brak znajomych a rodzina tez nie chce miec ze mna kontaktu

Witam!! Mam 28 lat i nie mam żadnych znajomych... tak naprawdę to nigdy ich nie miałam. Rodzina też zachowuje się tak jak bym nie istniała. Od kąd pamiętam to zawsze miałam problem ze znalezieniem znajomych. Zawsze byli interesowni i musiałam zabiegać o względy innych. Czułam się odepchnięta i niechciana w żadnym towarzystwie... Zawsze jak znajomi szli do kina, organizowali jakąś imprezę to ja zawsze byłam pomijana... a jak już zaprosili to raczej z konieczności, a potem naśmiewali się ze mnie. Nie jestem osobą zarozumiałą... raczej miłą, pogodną, chcącą kontaktów z ludźmi. Ale jakoś tak się dzieje że nie mam żadnej bliskiej osoby z którą mogłabym szczerze i otwarcie porozmawiać. Od 10ciu lat jestem mężatką i mam trójkę dzieci. Mąż pracuje za granicą, rzadko bywa w domu... Ja siedzę sama i nie mam nawet z kim porozmawiać. Nie pracuję bo muszę zajmować się domem i dziećmi, a i mąż nie pozwala mi iść do pracy. Rodzina (rodzeństwo)też mnie pomija... ciągle słyszę że jakaś impreza rodzinna była a mnie nie zaproszono... jak już to tylko na te na które nie wypada zaprosić, typu chrzciny, wesela itp. Nie odwiedzają, nie dzwonią... Od 2 lat mieszkam na Mazurach. Teraz to rozumiem, że nie odwiedzą bo dzieli nas 400 km... ale wcześniej wszyscy mieszkali blisko siebie. Ja jeżdżę do rodziców na święta, odwiedzić jak mam więcej czasu. Ale przecież to działa w obie strony... dlaczego to oni nie przyjadą? Zawsze słyszę tylko obietnice że odwiedzą ale jakoś nie odwiedzają. Zadzwonić to też im się nie chce... jak ja nie zadzwonię to nie wiedziałabym nawet co się dzieje. Czasem mam wrażenie że wszystkim przeszkadzam, że tak naprawdę to najchętniej zapomnieli by o moim istnieniu... Tutaj też nie mam znajomych... czy coś jest ze mną nie tak? Proszę o poradę :)