wspolczuje dzieciom ktorym rodzice zafundowali rodzenstwo z mala roznica wieku

Jeszcze jedno nie wyroslo z pieluch a juz pakujecie sie w kolejne. Pierwsze schodzi wtedy na dalszy plan. Kiedy starszemu wychodza zeby i potrzebuje czulosci to wy musicie zajmowac sie noworodkem i jego kolkami. Szkoda mi takich dzieci;/ zamiast poswiecic sie jednemu to wy patrzycie zeby tylko zrobic norme i szybko odchowac i miec glowe spokojna!!! A dziec**przez o cierpia!!

Ja mam siostrę starszą o 5 lat i jak dla mnie to duża różnica wieku, zazdrościłam koleżankom, że mają siostry starsze o rok, góra dwa. Nie pamiętam jak wychodziły mi zęby ale pamiętam za to jak trudno było się nam dogadać jak byłyśmy nastolatkami - w sumie jak ona była nastolatka to ja byłam dzieckiem, a potem ona już dorosła. Nie było wspólnych wyjść itp. bo ona potem miała już chłopaka i męża, dziecko. Dopiero teraz się "zrównujemy" - mamy rodziny, ja zaraz urodzę dziecko i teraz dopiero przybywa wspólnych tematów.

"Kiedy starszemu wychodza zeby i potrzebuje czulosci to wy musicie zajmowac sie noworodkem i jego kolkami" To jak? Te dzieci się rodziły po paru miesiącach? tak się da? :P

Mam rok (bez miesiąca :P ) młodszą siostrę i to ona od zawsze była moją najlepszą przyjaciółką. Ja raczej bym tym dzieciom gratulowała niż współczuła ;)

a ja zazdroszczę cięzko jest rok, dwa a potem już z górki dzieci mają świetny kontakt.

Bywa i tak ze dzieci sa nawet z jednego roku ,jakbys nie wiedziala to ciaza trwa 9 miesiecy a rok 12! Mojej corce pierwszy zab wyszedl tydzien przed roczkiem wiec nie widze nic dziwnego w tym co napisalam.

hehe daga jaga dobre :) W takim razie co robic jak sa blizniaki ?

Ja mam siostrę starszą o 10 lat. Równie dobrze mogłabym nazwać ją daleką kuzynką, bo jak ja miałam 9 lat, to ona już nie mieszkała z nami w domu. Nie pamiętam jej wcale. Jak przyjeżdża, to czuję się jak z obcym w domu :O

nie masz czego ja mam różnice 1,5 roku. aktualnie córka ma 5,5 roku, synek 4 lata. pierwsze dwa lata były ciężkie, ale teraz... sama radość usmiech.gif dzieci są kochane, potrafią sie razem bawić godzinami, prześcigają sie różnych pomysłach i potrafią trzymać sztamę razem przeciw rodzicom :)

a mojej zaczely wychodziczeby jak miala 4 miesiace a w roczek miala ponad polowe zebow I co glupia pipo

a ja wspolczuje twojemu dziecku tak glupiej i pustej matki :)

Jak są bliźniaki to jedno do domu dziecka :)

nie chce mi się czytac całości ,ale popieram cię autorko w 100% ,potom żale płacze że to starsze a wciąż małe ,zachowuje się źle nie chce spać ma bunt o co chodzi no jak o co ONO chce mieć mamę dla siebie ,w dodatku uciszane bo młodsze śpi ,ja zawsze mówiłam najpierw niech się pierwsze nacieszy rodzicami ,a nie szybko drugie .Nigdy tego nie pojmę .

a ja mam róznice 13 lat i to jest najbardziej idiotyczne, dzieci nigdy nie będa sobie bliskie, jak prawdziwe rodzenstwo

Bliźniaki to co innego one mają swój świat i własny język ,jak karmie bliźniaki ,jak je usypiam to w tym samym czasie ,wszystko jest mniej więcej robione w tym samym czasie ,nie uciszam nie każe iść się pobawić drugiemu małemu obok do pokoju ,robię wszystko z obojgiem .Nie prowadzę jednego do przedszkola ,by przyjść do drugiego do domu .Jak to bywa z dziećmi ,z małą różnicą wieku przedszkolak do przedszkola a mama w domu do niemowlaka bo jest spokój bo cisza ,a tata odbierze jak będzie wracał z pracy .

Ja uwielbiałam starszego o rok brata, bawiliśmy się całe dzieciństwo razem, za to nie znosiłam siostry młodszej o kilka lat. Czułam się "zdetronizowana", bo wcześniej to ja byłam najważniejsza, cała uwaga skupiona na mnie, a tu nagle dziecko- nie rozumiałam po co im w ogóle jest potrzebna. Też dogadujemy się dobrze z młodą dopiero teraz, kiedy obie jesteśmy dorosłe. A poza tym- zęby zębami, ale dziecko cały czas potrzebuje uwagi, bo kolki, zęby, upadki, przedszkole, szkoła, przyjaźnie, nauka, choroby, pierwsze sukcesy i porażki, nastoletni bunt... nie ma odpowiedniego wieku na rodzeństwo, a starszy się ucieszy z malucha w domu tylko jak lubi niemowlaki i opiekę nad nimi, a to nie zdarza się często.

autorko, starsze dziecko kocha się tak samo jak młodsze i rodzice poświęcają mu również dużo uwagi i czułośc*****szesz o temacie o którym nie masz pojęcia, żałosne to jest

oczywiście że się kocha tylko nikt nie zaprzeczy że wiecej czasu poświęca się niemowlakowi a biedy 2-3 latek patrzy i nie rozumie zbytnio o co chodzi .

biedny. A jak ma ochotę poszaleć to ciiii dzidzia śpi .

