Jest mi bardzo źle i smutno jestem sama i jestem pewna ze nie przeżyję już nic

30 lat to i dużo i niedużo, zależy jak na to spojrzeć. Kiedyś miałam chwilę , kiedy byłam kochana, ale to już przeszłość. Teraz wychodzę do ludzi, ale mężczyźni albo są zajęci albo tacy, że nie mamy o czym rozmawiać. Czuję się taka samotna na świecie, taka nieszczęśliwa, to jak wyrok. Teoretycznie wiele lat życia przede mną, ale czuję, że to będzie taka wegetacja. Ewentualnie jakieś hobby i rozrywki , ale to tylko dla zabicia czasu i żeby nie zwariować z zazdrości i smutku.