Ludzie mnie ignorują, nie szanują mnie i nie mają ochoty poznać.

Dzień dobry, Zacznę może od tego, że nie jestem osobą, która chodzi przez cały czas przybita, a gdy się odzywa, robi to tylko po to, by mówić o sobie i swoich problemach. Staram się, by było raczej przeciwnie, ponieważ słyszałam, że ludzie nie lubią przebywać z osobami egocentrycznymi. Jeżeli z kimś rozmawiam, zawsze robię to z pozytywnym podejściem i słucham tego, co ma do powiedzenia. Okazuję zainteresowanie, pytam o różne rzeczy, staram się, by dana osoba mogła się wygadać. Niestety, w zamian z reguły nie otrzymuję tego samego. Ale to nic, gdybym chociaż miała z kim porozmawiać. Tak się niestety składa, że nie mam przyjaciół. Z nikim nie potrafię się zaprzyjaźnić, nie należę do żadnego towarzystwa, do żadnej paczki. Jestem odrzutkiem społecznym. Ubieram się "gotycko", bo bardzo lubię kolor czarny i koronkowe ubrania, ale nawet wśród "subkulturowych" nie mam nikogo. We wszystkich gronach, w których się przewijam, jestem tylko dodatkiem. Ludzie zapraszają mnie wtedy, gdy nic się nie dzieje i trzeba "zapełnić" salę. Natomiast gdy jest fajna impreza, nie zapraszają mnie nigdy. Myślałam, że będzie inaczej, gdy pójdę na studia. Poszłam od października i co? Z nikim się nie zakumplowałam, choć bardzo się starałam. Chodziłam z grupą na integracje, piwa, ciasteczka, kebaby, byleby tylko pozyskać znajomości. Niestety, ludzie nadal zagadują do mnie tylko wtedy, gdy np. potrzebują papierosa. Super ;) Dwa razy zdarzyło się tak, że staliśmy z ludźmi z grupy w kręgu, słuchałam sobie, co mówią i nagle ktoś mnie zaslonił (w taki sposób, że nagle pozostałam w tyle). Za drugim razem odezwałam się "heej, ty cały czas mnie zasłaniasz!" i zareagowała jedna osoba, zaczęła się śmiać, dopiero wtedy reszta zapytała, o co chodzi. A nie mówiłam cicho. Podobnie było, gdy rzuciłam propozycję zjedzenia czegoś w przerwie. "Hej, idzie ktoś do stołówki?" Zero odezwu, za trzecim razem dopiero, gdy zaczęłam machać ręką, jeden chłopak zapytał: "Co? Do stołówki? A, w sumie spoko". Nie wiem, czemu tak jest - nie jestem jakoś szczególnie brzydka. Obawiam się, że jako jedyna mam taki problem. Żadna inna dziewczyna z grupy nie jest tak ignorowana. Czy ktoś z Was też tak ma? Jak to się przejawia? Może któraś z Was sobie z takim problemem poradziła?

Mam dwadzieścia jeden lat. No i nie śmierdzę :P

Mam to samo, nie wiem co jest grane że się to tak toczy. Nie udało mi się również pozyskać znajomych z prawdziwego zdarzenia przez całe dotychczasowe życie. Na studiach jest ponoć jeszcze gorzej niż w ogólniaku pod tym kątem - ludzie są mniej skłonni do integracji.

Właśnie, wszyscy mi mówili, włącznie z rodziną, żebym się nie przejmowała - że na studiach zawiązuje się najwięcej przyjaźni, na całe życie... A tu co? Drugi kierunek, znaczy próba studiowania drugiego kierunku, i nic, wszędzie ludzie traktują mnie tak samo. Może mamy coś w sobie, co oddziałuje na podświadomość innych ludzi? Powiedział Ci ktoś kiedyś, co może być nie tak?

odstraszasz. widać społeczenstwo nie jest jeszcze aż tak tolerancyjne

Ale czym? Wyglądem? Chyba nie w tym tkwi w problem, bo ubieram się w ten sposób od drugiej klasy liceum, natomiast traktowana jestem tak od kiedy tylko mogę sobie przypomnieć.

tez to mam :D jakas dziwna aura, czlowiek jest jakby przezroczysty :D ale przywyczailem sie do tego, mam to gdzies :p

Mój wygląd jest raczej skutkiem braku uwagi innych niż tego przyczyną.

gość 22:06:05 - jak sobie z tym radzisz? Po prostu ignorujesz ludzi tak samo i żyjesz sobie w samotności?