Uwierz mi że siedmiolatek też nie kuma tego dlaczego rodzice chcieli mieć kolejne dziecko, nie wystarczyło im tyle i po co się na nie decydowali skoro teraz zaniedbują starsze, bo zamiast zapytać czy odrobiłam lekcję biegają koło dzidziusia.

u nas jest różnica 4 lat i uważam że idealna, córka odchowana, dużo rozumie, nie jest zazdrosna, :), a jednak dłużej jest się dorosłym nić dzieckiem. z Kolei moja koleżanka ma rok po rok, i ma w domu maaasakre, totalnie sobie nie radzi, jest zmeczona wygląda jak zombi i mowi ze zaluje takiej decyzji bo pada na ryj, pierwsze dziecko zaniedbane a i drugie tez malo czasu ma.

gość Uwierz mi że siedmiolatek też nie kuma tego dlaczego rodzice chcieli mieć kolejne dziecko, nie wystarczyło im tyle i po co się na nie decydowali skoro teraz zaniedbują starsze, bo zamiast zapytać czy odrobiłam lekcję biegają koło dzidziusia. Nie ma co wierzyć czy nie bo u mnie jest właśnie różnica 7 lat ,i problemu zero ,7 latek ma juz swoje zajęcia i nie bardzo chce aby mamusi przy nim siedziała ,lekcję z nim odrabiałam zawsze ,nie musiałam go uciszać bo dzikich harców w domu nie uprawiał jak to robią 2-3 latki .Tak że celowo czekałam tak długo z drugim dzieckiem i wszyscy zadowoleni .

Zgadzam się z autorką. Mam rok młodsza siostrę i postanowiłam sobie że swoim dzieciom tego nie zrobię.jest tylko rok młodsza ale zawsze młodsza. Kiedyś byłam strasznie zazdrosna. Mama w tramwaju kogo weźmie na kolana? Ta co ma 5 czy 4 lata. I ogólnie tysiąc takich sytuacji. Całe szczęście że lepiej się uczyłam i byłam wyższa. Wyobrażałam sobie jaki to byłby dla mnie wstyd gdyby np ona wcześniej znała tabliczkę mnożenia. Może to głupie ale byłam dzieckiem. Później ona wcześniej wyszła za mąż i od głupich ludzi parę razy słyszałam współczucie ze jak się czuje młodsza a już To było strasznie dawno temu ale uraz do małej różnicy wieku pozostał

Dodam że mam też starszego o rok brata i tu nie czułam rywalizacji ani rezygnacji z tego co mi się z powodu wieku należało. Ale po latach dopiero zauważyłam jaki on dopiero był w tym układzie pokrzywdzony. Bo najstarszy, bo chłopak najwięcej odpowiedzialności i obowiązków szło na niego. A też był dzieckiem, 4,5, 10 letnim

Powalony temat...Zalezy jak sie przekazuje dziecku wiadomosc o rodzenstwie i w ogole mam brata 8 lat starszego zawszemnie nie znosil bo bylam coreczka tatusia... teraz mam 2 dzieci chcialam malaroznice wieku 3 lata jest, swietnie sie dogaduja bawia... Zalezy od wychowania i rodzicow ja przez dziecinstwo wiem ze nie fer bylo z moim bratem i zaaszee traktuje po rowno nawet jak mlodsza sie zajmowalam mowilam starszemu pokaz siotrze ladna grzechotke czy cos w tym stylu

I dla mnie nie był to problem najwcześniejszego okresu życia bo go nie pamiętam. Tyle tylko że wiem że mnie nie bardzo nosili i miałam zniekształcona przez to główkę co mi przeszło. Problem pojawił się w świadomym okresie tak gdzieś od 5 roku życia i w sumie jakoś trwa do dziś bo widzę jak wygląda nasze życie. Brat poświęcił się dla rodziny, daje dużo pieniędzy rodzicom i siostrze bo ona taka biedna zawsze. Ona z tego od lat korzysta a ja zamieszkałam daleko i mam rzadki kontakt.

Wybacz ale trzy lata to nie jest mała różnica wieku tylko właśnie ta zalecana przez psychologów Średnia. Nie za duża i nie za mała.

ja współczuje tym pomordowanym

Miedzy mna a siostra jest 5 lat roznicy i to jest duzo. Nie mamy dobrego kontaktu od zawsze i raczej to sie nie zmieni bo pochodzimy z zupelnie roznych swiatow, jak slucham co ona ma do powiedzenia to robie taaaakie oczy... Moja corka ma 5,5 roku i rodzenstwa jej na pewno nie sprawimy :P

Ja tam współczuję autorce, że ma takie problemy. :)