autyzm u dzieci

Mam pytanie do mam dzieci autystycznych jeśli takowe tu są...mianowicie zastanawiam się jak przejawia się autyzm u małych dzieci?takich np.dwuletnich?czy to zawsze muszą być jakieś takie mocno nasilone objawy jak np.kołysanie się,brak kontaktu,brak okazywania emocji itd...pytam bo trochę zaczęłam się niepokoić o córkę,ma dwa lata i na przykład nie mówi tylko pojedyńcze słowa i to bardzo nie wyrażnie,wogóle jest bardzo nieśmiała i strachliwa,na spacerach zamyka oczy gdy ktoś obcy idzie z naprzeciwka,nie chce dotykać grających lub mówiących zabawek,czasami tak się czegoś wystraszy że trudno ją uspokoić,czasami tak przytula misie jakby je chciała udusić,nie chce sama jeść,wszystko trzeba jej podawać nawet kromkę chleba muszę jej trzymać bo nie weżmie do ręki,wogóle jest strasznym niejadkiem.Z drugiej strony lubi się przytulać,okazuje emocje pozytywne i negatywne jak to dzieci.Wiem że Kafeteria to nie jest miejsce do diagnozowania...idę z córką do neurologa ale u dobrego to dopiero za miesiąc wizyta i to prywatnie.Może wypowie się jakaś mama jak to było u niej?kiedy stwierdzono autyzm i co lekarze wogóle badali?a może któraś z was też się martwiła a póżniej okazało się że wszystko jest w normie a jakieś takie dziwne zachowania to tylko dziecięce widzimisię które minęło po jakimś czasię.Proszę o poważne wypowiedzi bo na prawdę się martwie...

spytaj na wątku jest taki autyzm chyba sie po prostu zwie

Witaj, Proponuje ci wizyte w osrodku diagnozujacym autyzm. Czy dziecko ma z wami wspolne pole uwagi?czy pokazuje palcem?czy chodzi na palcach? Mozesz wczesniej udac sie na diagnoze SI,bo bardziej o tgm co napisalas wyglada to na nadwrazliwosc.ale ja specjalista nie jestem.dziscka nie widzialam.

tak,z córką jest normalny kontakt,patrzy w oczy,można ją czymś zainteresować,pokazuje różne rzeczy i próbuje je nazwać,zauważa dużo szczegółów i jak na przykład jesteśmy na spacerze to potrafi przez cały spacer wszystkie słupy przy drodze pokazać.Na palcach chodzi ale tylko w formie zabawy i to czasami.Najbardziej martwi mnie to że boi się innych ludzi i dzieci,gdy ktoś obcy się do niej odezwie to zaczyna płakać albo ucieka do wózka...jest bardzo wrażliwa i do wszystkiego bardzo długo się przyzwyczaja.Sama już nie wiem,może panikuję...Jej ojciec też był bardzo wrażliwy i nadpobudliwy jako dziecko,czy to można dziedziczyć?Ja też nie jestem gruboskórna...