moi rodzice mnie maja w dupie

widza ,że sie dzieje ze mna cos niedobrego ,że czesto placze to nigdy mnie nie przytulą, nie powiedza dobrego słowa... mam 18 lat wiec jestem juz dorosla ,ale to boli ,że nie mam wsparcia nawet w najblizszych osobach. a mama mam wrecz wrazenie ,że cieszy sie z mjego niepowidzenia, ma ktos moze podobnie?

moze niekoniecznie sa ludzie ktorzy nie potrafia okazywac czuosci. tacy po prostu sa. a ty czemu jestes beksa?

bo mnie to wszystko dobija, chyba mam nawet jakas depresje, a oni tego nie widza, albo nie chca widziec... nie obchodze ich, daja mi tylko kase, moze to nie jest malo ,ale wsparcia nie mam i nie mialam d nich ŻADNEGO i musze sobie radzic sama z problemami

chciałabym żeby potrafili mnie np przytulic jak płaczę,a oni maja mnie w d***e... smutne ,że przez nich mam kompleksy bo w dziecinstwie była wieczna krytyka.

Wiesz co, ja ma podobnie, mam 19 lat przez całe życie byłam grzeczna i wgl, a spałam teraz jedna noc u chłopaka, i moi rodzice zrobili sie tacy no dziwni, sa chłodni, olewaja mnie, to prawda nie jest to miłe a najgorsze dla mnie jest to że pogoda za oknem jaka jest, a ja z chlopakiem nie moge wejsc do mnie do domu bo oni maja jakies widzi mi sie , a dodatkowo jeszcze sie usmiecha ironicznie i gada np " no siedzcie na dworze bo juz tak zostanie"

no to sentymenty na bok, krytykantow tez bo juz przyjelas zyciowa norme i do przodu :D

pewnie przytłaczają ich je własne problemy

pewnie ich przytlaczają ,ale oni zawsze byli tacy zimni, szczegolnie mama, probowalam jej sie zalic, jak np mowilam ,że uważam ,że jestem beznadziejna to mi przytakiwała,że faktycznie jestem i powinnam sie zmienic... jeszcze ojciec moze byl troche bardzoiej uczuciowy ,ale tez na mnie raczej krzyczy jak mam jakis problem. Szkoda ,że nie mam nikogo kto by mnie wsparł, przytulił i powiedział ,że jestem wspaniała osobą itd sama od zawsze musze sobie radzic ze wszystkim, jakbym umarla pewnie tez by trche poplakali ,ale by im przeszlo zaraz

katastrofa