Strasznie szkoda mi moich dzieci

Jestem zła matka a tak bardzo bym chciala sie zmienic,nie mam na nic sił,cierpliwości, chęci do zabawy. Moi synowie 3 i 5 ciagle widza mnie zaplakana, zalamana a ja nie mam sily do zycia. Maz jest za granica ale ma swoje problemy nie chce obarczac go moimi, nie i juz. Jest mi tak smutno ciagle i zle....dzis nie jestem w stanie ogarnac domu po tym jak polozylam dzieci spac...siedze,wyje i sama nie wiem czemu;( Czasem mysle zeby ze soba skonczyc ale kto wtedy ich wychowa..tak bardzo ich kocham;(

Mnie dopadło to samo...ale już postanowiłam-idę do psychiatry,bo to deprecha,jak nic, i tobie radzę to samo.Dla dzieci,bo ze sobą to najchętniej bym skończyła,ale to nie jest rozwiązanie,tylko krzywda dla dzieci

a ja borykam sie z tym samym problemem,tyle ze my jestesmy za granica i strasznue brakuje mi tu przyjaciol a maz pracuje na wyjazdach-czasami 3,4 dni. Moje dzieci maja 6 i 3 a ja czasami wariuje,dobija mnie jeszcze fakt klopotow zdrowotnych u mlodszego i brak jakiegokolwiek wsparcia,wyje nocami i czasami myske,ze moze lepiej skonczyc ze soba...

ja bym nawet i umarla ale boje sie o dzieci, starszy jest taki kochany, widzi co sie dzieje na juz 4lata ja u psychiatry bylam 3tyg temu ale przepisal mi lek,po ktorym sa okropne skutki uboczne i jak poczytalam o ty to zrezygnowalam

A kto Wam kazał ojca rodziny za granicę wysyłać?

pewnie sytuacja zmusiła,nie wiesz nie oceniaj, to powazna sprawa, trzymajcie sie dziewczyny, nie dajcie sie depresji,macie dla kogo walczyc

Przechodze to samo, ide na zakupy i mam nadzieje, ze mnie cos potraci :( . Jestem tez za granica i nie mam nikogo, procz meza (13h w pracy) i obrzydliwej tesciowej, ktora nie pomoze tylko zatruwa mi zycie

A no i 2 dzieci, 6 lat i 3 mce

Nie odstawiaj leków,trzeba poczekac na działanie,a tak ironiczne,skoro życie ci niemiłe,to co się przejmujesz skutkami ubocznymi ;)

dziewczyny, musicie to przetrwać dla dzieci i dla siebie samych dzieci się na ten świat nie prosiły a waszym obowiązkiem jest uczynić wszystko aby miały dobre dzieciństwo i kochającą matkę jak trzeba to idźcie do psychiatry po leki i nie bójcie się skutków ubocznych, każdy lek je ma, ale ważne obyście stanęły na nogi i pozbyły się depresyjnych nastrojów nie poddawajcie się, nie zawsze będzie pod górkę, dzieci rosną i będą coraz bardziej samodzielne, niech ich obecność dodaje wam sił, przypomnijcie sobie z jaką radością witałyście je na świecie

To może autorko zamiast skomlić zacznij się leczyć, jęczysz, że żal Ci dzieci, ale nic nie robisz, aby im pomóc. Rozczulasz się nad sobą. Do lekarza marsz!!!

tu autorka kupilam dzis przepisany mi wczesniej depralin, mimo skutkow ubocznych postanowilam brac,zobaczymy co sie bedzie dzialo prze 28 dni...

Jeśli nie masz sił albo nie umiesz/nie chcesz/nie masz czasu bawić się ze swoimi dziećmi to polecam sprawdzone pomysły: http://www.hobbart.org/dzialy/rzezba Nie każdy musi być dobry we wszystkim i na wszystkim się znać. Szczególnie teraz kiedy trzeba gonić za kasą na wychowanie tych dzieci. Zamiast się obwiniać warto znaleźć satysfakcjonujące rozwiązanie.

xxxxxxxxxxxx

moze masz deppresje, mi bardzo pomagaja rozne motywacyjne ksiazki