kto ma serdecznie DOSC i chce zmienic swoje zycie i jak

kurcze, kobieto Ty znasz zycie!!! :) no wlasnie...on nie wie co ja teraz mysle, czy mam faceta, czy dalej jestem otwarta na znajomosc z nim. czyli punkt wyjsciowy? moze byc tez tak ze on nie przyjdzie, wtedy wiadomo not meant to be.

O Boze!!! To ja??? :):):) tak, Chce byc Paryzem!

Jestes :-) Bo robisz wszystkie kroki. A tak na marginesie, to z ogolnej dyskucji o zyciu w Polsce zrobilo sie tak, ze my dwie publicznie gadamy na prywatny dla Ciebie temat, moze sie gdziesz przeniesc?

Masz racje!!!! email? zrobmy tak ze ja zaloze taki tymczasowy I go tu wpuszcze.

Ok, ja tez zaloze tymczasowy i ci dam. Poczekaj,

okay, super

Ok. Tymczasowy mail, just for you ;-) tina.kafeteria@gmail.com

to się dziewczyny rozpisałyście :) 15 minut mi zajęło przeczytanie tego co tutaj dzisiaj naskrobałyście :) co do tej wyprowadzki - to odradzam Warszawę! ilekroć jestem w tym mieście, to wydaje mi się, że ludzie tam żyją w ciągłym biegu i olbrzymim stresie :/ co prawda zasadniczo odwiedzam W-we tylko w celach zawodowych, ale mam tam bliską znajomą i kiedyś gdy chciałem się tam wyprowadzić, to mi to odradzała narzekacie tak trochę na małe miasteczka, a dla mnie małe miasteczko to wspaniała sprawa! nie mam tutaj na myśli kilkutysięcznego miasta, a takie powyżej 20 tyś.ale nie więcej niż 50 tyś. moim zdaniem problemem nie jest samo miast, a ludzie w nim mieszkający, a dokładniej brak w naszych kręgach osób, które podzielają nasze zainteresowania no i co się tak nagle na te maile namawiacie? jak ja niby będę z Wami pisał? :D

No to i ja, mysle, ze to Warszawa nie jest wartoscia absolutna, wszystko kwestia tego, co ci sie podoba i gdzie sie dobrze czujesz. Jestem z Warszawy, wiec zgadzam sie ze pospiech itd. Niektorzy to lubia, kurz, halas i zeby cos sie dzialo, nawet z negatywnymi stronami. Inni wola spokoj. Problemem jest rzeczywiscie brak podobnych ludzi. Statystycznie w miescie latwiej ich poznac,bo wiecej osob ;-) Zreszta nie ma regul, po prostu trzeba isc za glosem serca. A tak w ogole niezaleznie od tego gdzie jestesmy, o wyjatkowych, odwaznych, spontanicznych ludzi, ktorzy jeszcze do tego chc byc naszymi przyjaciolmi jest trudno. Ale i dla tego sa cenni.

cafe.zara_28@yahoo.com :)

no właśnie brak ludzi :/ ja też mam problemy z namówieniem kogoś ze znajomych na jakiś wypad, wycieczkę rowerową, kajaki, narty, czy chociażby zwiedzanie jakiejś nowej okolicy :/ odnoszę wrażenie, że wielu nie docenia tego, że może w danym momencie "pocieszyć" się życiem i po prostu zacząć żyć dla siebie samych, a nie dla pracy, sukcesu, pieniędzy :/ kiedyś tez tak miałem - wszystko dla rozwoju zawodowego, przez to straciłem bardzo wiele, ale gdy w końcu udało mi się osiągnąć to czego tak pragnąłem, to zrozumiałem, że niepotrzebnie zaniedbywałem inne rzeczy i wiele bym teraz zmienił ze swojej przeszłości :) ostatnio np gdy byłem na mieście to ok 1 zaczynało już sie robić nudno w barze - wszyscy podpici, wielu już nie ma itp. zebrałem się więc*****szedłem do domu, ale w połowie drogi się zatrzymałem i powiedziałem "i co pójdziesz spać? przecież dzieci nie ma, żona nie będzie jęczeć jak wrócisz, po co wracasz skoro jutro możesz spać do późna?" no i zawróciłem poszedłem do innego baru spotkałem znajomego i wspólnie z nim i jeszcze jakimiś dwoma dziewczynami bawiliśmy się na baletach do 5 rano :) właśnie o tym chyba cały czas piszemy :) mamy zacząć ŻYĆ!

witamy Kolege ponownie w naszych skromnych progach ha :) Ja sie na dzis wylaczam, bo musze troche sie zrelaksowac...jutro kolejny dzien w pracy :( Tinaaa- dzieki serdeczne za rozmowe i wsparcie , baaaaardzo milo sie rozmawialo, czuje ze nadajemy na tej samej fali-maila podalam wyzej

jeszcze tylko dwa slowa dopisze.... super zrobiles! Dobre myslenie! I zobacz jak sie fajnie bawiles.... wlasnie takie decyzje musimy podejmowac, bo nie wiadomo co ciekawego sie wydarzy. Musimy wyjsc ze strefy komfortu! I zyc na calego! To nasz cel. Polecam goraco film JESTEM NA TAK- madra komedia z Jimmem Carreyem

oglądałem :) najlepszy fragment, to jak pojechali na fermę drobiu :D

Dokladnie, masz racje zaczac zyc. Czyli robic to, na co masz ochote. Czy to sa imprezy do rana, czy siedzenie w domu, wazne zeby bylo dlatego, ze to Ty dokonales takiego wyboru. Dobrze zrobiles.

dzięki dziewczyny :) to do następnego razu :)

Dziekuje rowniez za rozmowe. Trzymaj sie!

Ja mam dosyć samotności i beznadziejnej pracy w wieku 26 lat. Ale nie mam znajomych, którzy pracując za granicą pomogliby mi urządzić się, a z moim szczęściem pewnie wylądowałbym na ulicy, więc koło się zamyka.

Wszystko przed toba! Ja owszem mialam znajomych, u ktorych moglam sie zatrzymac, ale urzadzic wszystko musialam sma tzn znalezc prace i nastene mieszkanie. Nie poddawaj sie! Jedyne czego bediesz zalowac, to rezygnacji z wlasnych planow.