Jak pokonać tęsknote za domem

przeprowadzilam się do krakowa na studia,cieszylam sie ze sie wyprowadzam bo atmosfera w moim domu nigdy nie była dobra,częste awantury rodzicow i dołowanie mnie,itd itd, mimo wszystko tęsknie za domowym jedzeniem,za moim łóżkiem,za moim psem,za osiedlem,moim pokojem,za tym do czego sie przyzwyczaiłam,tutaj jest inaczej. W dzień jest okej,jestem pełna motywacji do nauki itd ale po poludniu i wieczorem jest strasznie,łapie mnie jakaś depresja i chce mi sie płakać,najgorsze jest to że nawet nie mam ochoty wychodzić wieczorami,2 dni temu byłam w klubie i myslalam tylko o tym kidy już wróce :(

up :(

mozesz podac gg?

minie i to szybko

Tak to już jest, że to co mamy doceniamy wtedy gdy to tracimy. Dojdziesz do siebie, kwestia czasu. Dorastasz, odchodzisz z domu i tego nie cofniesz. Jakoś się ułoży, a powroty będą atrakcyjne. Życze powodzenia i 3mam , wiesz co...

Dziś się popłakałam bo zobaczyłam na mieście podobnego psa do mojego ; p Wiem że to pewnie minie,mam nadzieję.. Ale znajomi ze studiów ciągają mnie ciągle na imprezy a ja udaje że się dobrze bawie,bo nie chce wyjść na jakaś przymulona dziewczyne,jednak nie umiem sie jakos dobrze bawic ;( Może to dlatego że rodzice co chwile dzownią i już raz zrobili mi awanture bo słyszeli w tle hałasy i muzykę... I gdziekolwiek wyjde,to boje się że oni zadzwonią i zepsuja mi wyjście. Noi do tego dochodzi ta tęsknota i takie dziwne uczucie

masz/mialas chlopaka?

Nie mam

Identycznie było ze mną rok temu. Wracałam do domu co tydzień a mam 300km! Ja potrafiłam nawet wymiotować od płaczu. Chciałam rzucać studia i w ogóle koszmar. Nie radziłam sobie z ogromem nauki. Jakoś to pokonałam. Trochę się przyzwyczaiłam, teraz już nie płaczę ale nadal tęsknię. Wracać też będę często. Są różni ludzie, niektórzy cenią sobie studenckie życie i wracaja do domu dwa razy w roku a inni są bardziej związani, wolą życie rodzinne tak jak ja. Powodzenia! Będzie dobrze :)

Ja jestem w UK od roku. Żeby nie tęsknić myśle o wyjeździe jak o delegacji do innego miasta. Zrobić swoje i wracać