Szukam przyjaciółki

jak się uda, teraz będę chyba dopiero około szesnastej

A ja nie rozumiem dlaczego ta zima tak po macoszemu potraktowana i tylko skip do wiosny. Przecież to pora roku dająca tyle możliwości na wytłumaczenie nagłej bliskości (bo przeciez zimno). Więc moi drodzy jesień spędzamy aktywnie szukając przyjaciół do przytulania ;)

Gość44 bardzo dobrze mówisz ;) Tylko jakoś trudno to idzie ...

Z przytulaniem na zimę, niby takie proste fik, fik i po zabiegu, a w rzeczywistości tyle elementów musi się spasować...

O to temat zrobił kaput:( Szkoda... Tak czytam sobie te wpisy i chciałabym uwierzyć, że istnieje taka prawdziwa przyjaźń między mężczyzną i kobietą. Może to zabrzmi nieco arogancko z mojej strony, ale ja z kolei chciałabym poznać mężczyznę, dla mnie nieatrakcyjnego, tylko z takim mogłabym się przyjaźnić i mieć pewność, że się nie zakocham.

Wiesz co-to chyba tak nie dziala...Pewnosci,ze sie nie zakochasz nic nie moze Ci dac,a skoro kogos polubisz i poznasz,otworzysz przed nim swoje serce to wtedy wyglad schodzi na dalszy plan i...klops-milosc .

W tym nieatrakcyjnym też można się zakochać :) wkońcu przyjacielem naszym zostaje ktoś wyjątkowy, a w takim łatwo się zabujać :) Najczęściej niestety dodtyka to tylko jedną ze stron i tak kończy się damsko-męska przyjaźń.Moim zdaniem jeżeli nie możemy sobie na miłość pozwolić bo np jedna ze stron jest w związku to musimy to swoje zauroczenie jakoś przeczekać i za nic się nie przyznawać.

Przeczekać i nie przyznawać się? Wyczekać moment i rzucić się na fale namiętności?

Tez jestem za przeczekaniem i nie przyznawaniem sie,chyba ze zrobi sie calkowicie nieznosnie dla zakochanej strony-wtedy lepiej po prostu zrezygnowac z przyjazni niz sie torturowac... Chwila namietnosci to nie jest dobry pomysl,tylko wszystko niepotrzebnie komplikuje. Facet-a to Ty jestes za przyznaniem sie i zostawieniem tej drugiej stornie decyzji co z tym fantem zrobic? No i za chwila zapomnienia?

Nie wiem co bym zrobił, nie byłem w takiej sytuacji, ale czuje podskórnie, że bym się przyznał niż miałbym się katować

Też bym się przyznała. Jednostronne uczucie czy to zakochanie czy przyjaźń nie ma szansy bytu i jest męczarnią dla strony zaangażowanej. Wóz albo przewóz.

po przemyśleniu tematu też tak sądzę

Kolejne przemyślenie do kolekcji :)

tak sie tylko upewniam-dalej mowimy o sytuacji,kiedy jedna ze stron jest w zwiazku? bo wtedy wg mnie przyznanie sie do milosci jest liczeniem na to,ze ten zwiazek nie przetrwa a powodem bede ja.Nieco to egoistyczne ,nie uwazacie? I to wobec PRZYJACIELA. A jesli oboje sa wolni to...jazda dowolna, :) wszystko sie moze zdarzyc a i tak bedzie ciezko i niekoniecznie wyjdzie tak,jak liczymy.Ryzyko jest zawsze.

Może to jest egoistyczne podejście ale z drugiej strony jest to szczerość wobec przyjaciela i samego siebie.

Dla mnie to jest ciagle zrzucenie odpowiedzialnosci na te druga strone i pozbycie sie swojego ciezaru-" ja sie ujawniam ze swoimi uczuciami a Ty rob z tym co uwazasz,cala nasza przyjazn lezy w Twoich rekach". Poza tym-jak dalej zyc,jesli ta druga strona nie rezygnuje ze swojego zwiazku? Przejsc do porzadku dziennego- to chyba niemozliwe? ja bym nie potrafila zachowywac sie "normalnie" wiedzac ze on cos do mnie czuje a ja go ranie,nawet jesli tego nie chce.

Może mam zbyt radykalne podejście ale jeśli jedna strona się zakochała to chyba lepiej byłoby się rozstać na chwilę lub na zawsze, a co najmniej bardzo rozluźnić znajomość. Trudno w takim przypadku mówić o przyjaźni (tylko przyjaźni).

Ja obstaje za przeczekaniem bo inaczej może paść i przyjaźń i stały związek. Zresztą jak tu się przyznać gdy widzisz że dla przyjaciela jesteś tylko przyjacielem...

Ja niestety wolę cokolwiek niż nic

Dla mnie to byłoby zbyt trudne. Przeczekac zauroczenie można ale uczucia chyba się nie da. A co w sytuacji kiedy ta druga strona znajdzie sobie kogoś w kim się zakocha? Miałabym słuchać zwierzeń kiedy to siebie chciałabym widziec w tych sytuacjach? Nie wyobrażam sobie, że mogłabym się zachowywać naturalnie i cieszyć szczęściem przyjaciela kiedy od środka by mnie rozrywało? Trudno, może jestem egoistką ale nie umiałabym się aż tak poświęcić.

Oj nie jest to łatwe, ale trzeba powiedzieć, bo przecież raz kozie śmierć. Pewnie w większości przypadków zakończy się to klapą i płaczem w poduszkę, ale lepsze jedno cięcie niż udręka w łudzeniu się, że może coś wyjdzie samo z drugiej strony

A co w sytuacji gdy to ty jesteś w związku a przypadkiem zakochujesz się w przyjacielu? W tej sytuacji chyba lepiej aż ci przejdzie :P Przecież wtedy możesz zostac z niczym

lepsze wlasne nic , niz czyjes byle co

Zgadzam się z przedmówcą. Nie chcę aromatu identycznego z naturalnym, chcę wąchać prawdziwe maliny :) :) :)

maliny i brzoskwinie...na jesień jak znalazł

To robimy zapasy malin,brzoskwin i co tam kto jeszcze lubi i czekamy na kalendarzowa jesien :) Serenika-uczuciowy trojkat z przyjacielem i wlasnym facetem? Przeciez to teksanska masakra pila mechaniczna...nie ma dobrego wyjscia, nie wiem czy "zostanie z niczym" to nie jedyna sensowna droga.Stawiasz na siebie, bez pozniejszego zastanawiania sie czy dobrze wybralam,bo przeciez ten drugi zrobilby inaczej,moze lepiej,moze bylby bardziej taki a mniej taki, bez tego calego dreczenia siebie. Pewnie bolaloby niemozebnie, ale zawsze przychodzi nowe...

Miałam kiedyś takiego przyjaciela , co prawda netowego.W sumie to sprawa niesamowita mieć kogoś takiego, ale potem płaci się za to.Po kilku latach wspólnych pogawędek nadszedł czas, kiedy on stwierdził, że to koniec.Zrobił to prawie z dnia na dzień, twierdząc, że za bardzo się zbliżyliśmy i nie chce kusić losu dalej.W efekcie pozostałam zraniona.Tak więc , należy się zastanowić, czy faktycznie warto inwestowć w tego typu relacje.Nasza niczym więcej nie mogła się zakończyć, bo ja mam męża.

czyli nie polecasz? :)

I w życiu realnym i w życiu wirtualnym należy uważać, bo i tu i tu są ci sami ludzie

Naiwniakowi to piszesz :( Nie jestem wlasnie pewna czy to zawsze sa ci sami ludzie, net rzadzi sie swoimi prawami.