stara panna ma pytanie

To odnośnie fabryki, piersi itd. to oczywiście nie ja. Piersi akurat mam ładne :P. Ale to nie temat o mojej budowie ciała. Nie chodzi o szukanie desperata. Jak każdy czlowiek chcialabym kochac i byc kochana, a nie z desperacji być w byle jakim związku. Do gościa powyżej. Skąd jesteś?

autorko a TY skad jestes ?

To o tym że smutno , to nie ja. Fakt że nie jest mi z tego powodu wesoło ale co zrobić. Zycie. Ide narazie , będe później.

A jak ja Ciebie odszukam w gąszczu tematów?:(

Ja jestem z południa Polski, malopolski. A Ty? Teraz ide serio. potem będe. Pozdrawiam.

Jestem przeciętna. I co mam tak się puszczać do skutku? Myslisz ze przespanie się z jakims facetem jest w moim zasięgu, mam chodzić i pytasz: prześpisz się ze mną? ---------------- a co ty myślisz? że jak zamówisz nasienie z banku spermy to tak za piewszym razem zaciążysz? zapomnij... znam dziewczynę która zamawiała sperme ponad 10 razy i nic, a płodna jest bo robiła badania, potem ogólnie odpusciła i jej przeszła chęć na dziecko

ale z Ciebie egoistka. Fundować komuś specjalnie życie bez drugiego rodzica, bo się chce. Pomyśl, czy to potencjalne dziecko w ogóle chciałoby przyjść na świat.

36 latka to stara panna ? :O

właśnie o tym samym pomyślałam.. znam świetne babki po 40, uśmiechnięte, z pasjami, nawet nie jakieś miss, ale fajne, zadbane babki. Mówiąc zadbane, nie mam na myśli, że jakieś bogaczki, które jezdzą do spa, tylko zwyczajnie - dobrane dobrze ubrania, włosy bez odrostów, no normalne po prostu:) A u Ciebie największy problem mam wrażenie to mała pewność siebie, jak polubisz swoją osobę, to i miłość się znajdzie. Nie czekaj na księcia na białym koniu, weź życie takim jakim jest, a wszystko się poukłada, nawet nie będziesz wiedziała kiedy. Zrób tylko jedno - polub siebie i zaakceptuj, ciesz się życiem:)

Kolejno odpowiedzi. Myślę, że to(zaciążenie) moze być trudne, moze być drogą przez mękę. Nie mam takich doświadczeń dlatego zapytuję. Może jestem egoistką. Wszyscy jesteśmy, chcemy swego szczęścia, dobra. Nie myśl że łatwo podjąć taką decyzję, której konsekwencje beda na cale życie. To nie jest zmiana pracy, gdzie jak ci nie pasuje zmienisz na kolejną. Tyle że nie żyjesz moim zyciem, za mnie też nie umrzesz. Pomyśl, co byś doradzil/a komuś bliskiemu, bez partnera, kto chcialby zostać mamą. Innym dobrze się ocenia, krytykuje. Pomyśl masz przyjaciolkę, samotną, na ktorej ci zalezy, i wiesz ze jest nieszczęsliwa. I wiesz ze będzie sama juz zawsze. Co jej doradzisz? Zostań sobie sama, czekaj moze ktos się trafi, moze zdążysz jeszcze urodzic? A jak się nie trafi, to co ? Bedziesz ja żałować jaka jest biedna, smutna i potem wracac do swego życia, swojej rodziny. Poużalasz się nad nią i pojdziesz dalej. 35 lat to wg wielu ludzi stara panna:) Ja to napisalam trochę z przekory. Ja tez znam kobiety po 40 i co z tego? Nie jestem zaniedbana, ćwiczę, jestem szczupla, nie żalę się wszystkim dookoła. Tak, mam małą pewnośc siebie, ktora skądś się wzięla, nie bez powodu. Nie czekam na księcia z bajki i staram się brać życie takie jest. Czy sie ułoży w dobrym kierunku, nikt tego nie może wiedzieć. Ale dziękuję za milą, konstruktywną odpowiedź.

Byc samotnym rodzicem to jest tragedia , wiem bo sama przez to przeszłam . Najgorszemu wrogowi tego nie zycze , ile łez zmartwień i goryczy . Nic nie jest takie piękne jak na reklamach , a kase na dziecko masz ? A co jak stracisz prace? Kto wam pomoże ? A co jeśli dziecko nie bedzie zdrowe , czy będzie potrzebowało drogich leków czy rehabilitacji . Przemyśl tez co powiesz dziecku kiedy zapyta o tatusia :o

Wiem, ze to nie sielanka. Dlatego jest mi ciężko podjąć decyzję choć przecież jestem dorosla. Wiem, tak jak wyżej pisalam, że to na całe życie i nie ma odwrotu. Znam samotnych rodziców, i wiem że ciężko, że straszna odpowiedzialność. Mam pracę i tez zastanawiam się czy podolam, co jak stracę ją, jak sama zachoruję.

Bycie samotną mamą to wielkie wyzwanie. Sama jestem mamą dwójki i mam męża, ale i tak wciąż towarzyszy mi niepokój, jak może potoczyc się życie.

Wierzę, że tak jest. Nie przewidzi się wszystkiego, a odpowiedzialność wielka, a samemu to już w ogóle mega odpowiedzialność. I gdy nawet mam poczucie , że rodzice pomogliby , to nie moge sobie z góry zakładać ich pomocy. Jeśli to ja podejmuję decyzje, to i moja odpowiedzialność.

adopcja jest możliwa również w przypadku osób samotnych... jednak ty chyba za wcześnie postawiłaś na sobie krzyżyk, znam wiele osób, które w twoim wieku albo i później układały sobie życie i mają dziecko, także najlepiej zmienić sposób myślenia i próbować szukać swojego szczęścia\ tu jest fajny blog dla singli po trzydziestce: www.magnoli.blog.pl

ja też stara panna ale dzieci to ja nie chcę.