bylam okropna dla swojego dziecka

I czuje sie okropnie zle z tym. Sprzwtanie, gotowanie, karmienie, xbieranie tego, co nie chce jedc i rozrzuca po kuchni- wszystko jest na mnie. Wstaje o 7 i do 24 ogarniam, planuje zakupy, prasuje, przeszywam, gotuje itd itd. Poza tym studiuje wiecxorow o i musze sie uczyc. Nie zale sie na to, bo lubie pracowac. Ale dzisiaj mam kryzys. Czuje sie okropnie samotna i zmeczona. Synek nie chcial spac, dwie godziny probowalam go uspic, co odkladalam do lozeczka to sie budzil. Trzy razy podrapal mi twsrz do krwi, w koncu zaczelalam prawie krzyczec, stop i nie wolno. Odlozylam go na podloge i sie rozplakalam. W koncu go uspilam, ale z nerwow dostakam skurczu miesnia zuchwy tak zaciskalam zeby. Teraz mi go tak bardzo szkoda.

przecież nic mu nie zrobiłaś.. ale następnym razem może lepiej będzie zostawić go w łóżeczku ;)

pikuś. ja kiedys swojemu wylałam wode na twarz (zaluje tego i kajam sie)

Ech. Nic strasznego nie zrobilam, ale jesli sie zdenerwuje robie sie okropnie oschla, on to czuje i potem odreagpwuje placzem, nie czuje sie bezpiecznie

ja tego spokoju nauczyłam się około 5 miesiąca życia mojego dziecka ;) pokora przychodzi z czasem - ale warto bo przede wszystkim robisz to dla swojego spokoju :)