Czy to może już nałóg męża czy tylko brak odpowiedzialności?

Mój mąz też próbował ograniczać picie. Dziś nawet wódki nie pije bo nie moze, zdrowie szwankuje, za to kilka piwek dziennie pęka. Piwo to nie alkohol, jego sławetny slogan:) Nie mogłam znieść tego smrodu, tego sposobu zycia, tych jego znajomych od kieliszka, tej samotnosci, tych kłótni, tego staczania się w dół. Tak staczałam się razem z nim. Odeszłam i to moja najlepsza decyzja w zyciu:)

Nie był na terapi, uznał że te całe spotkania to sciema. Jest świadomy ze ma problem, bo tamtym wypadku był u psychologa, brał esperal jakiś czas i nie pił. Teraz znów popija, po pracy pewnie też, niewiem. Bo nie zawsze się widzimy. Ale tak jak ktoś napisał to walka z wiatrakami. Już mi się nie chce go naprostowywac, szkoda moich nerwów. I żałuję że go wtedy nie zostawiłam bo i tak i tak będzie pil

:) miałam to samo...kompletnie przestało mi zalezeć...to początek końca

No i jak tam autorko?