Poznałam faceta, któremu się podobam, ale kocham innego... :(

Jestem w kropce. Otóż od jakiegoś czasu jestem sama, ale niedawno poznałam faceta. Sprawa wygląda tak, że na razie jesteśmy na stopie koleżeńskiej. Zdążyłam jednak dostrzec (i dowiedzieć się z tzw. "innych źródeł"), że jest wykształcony, pracowity, odpowiedzialny, czuły, opiekuńczy, nie pali, nie chleje. itd.itp. No po prostu ideał. W dodatku wydaje mi się, że on coś do mnie czuje, a przynajmniej mu się podobam. No ale tu zaczynają się pewne "ale".... Ja nie czuję żadnej chemii. :( Facet ten ma lekką nadwagę - ma 195 cm wzrostu a waży 100 kg (gadaliśmy o zdrowym trybie życia, dietach, itp. i wtedy się przyznał do wagi). Nie jest jakiś tragiczny, ma ładną twarz. Jego defekty akurat są do skorygowania, jednak nie pociąga mnie fizycznie, tzn. nie jestem w stanie sobie wyobrazić, że się z nim całuję, a co dopiero że uprawiam z nim seks. A teraz druga część opowieści... Doskwiera mi samotność, bo kocham faceta, z którym mam tylko czysto teoretyczną szansę zejść się na nowo. Innymi słowy - cierpię na miłość praktycznie niemożliwą do realizacji, bo ja i mój wybranek mieszkamy i pracujemy w miastach oddalonych od siebie o 300 km. Na dodatek nie wiem, czy ten którego kocham, jeszcze coś do mnie czuje. A innych kandydatów poza wcześniej wspomnianym ideałem raczej nie mam szans w najbliższym czasie poznać. Pytanie brzmi: próbować związku z facetem, który mnie póki co nie pociąga, czy dalej w uciążliwej samotności usychać z tęsknoty za kimś, kogo mogę nawet już nigdy w życiu nie zobaczyć?

Nie próbuj, będziesz się męczyć .... lepiej być samemu niż z kimś, kto Cię nie pociąga -jeżeli teraz Cię nie pociąga to z czasem na pewno nie będzie.

lepiej samemu niż spier/dolic komus zycie obietnicami bez pokrycia. daj facetowi spokoj i usychaj dalej moze byly laskawie cie kiedys z braku laku podleje

ja spotkałem się z dziewczyną poznaną TYLKO przez kilka dni w wakacje, mieszka tysiąc km i co z tego? ;-)

do gościa z 21:34: To z tego, że oboje cały czas pracujemy. Niby kiedy mielibyśmy się spotkać?

normalna waga na taki wzrost, daj spokoj szukasz dziury w nim

Jeśli nie pociąga Cię ten facet to nie masz co męczyć siebie i jego, szczególnie, że jemu może na Tobie naprawdę zależeć i tylko go zranisz. Co do Twojego byłego to powiem Ci, że mam podobną sytuację, niedawno się rozstaliśmy a odlgłość jaka nas dzieli jest jeszcze większa. Nie wiem, czy coś jeszcze do mnie czuje, nie wiem czy będzie chciał wrócić ale nie związałabym się na pewno z kimś tylko po to, żeby mieć kogokolwiek :)

To z tego, że oboje cały czas pracujemy. Niby kiedy mielibyśmy się spotkać? xxxx dla chcącego nic trudnego, odleglosc nie jest duzo, kwestia organizacji itd. Chyba że chcesz się z nim spotkać w innym wcieleniu.. tzn. że jest dla was cos ważniejszego i tyle, taka prawda a facet dlaczego miałby czekać

Nie związałabym się z kimś, kto mnie nie pociąga. Jeśli nie pociąga Cię teraz, to później też nie będzie. Niestety. Miłość przychodzi z czasem, ale pożądanie...już nie. Nie wróżę Wam przyszłości. Co do tego drugiego faceta: co to jest 300 km? 3 godziny za kółkiem. Nawet nie. Ja do faceta latałam do Anglii, na weekendy bo oboje pracowaliśmy i jakoś się żyło, a Ty 3 godzin w aucie czy pociągu nie wytrzymasz? 7 dni w tygodniu pracujesz po 24 godziny, czy jak?

