Powiedźcie szczerze czy widok niepełnosprawnych osób sprawia że czujecie

się dowartościowani i lepsi od nich? Czujecie w stosunku do nich pogardę i instynktowne obrzydzenie?

nie

jestem niepelnosprytny uzywam pasty do butow zamiast kremu bambino czarnej

Nie rusza mnie to,nie ziębi ,ni parzy.Nie mam żadnych odczuć

Ale tu chodzi o uczucie instynktowne, takie samo z siebie o podłożu biologicznym, nie pojawia się u ciebie wstręt i obrzydzenie, pogarda, niechęć widząc kogoś niepełnosprawnego?

Nie czuje sie lepsza, ale szczerze mowiac nie jestem w stanie nic zjesc przy ludziach z widoczna na twarzy niepelnosprawnoscia.Zbiera mi sie na wymioty. Ludzie po wypadkach na wozkach itp. nie robia.mi.zadmej roznicy, ale jakies porazenia mozgowe, down..eee nie, nie moge.

masz jakieś dziwne instynkty.

nie,nie czuje się lepsza!nigdy by mi to do głowy nie przyszło;/ czasem czuje zazenowanie ...swoją sprawnoscią i tym ze im to moze przykrosc sprawiac

Raczej współczucie . Takie odruchowe - osoba niepełnosprawna= nieszczęśliwa =żal mi jej .

no jasne ze nie co za glupie pytanie...

Ja mam naturalne instynkty. Osobnicy z defektami, nawet brzydcy, wzbudzają w nas naturalną niechęć. We wszystkich społecznościach stadnych istnieje zjawisko odrzucenie osób posiadających widoczne defekty fizyczne. W związku z czym, osoby niepełnosprawne, w zdrowym, normalnym człowieku, powinny ur******** biologiczne mechanizmy, powodujące odczucie wstrętu, odrazy, pogardy, niechęci. Żaden człowiek sobie przysadki mózgowej nie programował, wiec powinno być to zjawisko powszechne.

no to jestem nienormalna, ale nie mam takich odczuć. Ani nie współczuję, ani się nie brzydzę. Ludzie jak ludzie.

Mnie widok takich osób nie rusza,mam masę swoich problemów i nie mam ochoty myśleć jeszcze o innych.W d***e to mam .Uczucia lepszości od nich też nie odczuwam ,bo to żałosne dla mnie

Kilka tysięcy lat temu tacy ludzie w najlepszym przypadku byli zabijani albo wygnano ich ze społeczności, w najgorszym robili za dziwolągi i dostarczali rozrywki innym, nie mając większych praw niż świnia którą jedli.

wstret, pogarda? do glowy by mi nie przyszlo, ze normalny czlowiek czuje cos takiego na widok osoby niepelnosprawnej. Moze dlatego, ze mam jedna w rodzinie.

nie, mam do nich zupełnie neutralne podejście

miałabym problem z kimś na wózku z mocnym porażeniem mózgowym , ale ktoś po wypadku raczej nie. Miałam kontakt z grupą niepełnosprawnych , jeśli są sprawni umysłowo , to nie mam większej blokady, choc budzi się poczucie litości zwłaszcza jeśli muszą mieć ten woreczek z cewnikiem ...Jednak oni nie lubią litości , na ogól sa zamknięci i opryskliwi. Zdarzyło mi się , ze osoba na wózku stała mi się bardzo bliska ,ale to już inna historia i odtrącił mnie ..

A jakby ktoś miał twarz oszpeconą po wypadku, no po pożarze, albo po oblaniu kwasem?