Nie masz siły przebicia. Jesteś Rakiem może?

kiedys mnie to gryzlo, mam 23 lata, dopiero jakis rok temu, moze dwa zaczalem na to lac :) Czasem sa dni, ze jest ciezko, ale generalnie nie jest znowu tak tragicznie :p Mam male umiejetnosci spoleczne wlasnie przez to, ze nie mialem jak ich rozwinac. Czasem trafi sie gorszy dzien z powodu samotnosci, ale ogolnie znosnie jest :)

Nie, jestem wagą, a jeden dzień dalej i byłabym skorpionem.

Zarzucała mi jedna dziewczyna że z nimi nie rozmawiam "A dlaczego z nami nie rozmawiasz?" Takie pytanie padło kiedyś. Głupi trochę ten zarzut bo nieraz się bardzo ciężko włączyć w rozmowę na jakiś temat.

gość z 22:11:55 Mam właściwie tak samo, też tylko czasami dopada mnie taki smutek, jak na przykład dziś. Może ostatnio trochę częściej, bo wiosna, częściej się widzi zaprzyjaźnionych, szczęśliwych ludzi i chciałoby się podobnie. Mieszkasz sam, czy z kimś? Masz kontakty z jakimiś ludźmi na co dzień?

gość z 22:13:03 Tak, to prawda. Zazdroszczę tym, którym przychodzi to z taką łatwością. Wydają się wcale nie myśleć o tym, co mówią (nie mam na myśli nic złego, po prostu to, że mówienie spontanicznie przychodzi im bezwysiłkowo). Ja myślę o każdym słowie i czasem zanim wpadnę na to, jak wtrącić w cudzą rozmowę coś od siebie i nie wyjść na idiotkę, jest już za późno. Ale wolę to niż coś palnąć, bo do tego mam talent.

Aha, Waga, a jesteś z 22, 23 czy 24 ?

Z 22, Aniu. Czy zodiak do tego stopnia może wpływać na nasze cechy?

Ludzie są okrutni. Ktoś nawet jak jest w porządku a siedzi cicho to jest odstawiony na boczny tor. Czy to sprawiedliwe takie traktowanie?

ale czemu wam aż tak zależy na ludziach? Ludzi lubię ich proporcjonalnie do dzielącej nas odległości :D Z 3 przyjaciółek pokłóciłam się ze wszystkimi bo mnie tak wnerwiają że mam ochotę je pozabijać... Lepiej mieć zwierzaka albo zacieśnić więzy z rodzeństwem... Nigdzie nie znajdziecie lepszych przyjaciół :) Pozostałe przyjaźnie to "dom na piasku"

a co oni maja wyczuwac I jakiez aury, skoro 70-80% spoleczenstwa to debile nie potrafiacy samodzielnie myslec I idacy za tlumem bezmyslnym, bo tak wypada I co by nie odstawac od ogolu. I ze wy jeszcze chcecie zebrac o znajomosc z nimi, to niepojete jest. jesli was olewaja, to pokazcie ze macie ich wtedy w d***ea, a nawet gardzicie nimi. Od ludzi to nalezy s*******ac jak najdalej, ewentualnie kontakty z nimi ograniczac do tego co niezbedne I konieczne, BO Z NIMI SA WIECZNIE TYLKO KLOPOTY. JUZ lepiej zainwestowac w psa, kota, czy innego zwierzaka I ma sie swiety spokoj.

Aha oki Mała Istotko. Tak, w dużym stopniu wpływa. Myślę, że jeszcze masz szansę zostać zauważona :)

całkowicie się zgadzam z powyższym ;) Ludzie są denerwujący bo chcą żeby było "po ichniemu" nawet jeśli nie mają racji. Ja zawsze dostaję k***icy przy pracy w grupie bo ci idioci nie chcą się dostosować mimo iż wiedzą że są ode mnie znacznie głupsi i zrobią wszystko gorzej... Już wolę być "samotnym wilkiem"

Ale ja lubię ludzi. Nie można tak oceniać. Każdy ma jakieś tam swoje problemy, są jednostki mniej i bardziej inteligentne, wiadomo, ale nie można tak o nich mówić. Staram się szukać czegoś dobrego w każdej osobie. Nie potrafię gardzić ludźmi czy patrzeć na nich z góry. Nie potrafię źle pomyśleć o ludziach. Zwykle szukam usprawiedliwienia dla ich zachowań, chyba że są to zachowania skrajne.

