, potem na ploacu zabaw czy w parku mieć oczy do okoła głowy a uwaga rośnie wraz z wiekiem dzieci bo to nie jest tak że im starsze to odrazu mądrzejsze i mmniej uwagi potrzebujące. Dodam że taka Mama jak wraca ze szpitala to pozostała dwójką oczekująca w domku tak samo jak wcześniej potrzebuje mamy a tu noworodek. Szczerze to zastanawiam się jak radzą sobie takie matki bo moja znajoma mówi że jest bardzo ciężko póki co a jej dzieci mają kolejno 5lat (dziewczynka chodzi do przedszkola w kratkę bo często choruje) , 3 latka (dziewczynka, bardzo żywiołowa, mały szatan i nie dostała się do przedszkola póki co żadnego), ostatni synek , 6 miesięczny maluch który już teraz jest bardzo absorbujący i wymagający. Efekt jest Taki że znajoma jak nie przyjedzie jej Mama to nie ma czasem kiedy spokojnie głowy umyć a co dopiero zadbać prawdziwie o siebie i czeka aż dzieci podrosną a na ciasto nie ma czasu , ledwo na obiad starcza jej sił i ogarnięcie domu. Jak ma się dużą pomoc ze strony rodziny to nie ma sprawy ale tak to jest ciężko.

no i dostałam okres...nie udało się za 1 podejściem... niestety u mnie cykl jest 33 dniowy i na dodatek zmienny, więc długo trzeba będzie czekać na kolejną próbę :)

mio, no trudno, nowy cykl nowe szanse :)

Mio powodzenia ! :) A w ogóle to dziewczyny po 30 jak długo starałyście się o pierwsze dzieciątko? My dosyć długo, ponad 1,5 roku

mamo Franka, 1.5 roku??? ;( oooo Boże, a leczyłaś sie na coś, czy po prostu Matka Natura tak sobie zażyczyła? Ja tak chciałabym w ciągu tego pół roku już być w ciąży, bo zaczyna mi już odbijać i połowę pensji męża wydaję na siostrzeńca i bratanice :)

u mnie dość skomplikowane. przestaliśmy się zabezpieczać kilka miesięcy przed moimi 29 urodzinami, ale takie klasyczne ;) starania to nie były, choć nie powiem jak 11 miesięcy później nadal w ciąży nie byłam, to już zaczęłam się stresować, niby wszystko ok, wręcz idealne cykle, pomyślałam że to może coś u męża...no i dokładnie 12 miesięcy później w lipcu na wakacjach zaszłam w ciążę, jak się niedługo potem okazało niestety pozamaciczną, laparoskopia, wycięcie prawego jajowodu, kilka miesięcy bez prób zajścia na regenerację i znów zaczęliśmy się starać w listopadzie 2011, w styczniu 2012 już byłam w ciąży, także bardzo szybko jak na jeden jajowód :) Od tamtej już nie wierzę w wiek przy zajściu, to jak to wygląda, czy ok, czy nie, jest tyle różnych nieprzewidywalnych sytuacji w tym temacie...

Mio - nie chciałam Cię straszyć, jeśli tak to wyszło to przepraszam :( Eh dla mnie to był koszmarny okres, z każdym miesiącem coraz gorzej, tak brałam clostilbegyt i d*phaston a potem już też zastrzyki w dniu owulacji. Ale zaszłam w ciąże dopiero gdy pogodziłam się już z tym, że nie będę mamą ( tzn biologiczną mamą ) i jak zaczęłam interesować się adopcją, czyli jak po prostu wyluzowałam :)

Ja się nie boję i staram nie nakręcać, bo wiem, że różnie bywa. Nie wystraszyłaś mnie :) na razie nie mam jeszcze powodów do stresów. Wychodzi na to dziewczyny, że trzeba sie starać o dziecko zanim nam się go zechce, to akurat przyjdzie na czas :)

Ano na to wychodzi ;)

Dziewczyny ja to jednak mam dylemat.... mam już 32 lata, chciałabym drugie bejbi ale załapałam się na roczny macierzyński, to jakbym się zaczęła teraz starać o drugiego maluszka i nie byłoby mnie ponad 2 lata w pracy to pewnie by mnie z niej wywalili :(((( czyli nie pozostaje mi i męzowi nic innego tylko na razie się zabezpieczać....

Hej! :) Wróciliśmy z małych wakacji ;) mama, a to byłyby duży problem dla was, nawet jakby cię z pracy wywalili? mnie też już męczy brak dochodów choćby i niezbyt dużych z mojej strony, ech muszę coś pomyśleć.

pierwszego syna urodziłam mając 30 lat.gdy skończył roczek uznaliśmy,źe czas a drugid dziecko.odrazu zaszłam w ciąże i urodziłam bliźniaki.takźe mam trzech synkow.

mio mio,połowe pensji meza wydajesz na dzieci w rodzinie.u mnie to by nie przeszlo.mąz rozlicza mnie,chyba by mnie zabil gdybym kupowala zabawki bratanicy bez konsultacji z nim.