Boję się macierzyństwa!

Bardzo boje się co będzie po porodzie, jak sobie poradze..czy się nie załamie przy nawale obowiazków. Czy pokochocham dziecko...Do porodu zostało 10 tygodni, a ja z każdym dniem mam coraz wiecej wątpliwości, czy się wogóle nadaje. Czy jestem odosobnionym przypadkiem, czy ktoś tak ma/miał jak ja??? Zapraszam do dyskusji.

Dasz sobie radę bo innego wyjścia nie masz. Matka ma wielką intuicję w stosunku do swojego dziecka. Czy pokochasz? Nie wyobrażam sobie byś nie pokochała swojego dziecka. Podejrzewam, że zwariujesz na jego punkcie :-)

SPOKO, wszystko samo przyjdzie. Za rok będziesz zakładać na kafe tematy 'Jaki nocnik wybrać" a nie dylematy czy dam radę jako matka :D

Ale nieraz ogarnia mnie panika, czuje sie jak wariatka. Nie rozumiem swoich uczuć.

Naturalny stan Cię ogarnia - strach przed nieznanym. Jeszcze w dobie takiego nacisku na bycie idealną matką-żoną-pracownicą. Ale! Co nie zabije to wzmocni ;) Dasz sobie radę, bo co innego masz zrobić? ;) Pokochasz dziecko, jednak niekoniecznie od razu! Ja syna jedynie tolerowałam do 3 miesiąca życia, później rzeczywiście pokochałam tą tak totalnie bezwarunkową miłością, że aż rzygać się z tej słodkości chce :P Córkę szybciej przyszło mi obdarować miłością, bo wiedziałam już co może mnie czekać po porodzie ;) Twoje wątpliwości są niczym innym jak obawą przed niepowodzeniem, przez nieznanym. Spokojna głowa. Maluch wywróci Ci życie do góry nogami, ale później już nie będziesz mogła wyobrazić sobie, żeby było inaczej.

wiem co czujesz autorko! ja termin planowo z 7 tygodni.. I też się boję. Czy dam sobie radę, czy będę wiedziała co robić... Karmienie, wychowywanie i tych trylion innych kwestii. To chyba normalnie, że się boimy. Gorzej by było gdybyś się w ogóle nie bała. To strach przez nieznanym. Idąc do nowej pracy też masz jakiś stres czy dasz radę.

ja do porodu mam jeszcze duuuuuuuuużo czasu, ale już teraz czuję strach. Od euforii po płacz... Zostalam z dzieckiem sama,bo jego ojciec nie dorosl do tego, żeby umieć się sprzeciwić swojej mamusi, przez którą omal nie poroniłam. Niby się wielce interesuje, ale mamusia zarządzi i będzie miał je w d***e. dlatego tymbardziej się boję, jak to będzie, będę musiała być obojgiem rodziców. ale MUSZĘ dać radę :) Powodzenia!

Macierzynstwo to jeden wielki kierat tak naprawde chwil ktore przynosza szczescie jest niewiele,no chyba ze jestes kobieta ktora nie miala w sensu w zyciu wtedy sie odnajdziesz w roli matki

gość222220000 - ja tak mam.. Do porodu 8 tygodni a wszystko co napisałaś jest w 100% zgodne z moimi odczuciami.