Jestem typem samotnika

Czy ktoś taki jak ja ma szansę na poznanie kogoś, komu odpowiadałaby taka natura? Odkąd pamiętam zawsze było tak, że lepiej czułam się w samotności niż wśród ludzi i tak też mi zostało do dziś. Zarazem nie jestem typowym nieśmiałkiem, który boi się ludzi - potrafię się odnajdywać w różnych sytuacjach, sama podróżuję, chodzę w różne miejsca itp.Po prostu nie umiem za długo przebywać w towarzystwie i męczą mnie głośne imprezy i tak też zachowujące się osoby. Z tego też powodu jestem postrzegana jako dziwna i nie mam szans na faceta.

Czy ktoś ma podobny problem?

Ja jestem facetem i mam tak samo :) jak chcesz pogadać napisz gg 51913777

Niestety nie mam gadulca. :) Ale chętnie popiszę tutaj, jeśli masz tylko taką ochotę.

Niestety tutaj dla mnie odpada, za duzo swirów :)

Nie przejmuj się świrami, zawsze można ich zignorować. ;)

Mówiłam też osobie. Czy z tego opisu, pełnego sprzeczności, nie wynika, że jestem osobą lekką obłąkaną ?

Ten wyżej to podszyw. Nie czuję się obłąkana.

ja tak mam, ludzie mnie juz znudzili, nie chce mi sie z nimi rozmawiac jesli wiem ze niczego sie od nich nie naucze

ja tez taki jestem i nie traktuje tego w kategorii "problemu". taka cecha charakteru i tyle ;) tylko szkoda, ze dziewczyna ma do mnie pretensje, ze 24h nie chce spedzac z nia, albo (nie daj boze!) nie chce isc do klubu...

wspólczuje...

Do mnie z kolei pretensje ma kolega. Stwierdził ostatnio, że jestem zbyt zamknięta w sobie i za mało mu uwagi poświęcam, co mnie zabolało, bo tak się składa, że gdy miał problemy, wyciągnęłam do niego rękę. A to że nie przebywamy stale razem? Może nie mam takiej potrzeby?

Ja też tak mam. Chociaż kiedyś byłam trochę inna.. miałam chociaż koleżanki jakieś..A teraz jestem całkiem sama i w sumie to nawet mi to odpowiada. Szczerze mowiąc troche za bardzo rozczarowałam "przyjaciółkami" i teraz już mi nie zależy . Nie chce mi się kolejnych nic nie wartych, udawanych przyjaźni.. a jak przychodzi co do czego to każdy cie zostawi jak zaczniesz mieć problemy albo znajdą sobie chłopaka..

Ja też się rozczarowałam ludźmi i dlatego też wolę skupić się na swoim życiu. Z drugiej strony nawet kiedy tych rozczarowań jeszcze nie było, też byłam samotnikiem o naturze kota, który chadza własnymi ścieżkami. Taka Zosia-Samosia ze mnie. Rzadko proszę ludzi o pomoc i nie umiem się dać komuś zaopiekować.

up

pasujemy do siebie na 100%