Spodobał mi się facet, który ma dziewczynę.

Nie wiem, czy szuka, czy nie. Nawet, jeśli nie, to, jak ja zagadam do niego, to powinien coś odpowiedzieć.

?

?

Owszem, pewnie by coś odpowiedział, ale skoro Ty i tak nigdy nie zagadasz, to po co w ogóle teoretyzować co by było, skoro i tak nie będzie?

Nie no, gorzej być nie mogło-wyszedł z pomieszczenia na przeciwko mnie i powiedziałam dzień dobry, a ja dziś byłam z dzieckiem i... facetem. Jak on teraz pomyśli, że to mój facet, skoro byliśmy w trójkę?

Miało być "powiedział dzień dobry". Bo on pierwszy powiedział.

A, jak on teraz pomyśli, że jestem zajęta i nic nie zrobi, choćby chciał, albo, że jestem puszczalska, jeśli ja coś zrobię?

„Puszczalska”! Skąd takie słowa w ustach dobrze wychowanej panny?

Bo facet może różne rzeczy pomyśleć o kobiecie, która ma faceta i dziecko, a łasi się do niego.

Nie bój się, nie pomyśli...Bo jakbyś go interesowała to już dawno coś by zrobił...

Czegos tu nie rozumiem. Tak sie zarzekalas ze w tej pracy kompletnie was nie lacza zadne wspolne sprawy, w ogole nikt nic, totalnie obcy sobie ludzie, a on ni z tego ni z owego ci nagle tegk dnia dzien dobry mowi? to chyba jednak rzeczywiscie prowo, bo przestaje sie to kupy trzymac :o

A, co to takiego "dzień dobry"? Wszedł do pomieszczenia, gdzie ktoś był, to powiedział "dzień dobry". Naturalna sprawa. Gdyby tam siedział ktoś inny, też by powiedział. Kultura osobista? Spotkałam raz na ulicy terapeutkę stamtąd, z którą też nie mamy zajęć i też powiedziałyśmy sobie "dzień dobry", bo z widzenia się znamy.

Haha, ale Ty jakoś nie umialas powiedziec "dzien dobry" do Posladka, na podworku go spotkawszy... Więc skoro nie radzisz sobie z najprostszymi rzeczami w kwestiach kontaktow miedzyludzkich, to naprawdę nie widze przed Toba przyszlosci w roli Pani Posladkowej, bez wzgledu na to, co on sobie pomysli na temat Twojego ewentualnego meza/dziecka. A pewnie i tak nie mysli nic, tak samo jak się nie zastanawial nad Twoja szefowa, bo raczej nie zauwaza Cie w taki sposob, w jaki bys chciala - fakt, "dzien dobry" mowi się nawet, wsiadajac do windy z ludzmi, ktorych nie dosc, ze nie znasz, to jeszcze pewnie w zyciu nie zobaczysz po raz kolejny.

Nie dosc, ze sama nie potrafilas dzien dobry powiedziec, to pewnie na jego tez nie odpowiedzialas, bo sie z nerwow zapowietrzylas i tylko buraka spalilas :D

Oczywiście, że odpowiedziałam "dzień dobry". Na podwórku wtedy trudno było mówić "dzień dobry", wychodząc. Ale, jak powiedział na korytarzu, odpowiedziałam. Tak sama odpowiedział mężczyzna, który z nami siedział, a widział go pierwszy raz w życiu. Jakbym go spotkała w autobusie, powiedziałabym "dzień dobry". Znamy się z widzenia i tyle.

Jak to ktoś napisał ileś stron temu: "Uśmiechnął się do mnie-o serce, ratunku! Bo, cóż to jest uśmiech, to pół pocałunku." Eh, rozum wie, że nie było to nawet ćwierć pocałunku, tylko zwykły ludzki uśmiech, ale uśmiechnął się do mnie dziś pierwszy raz w życiu (szkoda, że może ostatni) i było "wow".

Ktory dojrzaly facet bedzie chcial kobiete z emocjonalnoscia 15 letniej dziewczynki...

ziś Jak to ktoś napisał ileś stron temu: "Uśmiechnął się do mnie-o serce, ratunku! Bo, cóż to jest uśmiech, to pół pocałunku." Eh, rozum wie, że nie było to nawet ćwierć pocałunku, tylko zwykły ludzki uśmiech, ale uśmiechnął się do mnie dziś pierwszy raz w życiu (szkoda, że może ostatni) i było "wow". xxxxxxx Ręce opadają; ale jesteś infantylna :/

Jak tu szczerze coś napisać, jak zaraz są takie komentarze-głupia, infantylna, dziecinna...? Jakby nikt inny nie miał uczuć i emocji... Ale to przecież wstyd mówić o swoich emocjach, to czyjeś trzeba zgnoić... :(

Ja szczerze mówiąc do uczuć nic nie mam, denerwują mnie za to przecinki, które autorka wsadza w najbardziej fantastycznych miejscach...

A Ty masz długo zamiar tak pisać szczerze o swoich emocjach, nikogo to już nie interesuje raczej, bo nic z tego nie wynika Miałaś zrobić jakiś krok w jego kierunku ale nic z tego nie będzie, jak widać

Może faktycznie naiwnie myślałam, że niektóre osoby są mi tu życzliwe... I po prostu chciałam się wygadać/wypisać... O co chodzi z przecinkami? Bo nie kumam, czy chodzi o interpunkcję, czy to jakaś trudna do zrozumienia przenośnia. Jeśli to pierwsze, to możliwe, że robię błędy...

Najpierw byłaś taka pewna siebie, że nie szkodzi, że ma dziewczynę, że ma prawo wiedzieć, że ci się podoba. Teraz uderzasz w jakieś łzawe tony, że chcesz się wygadać, dajże spokój To może się zdecyduj czego chcesz, pisać jak pensjonarka czy coś zrobić jak dorosła kobieta Bo czytanie o oczach, pośladkach, butach, krzyżykach, pierścionkach czy czym tam jeszcze, już się wszystkim przejadło i myślę, że świetnie sobie zdajesz z tego sprawę :D

Ale on się naprawdę dziś do mnie uśmiechnął i się podekscytowałam, i napisałam. Zapomniałam, że zaraz się włączy gadka, że to pensjonarskie. Jemu chcę powiedzieć-nie zmieniłam zdania, a tu się wygadać. Czy jedno z drugim się kłóci?

Nie kloci się raczej, pod warunkiem zachowania zdrowych proporcji. Niestety, najczesciej jest duzo przemyslen o niczym przy jednoczesnym znikomym dzialaniu, więc proporcja jest troche zachwiana, a argument 'bo jestem niesmiala' w odniesieniu do wszystkiego z czasem przestaje motywowac do dawania rad czy checi zyczliwego wysluchania, a zaczyna denerwowac jak kamyk w bucie. Pomimo wszystko, wyzwiska nie na miejscu.

Dobrze powiedziane :D

Określenia: pensjonarka, infantylna, których użyłam, to nie są wyzwiska, a że pasują do ciebie, cóż... Poczytaj inne wątki, choćby dla porównania, będziesz miała całą gamę określeń, o których można powiedzieć, że są to wyzwiska ;)

Ja nie mówiłam, że to wyzwiska. Użyłam słowa "komentarze". I nie mówiłam, że mnie obrażają. Momentami po prostu drażnią jako wyraz braku zrozumienia.

A mogę mu powiedzieć prawdę wprost, bez kombinowania? Czy się wystraszy?

uzna cię za wariatkę, więc będzie miał prawdziwy obraz sytuacji...