Myślę, że autorce może nie chodzić o odległość jako problem w związku lecz problem w jego odnowieniu :) Nie da się na kogoś "przypadkiem" wpaść, zaprosić na kawę bez zobowiązań bo to już wiąże się z wyprawą i drugiej osobie automatycznie nasunie się, że ona może czegoś chcieć. Na odległość jest ciężej w kim rozbudzić uczucia a i wątpliwości przez to są większe.

Myślę, że autorce może nie chodzić o odległość jako problem w związku lecz problem w jego odnowieniu usmiech.gif Nie da się na kogoś "przypadkiem" wpaść, zaprosić na kawę bez zobowiązań bo to już wiąże się z wyprawą i drugiej osobie automatycznie nasunie się, że ona może czegoś chcieć. Na odległość jest ciężej w kim rozbudzić uczucia a i wątpliwości przez to są większe. xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx Otóż to, dokładnie o to mi chodzi. Moja sytuacja z nim jest w sumie beznadziejna. :(

Rozumiem Cię autorko doskonale, jestem teraz w tej samej sytuacji. On jest za granicą i to on stwierdził, że odległość i samotność z nią związana go przytłacza, mimo, że za 2 miesiące mógł być juz tu na miejscu i mogło się wszystko ułożyć. Ja bym chciała walczyć, ale takie pisanie czy dzwonienie w tej sytuacji jest bardzo nachalne i może jedynie zniechęcić. Z drugiej strony cisza powoduje czasem, że człowiek zapomina o tobie i bądź tu mądra... W zasadzie nie pozostaje nic innego jak to, że ta druga osoba czuje to samo i żałuje i będzie chciała coś zainicjować, a na to żadnej gwarancji nie ma. Sama myślę, czy z czasem nie odezwac się i nie zaproponować niezobowiązującego odnowienia kontaktów a później może go jakoś oczarować? W końcu jesteś tą samą kobietą na którą kiedyś zwrócił uwagę :) Oczywiście to tylko w sytuacji, kiedy on też tego będzie chcieć, inaczej to dalej jest narzucanie się drugiej osobie...

Ja się cały czas boję w jakikolwiek niezobowiązujący sposób próbować odnawiać nasz kontakt. Z jednej strony go kocham i chcę żeby o tym wiedział, a z drugiej odczuwam paniczny lęk przed narzucaniem się. To chore. :( Jest jeszcze ten, który jest mną zainteresowany. On jest naprawdę przekochany, ale macie rację, przecież nie mogę go skrzywdzić tylko dlatego, że potrzebuję ciepła i wsparcia...

Spotykanie się z kimś takim pomogłoby Ci tylko na chwilę, bo podbudowało Twoją samoocenę i pewność siebie, ale nikt się nie może zmusić do miłości. Lepiej zrobić coś dla siebie, albo spróbować walczyć o tego, na kim naprawdę Ci zależy. Ale wiem, że to nie łatwe. Ja też codziennie myślę, czy się nie odezwać, ale nie chcę, żeby wiedział,że się przed nim płaszczę i że może robić ze mną co chce. Z drugiej strony jest strach, że on tego pierwszego kroku nie zrobi, nawet jeśli by mu zależało, bo faceci są dumni. Naprawdę ciężko wymyślić coś, co byłoby dla faceta niejednoznaczne a równoczesnie, żeby sam chciał.

Ja bym sie spotykala z tym nowym na razie na stopie kolezenskiej, wtedy nie zamykasz sobie furtki, a moze z czasem sie zakochasz. Ale na poczatku wyjasnilabym mu stuacje, zeby wiedzial na czym stoi i jesli bedzie chcail sam sie wycofa. Pamietaj, kiedy czlowiek sie zakocha to ta druga osoba wydaje sie nam najpiekniejsza na swiecie mimo wszelkich wad. Ale tez nic na sile :) To moja rada :)

podoba mi sie tylko jeden facet