Ja nie mam takich odczuć, bo sama urodziłam się z wrodzonym defektem twarzy. I powiem jedno ludzie potrafią bardzo ranić. I to bez względu na to jakie mamy wykształcenie, kwalifikacje, pracę itp. Z szarej myszki zamieniłam się w fajną kobietkę z bogatym wykształceniem, kwalifikacjami, dobrą pracą, przyszłością, ale........nadal ludzie mnie ranią i potrafią powiedzieć, że takiej paskudy jeszcze nie widzieli (cytat z autobusu!). Tylko dlaczego? Kto mi odpowie? Chcą się poczuć lepiej czy jak?

jestes idiota.. najgorsze jest to, ze nie jedynym. jakis czas temu mialam bardzo skomplikowane zlamanie nogi i znajomi wozili mnie np. na piwo na wozku inwalidzkim i co niektorzy (ludzie, ktorzy mnie nie znali) traktowali mnie jakbym byla niepelnosprawna umyslowo... teraz jeszcze chodze o kuli i poznalam swojego chlopaka wlasnie w takim stanie :) dobrze,ze on nie jest taki zacofany jak ty :P

Ja w takich sytuacjach zawsze myślę o tym,że moje problemy to jednak bzdury.

kwestia charakteru , raczej nie dla wrażliwych. Myślę , ze każda osobę trzeba poznać , zaakceptować , nie izolować , bo kazdy człowiek ma swoją wartość :)

...a z tym naśmiewaniem się, to chyba tylko mlode pokolenie tak sie zachowuje. Szydzą ze wszystkiego , sa wulgarni i chamscy , przez to wydaje im się , ze są cool :( Nie warto wogole zwracać uwagi na ich chlapanie jezorem

"Tylko dlaczego? Kto mi odpowie? Chcą się poczuć lepiej czy jak?" xx xx Pisałem już, że to reakcja instynktowna. Nie piszę tego złośliwie, ale jeżeli coś jest z tobą fizycznie nie tak, to w najstarszych obszarach mózgu innych ludzi pojawią się związki chemiczne, które spowodują pojawienie się subiektywnego odczucia wstrętu, niechęci i odrazy do takiej osoby.

Nie, nie czuję się lepsza, wręcz przeciwnie, czasami czuję się, że nie doceniam tego co mam i nie potrafię się z tego cieszyć. Fakt, że dzisiaj jestem sprawna fizycznie i intelektualnie nie daje mi gwarancji, że jutro też taka będę. Pogarda o obrzydzenie? Nie!

No super....nie powiesz mi, że jak ktoś nazywa Cię "potworem", "deformacją", nabija się z Ciebie w autobusie to wynika z jego instynktu, z jego genów? To co powiesz o ludziach, którzy będąc świadkami takiego nabijania się z ludzi z wadami wrodzonymi nie reagują? Tym samym dają przyzwolenie. Nigdy nie zapomnę jak kiedyś siedziałam w autobusie przy oknie, a na chodniku przechodziła grupka młodych ludzi, gdy mnie zauważyli wbiegli do autobusu i zaczęli mnie oczerniać za wygląd itp. A kierowca nawet nie zareagował!

ani tego ani tego, raczej im współczuje i zastanawiam sie jak moga tak funkcjonować

...a z tym naśmiewaniem się, to chyba tylko mlode pokolenie tak sie zachowuje. xxxxxxxxxxxxxxxxxx To też się zmienia, w szkołach i przedszkolach coraz częściej pojawiają się dzieci odbiegające swoim wyglądem od większości. To nie dzieci maja problem z takimi kolegami, to rodzicom często przeszkadza, że ich dziecko jest w grupie z takim osobnikiem. Dzieci akceptują inność kolegi dopóty, dopóki rodzic nie wyłoży im swojego zdania - lepiej nie baw się z X bo on brzydki, pokraczny itd itp.

Ludzie czesto reaguja tak zle na osoby z widoczna niepelnosrpawnoscia, dlatego, ze po prostu boja sie tego, ze ich to moze/ czy mogło spotkac. Jest to taka reakcja obronna, po czesci tez powodowana tym, ze takie osoby w Polsce sa trzymane w domach, i rzadko wychodza na ulice, i ludzie nie sa przyzwyczajeni. Co widoku np. rzygajacgo pijaka, czerwonego na gebie, z zarzyganym ubraniem sa przyzwyczajeni, bo tacy sa co 100 metrów

a mi sie robi smutno na widok chorych, niepelsnosprawnych ludzi, szkoda mi ich. nie czuje sie lepsza, ojj nie, czuje wspolczucie i zal.