boje sie ludzi

Witajcie moi mili Znalazłam tu swoje wpisy. To jest nieprawdopodobne jak bardzo musiałam cierpieć wtedy kiedy tu pisałam. Jestem pewna, że płakałam pisząc tutaj, ale teraz to cierpienie, które widzę w postach mnie wręcz uderzyło. Nie wiem dlaczego myślę o sobie, że jestem słaba, skoro potrafię choć na trochę zażegnać takie straszne stany. Moja sytuacja się trochę zmieniła. Nawet nie wiedziałam, że podświadomie chciałam mieć dziecko i tylko strach mnie powstrzymywał. Tak czy siak trochę się załamałam w momencie kiedy się okazało że... jestem w ciąży. Strach nadal jest ale teraz mam większą wolę życia, może minimalnie ale ja to odczuwam. Na jakiś czas zażegnałam też myśli samobójcze, choć ostatnio zdarza się że znów widzę nóż w swojej ręce. Wychodzi na to że boję się nadal ale inaczej bo nie tylko o siebie. Boję się też żeby złe myśli mną nie zawładnęły. Osoby które chciały tutaj pomóc- jestem bardzo Wam wdzięczna, bo nigdy nie spotkała mnie taka życzliwość ludzka i to w dodatku bezinteresowna. Dziękuję że jesteście tacy jacy jesteście i jeśli możecie to wyciągnijcie do kogoś rękę kto teraz tego potrzebuje, bo macie piękne dusze i warto się nimi dzielić. Serdecznie pozdrawiam. Sierota od psa ze schroniska.

to super ze ci sie udało miło czytać,dziecko to wspaniała istota zmieni twoje życie całkiem,mam nadzieje ze masz oparcie w ojcu dziecka ,musi ci sie udać tego ci życzę bardzo