Zostałam wychowana na grzeczną panienkę z dobrego domu

i mam o to żal do rodziców, bo przez to jestem taka porządna, kulturalna i ułożona uchodzę za sztywną i nie podobam się facetom.

Nie twierdzę, że lepiej byłoby być pozbawioną zahamowań ździrą, ale być taką spokojną, wręcz bojaźliwą osobą też wcale nie jest dobrze być.

nie Ty jedna :)

Po pierwszym stosunku z facetem się rozkręcisz.

O ile takowy kiedykolwiek nastąpi. Mam 23 lata i nawet się nie całowałam. Masakra jakaś.

Aż tak ci tęskno do faceta? :-)

Nie martw się Autorko, jak chodzi o mnie to ta sama sytuacja, tyle, ze jestem facetem. tez grzecznym, kulturalnym i ułożonym i źle na tym wyszedłem.

Dziewczyno co Ty gadasz.Dużo facetów lubi takie grzeczne i ułożone.

Taa, lubią. Jakoś tego nie widzę. Może przejdę jako koleżanka, ale nie jako dziewczyna. Inna rzecz, że aż taka grzeczna to ja nie jestem. Noszę w sobie ogromne pokłady energii i mam ochotę poszaleć, ale na co dzień tego nie okazuję. Chcę za wszelką cenę dobrze się prezentować, nikogo nie urazić, nie wyjść na nachalną. I męczę się z tym.

A w ogóle próbujesz kogoś poznać ? Czy tylko tak narzekasz bo faceci sami do Ciebie nie piszą ?

Niby w jaki sposób? Jedyną taką szansę mam na uczelni i na kursie, na który uczęszczam. Na imprezach źle się czuję, bo nie znam się na alkoholach.

A skąd jesteś??

Z Małopolski.

Jesteś może z Krk??

Z Wieliczki. W Krakowie studiuję.

jak masz ochotę napisz: takisobie23@onet.eu

Wolę pisać tutaj. Nie lubię pisać mailowo.

I tak to wszystko wygląda. Jeden klops, i tyle. Podoba mi się facet, ale on też ma mnie chyba za taką porządnicką i z tego powodu nie zwraca na mnie uwagi.

Na imprezach masz sie bawić, a nie chlać do utraty przytomności.

No nic szkoda, ja muszę uciekać, dobranoc :)

Zresztą nie wiem, czy chcę poznawać nowych ludzi... Wolałabym chyba, żeby to osoby, które już znam zmieniły o mnie zdanie i przestały mnie uważać za taką grzeczniutką, bo ta łatka tym bardziej mnie krępuje.

Musisz im dać do tego powód.

Ja też zostałam tak wychowana i uważam to za wielkie szczęście, walor i jestem stokrotnie wdzięczna moim Rodzicom. Dziś już jestem mężatką, mam rodzinę ale w czasach panieńskich miałam "powodzenie", wiem, że podobałam się chłopakom i to bardzo fajnym, wartościowym gościom. Uchodziłam trochę za damę, mężczyźni bardzo mnie szanowali, a startowali tylko ci naprawdę "odważni", inni czasami wprost mówili "Za wysokie progi...". Bardzo miło to wspominam. Teraz mam cudownego Męża, który mówi, że wygrał los na loterii :) Spójrz może na swoją sytuację z takiej perspektywy, na pewno jesteś wartościową, wewnętrznie bogatą osobą. Traktuj sama siebie jak księżniczkę (ale nie w takim pretensjonalnym sensie, zadzierania nosa, nikt nie jest dla mnie dość dobry itp....) i pozwól zdobyć się księciu :) Powodzenia! :)

Może jeszcze dodam, że mam 26 lat :) więc to nie była jakaś zamierzchła przeszłość :) bo trochę zabrzmiało jak legendy Okrągłego Stołu :):)

Gościu, żeby nie było - ja też zawdzięczam wiele moim rodzicom i cieszę się, że jestem dobrze wychowana, ale wydaje mi się, że przekazali mi za dużo twardych zasad i stąd teraz one nieco mnie hamują. Np. wstydzę się zagadać pierwsza do faceta, przekonana, że wyjdę na nachalną. Nie pokażę mu, że jestem nim zainteresowana, gdyż boję, że naruszy to moje dobre imię. Niemożliwy, jaki mam dać powód? Od czego zacząć?

Musisz się przełamać i pokazać że Ci zależy. Faceci też są wstydliwi i nieśmiali i czasem kobieta musi wziąć sprawy w swoje ręce.

No dobrze, ale nawet jeśli, to i tak on będzie miał mnie za świętoszkę. A faceci wolą wyluzowane, wyszczekane babki. Też chcę taka być.

Chcesz być wyszczekaną lafiryndą???!!!

Aż tak to nie, ale fajnie byłoby być zdecydowaną osobą o silnej osobowości, która nie da sobie dmuchać w kaszę i głośno mówi to co myśli.

Co do dmuchania... Hmm, jak by to powiedzieć? Wybacz szczerość, ale osobiście wolałbym taką grzeczną i spokojną hmm, ten tego, hmm DMUCHAĆ.. ;-) ;-) ;-)