smutny mąż

Ej... no jak które ? Cofnij się na 17 stronkę bodajże :)

Nie mam siły :-( masakrycznie boli mnie głowa, cały dzień przed monitorem...jeśli prochy mnie postawią na nogi, odpowiem dziś wieczorem. Wytrzymasz? ;-)

Wystawiasz mnie na próbę ???? cierpliwości ??? Hahaha, spox, nie ma problemu, a prochy to nic szczególnie dobrego, no ale skoro mają pomóc .....

Poza tym też nieszczególnie się czuję więc jest nas dwoje :(

Prochy+kolacja. Jeśli się przez cały dzień zje tyle , co dziecko, to się ma ból głowy. Łączę się w bulu ;-)

Tam wyżej, to byłem ja, Jarząbek, trener II klasy... ;-)

Łączę się w bulu oczko.gif xxxx łoo matko:o

Nie no aż tak źle nie jest ze mną co nie zmienia faktu że życzę dobrej kolacji, swoją drogą mamy coś wspólnego, też jem tyle co dziecko, moja mama zawsze mawiała że lepiej mnie żywić jak ubierać, zdecydowanie mniejsze straty :)

He he Jarząbek...już Cię lubię.Mogę się zaposać do tej klasy od wrzesnia?

Nie nooooo...:-(

Coś mi post zniknął :) ble z tym kafe.... A taki był ładny..... :)

Sama się popchnij kafeterio

Sama się popchnij kafeterio

Po.prostu.kurna.tragedia.

Zapisać się mogę?

ja już tu nawet nie piszę bo to co napiszę pojawia się po godzinie

Dobry wieczór. Jest o niebo lepiej, więc biorę się do roboty, w kolejności chronologicznej :-( Przytoczona przeze mnie historia jest dokładnym opisem jednego zdarzenia. Jest to synteza wielu moich internetowych, i nie tylko, doświadczeń, które zakończyły się w przeróżny sposób. Możecie mi wierzyć lub nie, ale przed jej napisaniem nie czytałem całego wątku, nie miałem pojęcia o istnieniu Looi, ani tym bardziej tego, co pisała. Przeczytałem wątek dopiero wczoraj w nocy. Oczywiście to syntetyczne opowiadanie nie jest sumą wszystkich moich doświadczeń. Inne, dużo poważniejsze, wrzucałem w innych wątkach, w innych czasach :-) Niemniej to, co opisałem, jest tak typowe, że można by to wpisać na wiki pod hasłem 'internetowa znajomość ' ;-). Dlatego, odpowiadając na Twoje pytanie, d, opisywana historia nie zakończyła się moim taktownym przyjęciem kopa bez protestów. Ale nie raz inne historie tak się kończyły, co wynika z mojego przekonania, że na siłę to można odkręcić zardzewiałą śrubę, ale nie zatrzymać partnera/partnerkę.

W kwestii klasy na wrzesień mogę tylko odpowiedzieć, że nie mam żadnych umiejętności przydatnych damom ;-) PS. Gościu z 19.48. "Łączę się w bulu" to był cytat z persony o nieporównywalnej z moją pozycji ;-)

No..... prawda, na siłę to mnie mój eks mąż też chciał przytrzymać, a jak już postawiłam na swoim doznał olśnienia jak to można być szczęśliwym beze mnie :) Mega dumna z siebie nie jestem bo wiem że zrobiłam mu w owym czasie krzywdę ale dzisiaj sam mi za to dziękuje, więc reasumując nic na siłę :)

Prawda na siłę to nic się nie robi.Zresztą po co używać siły...skoro nie ma nawet takiej..potrzeby.Śrubki to się same lubią odkręcać.:-)...wcale nie trzeba je zmusać a nawet nie wolno.:-).

No i pierwsza autopoprawka: Przytoczona przeze mnie historia NIE jest dokładnym opisem jednego zdarzenia...

Widzę masz humorek:-).to dobrze.FAKT..nieporównywalnej..co do umiejętnosci to kwestia sporna...liczy się podejscie mogę zacząć od przynależnosci w młodszakach.Spoko spoko .szybko nadrobię braki w edukacji..i bulu..

Ściemniacz ;)

Bul głowy przeszedł (na sąsiada ;-) ), to i humorek jest. Tak w sumie niewiele człowiekowi do szczęścia potrzeba...wystarczy, żeby nic nie bolało :-) Jaki ściemniacz? Mua? No wie Pani...;-)

Jakiego sąsiada bulasiu;-).?

No cóż dawny, nieźle to w życiu nabroiłeś ....

Jakiegoś. Mam nadzieję, że na tego, który mi ogrodzeniem w miedzę wlazł. W końcu, podobno, nic w przyrodzie nie ginie ;-)

Jenny no to się cieszę że już Cię ta głowa nie boli..

Hmm.nie wiem jakiego..ja ogrodzenia nie mam wcale.A Ty też mieszkasz teraz na wsi bulasiu?.

Trochę nabroiłem, i wcale nie jestem z tego dumny. Ale co zrobić, biegu czasu nie odwrócę. Mogę tylko krążyć po świecie z dobrą nowiną: nie warto broić!...ale ludzie i tak będą broić, bo to ciekawsze i przyjemniejsze niż nie-brojenie.