Chęć posiadania dziecka przez kobietę a prawdziwe uczucie do dziecka

nieraz slysze jak kobiety placza ze one strasznie chca miec dziecko, a potem jak je urodza to zwyczajnie nie maja ochoty sie nim zajmowac, tzn karmienie czy przewijanie to nie jest wychowywanie, nieraz sie z tym spotkalam, moja kolezanka ma 2, bardzo chciala miec, ale po urodzeniu chec zajmowaniem sie opadla, nie wychodzi z nimi ani na spacery, w domu tez sie nie bawi, nie czyta im ksiazeczek, maja siedziec cicho i to jest cala matczyna milosc, nie widac u niej wogole uczucia, strasznie krzyczy na te dzieci, przeciez dziecko wyczuwa nastroj matki i samo robi sie nerwowe pozniej, a czasem slysze oh tamta niechciala miec a ma wiec co z niej za matka, ale matka jest chyba lepsza ta ktora podchodzi z uczuciem do dzieci a nie wkurza sie ze je ma, wiec co ma znaczenie mowienie ze ona jest lepsza bo jakas tam G niechciala, kobiety sa czasem takie puste, widocznie dla niektorych bycie matka to tylko urodzic, nakarmic i przewinac a reszta sie nie liczy

wiem o czym mówisz. Dziwna to sprawa. Faktycznie obserwuje kobiety, które walczą o posiadanie dziecka - leczenia, lekarze, zabiegi, a potem jakby... nie wiem - macierzyństwo je rozczarowywało? Samo urodzenie było dla nich wystarczająco satysfakcjonujące? Ustawiało wyżej w herarchii (jakiej??) jako MATKĘ.. nie wiem

Autorko , sama sobie odpowiedziałaś . One chcą mieć dziecko a nie je wychowywać :P

Znam przypadek gdzie dziewczyna rodziła dzieci (ma ich teraz 4) żeby nie iść do pracy a w wieku niemowlęcym tylko stroić i ubranka przekładać z szafki do szafki. Bo takie słodkie malutkie i w ogóle. Najmłodsze ma ok roku. Starszymi raczej się zbytnio nie zajmuje. Co prawda zawsze wystrojone,nigdy w tym samym ich dwa razy nie widziałam ale przecież to nie o to chodzi. Dzieci chowane samopas a mamusia na internecie albo sama się stroi. Też tego nie rozumiem ale są zawsze jakieś"drugie dna" takiego zachowania. Tutaj żeby nie pracować a gdzie indziej nie wiem może wyobrażenie że dziecko to tylko fajna laleczka do przebierania i zabawy kiedy ma się ochotę. Ciężko mi to zrozumieć dlaczego kobiety tak się zachowują jak opisałaś autorko ale muszą mieć jakiś znany tylko sobie powód.

to prawda w 100%, moja naprawde dobra znajoma ma dziecko 5 letnie, nigdy nie byla z nim na zadnym placu zabaw, to jest dziewczynka, wiec ma caly doslownie caly pokoj zabawek, wszystko doslownie co mozna miec, myslicie ze moja kolezanka sie z nia bawi, nigdy nawet jej ksiązeczek nie czyta, a zabawki zawsze leza w tym samym miejscu bo coreczka nie moze ich brac, zeby nie zrobic balaganu:) to jest dopiero szok:) kiedys ona powiedziala mi ze jakas jej znajoma wpadla z dzieckiem, niechciala zabardzo ale urodzila, moja kolezanka stwierdzila po co to rodzic jak sie niechce, a ja jej powiedzialam a po co chciec urodzic jak potem niechce sie dziecka wychowywac? a ona: ale ja chcialam miec dziecko to chyba jestem lepsza hahaha ja mowie a gdzie jest twoja rola matki...w nakarmieniu i wykapaniu? kiedy bylas z nia na jakims spacerze?gdzie jest twoja milosc do dziecka w codziennym zajmowaniu sie nim? to nic nie powiedziala, ja mowie ze tamta zajmuje sie dzieckiem, chodzi do teatru, na spacery, na plac zabaw zeby dziecko sie przyzwyczailo do innych dzieci i bylo jak to sie mowi obyte, ale niektore sa tak ograniczone ze dla nich rola matki konczy sie w szpitalu 5 minut po porodzie