A Lew ma jakieś szansę na odbicie się od dna?

potem do czlowieka to juz tak sie przyklei, ze sam odzwyczaja sie od ludzi i juz nawet nie ma ochoty sie z nimi zadawac, bo jest przeswiadczony, ze i tak nic z tego nie wyjdzie :p nawet starac sie juz nie chce, bo doswiadczenie nauczylo, ze nie warto :p

Mój tata mówi o wszystkich ludziach, że to idioci. Moja mama nauczyła mnie innego podejścia. Takiego, by ich kochać. By kochać świat i życie, i wychodzić do ludzi z wyciągniętą ręką. Tylko że mama jest zauważana i poważana (tylko tata źle się o niej wyraża). A ja nie.

Nie potrafię gardzić ludźmi czy patrzeć na nich z góry. x a w skali 1-10 to jak oceniasz swoja urode i inteligencje?

hmm.. moze za bardzo sie przejmujesz tym brakiem uwagi i przez to troche podupadlo twoje poczucie wartosci? I rzeczywiscie wysylasz taka energie, ze faktycznie realizuje ci sie to w co tak wierzysz - czyli brak zainteresowania ze strony innych.. Wiesz pamietam siebie gdy mialam nascie lat. Uwazalam, ze jestem brzydka i zadne proby tlumaczenia ze strony innych nie byly w stanie tego zmienic. Recz w tym, ze gdy mowilam ze jestem brzydka to ja naprawde taka sie czulam - nie mowilam tego po to by uslyszec od innych zaprzeczenie tych slow lub komplementy. Nieraz slyszalam rozne banaly od ludzi z gatunku "uwierz w siebie, pokochaj siebie" itd. Brzmialo to jak jakas chinszczyzna dla mnie. No ale do rzeczy. Teraz po latach wiem, ze istnieje cos takiego jak prawo przyciagania. Dziala to takze w takowy sposob: jezeli masz wyryty w umysle wzorzec siebie samej - chocby jak ja wierzylam uparcie w swoja brzydote - to zycie bedzie ci stwarzac sytuacje, w ktorych beda sie twoje wzorce i wierzenia dotyczace ciebie potwierdzac. Czyli jesli ja uwzalam sie za brzydka to najwidoczniej emanowalam czyms takim co sprawialo ze chociazby gdy przechodzilam obok grupki chlopakow slyszalam docinki z ich strony, czasami ktos tam gdzies mi cos glupiego palnal na temat mojego wygladu itd. Moznaby powiedziec, ze manifestowalo mi sie to w co wierzylam. Osobom, ktore przekonane sa o tym ze nigdy w zyciu im sie nic nie uda - spotyka ich czesto pasmo porazek bo nadaja na takich czestotliwosciach, ze przyciagaja problemy, ludzich podobnych do nich samych nawet. Osoby otwarte i pewne wiary w siebie z kolei czesto spotykaja dobre rzeczy. Nie jest to oczywiscie regula ale dosc czesto tak bywa. Cos w tym jest. Zadziwiajace bo po latach jak patrze na swoje nieliczne zdjecia z okresu nastoletniego to nie widze zadnej brzyduli tylko dosc interesujaca dziewczyne o ciekawej urodzie! Wychowano nas niestety w taki sposob ze dziwnym i niedozwolonym bylo mowic o sobie dobrze. A juz nie daj boze ktos powiedzial o sobie ze jest ladny/ przystojny.. Wiec reasumujac - nawet jesli nie chodzisz przybita i nie jestes cicha myszka moze po prostu na jakims nieswiadomym poziomie "wysylasz" cos w tzw kosmos. Kurcze nie mam zadnej recepty na to jak zmienic swoje wzorce mentalne ale wierze ze w momencie kiedy przestaniesz sie tym przejmowac i bardziej "schilloutujesz" z tym w sobie samej rzeczy zaczna sie ukladac po twojej mysli. Powodzenia i glowa do gory!

i dlatego cię tak traktują... wyczuwają słabego osobnika... Jeśli chcesz być szanowana zapracuj na to. Mają wiedzieć że tobie nie wolno fikać i lepiej mieć z tobą dobre stosunki.

Inteligencję i urodę w skali od 1-10 oceniam na 6, bo i w tym i w tym jestem chyba nieznacznie ponad przeciętną.