Taka sytuacja...

jakiś czas temu przestałem rozważać opcję rozstania się z małżonką a zacząłem rozważania nad tym jak to zrobić. Otóż jestem zdania, że prawdziwy facet jeśli już musi odejść to w samotności, a nie do innej kobiety. Z małżonką przestałem tworzyć parę, nasze życie przypomina bardziej ... umowę społeczną. Od chwili gdy to zrozumiałem moje życie nie jest już takie jak wcześniej, jest dużo bardziej ponure...

hmmm.... :D

To niestety największa porażka mojego życia. błąd którego konsekwencje będą widoczne jeszcz bardzo długo...

acha....

Czy jest szansa na to, że kiedyś wreszcie przestaniesz "rozważać", a podejmiesz właściwą decyzję a na swoja klatę przyjmiesz wszelkie jej konsekwencje? Pytanie jest trudne, i obawiam się, że długo będziesz je "rozważał" :D

po co ta ironia?

Ci co się zastanawiają nad podjęciem decyzji nie podejmą jej nigdy.

nie zgodzę się, w pewnych tematach nie robi się czegoś tylko dlatego, że ma się na to teraz taką ochotę / potrzebę. pewne rzeczy trzeba przemyśleć

takich frajerow tylko walic w rogi :D:D

widzę, że gimnazjum na obiad w domu czeka i nie ma co robić:)

ale ty "myślisz" już "od jakiegoś czasu". pewnie na myśleniu pozostanie :D

no bo nie wiem co mam zrobić?

Piszesz,ze nie wychodzi to ile czasu chcesz na sile ciagnac cos co nie wychodzi?

jak się ma dziecko to nie takie proste odejść. poza tym coś nas jednak łączyło...

Nie zwalaj winy na dziecko:( Dziecko na pewno nie jest szczesliwe jesli rodzice ciagle sie kloca.Napisz lepiej, ze nie masz jaj zeby odejsc:(

dziękuję za motywowanie negatywnym przesłaniem. ciekawy sposób:)

Zaloz topik jak to zrobic, zeby tkwic w zwiazku mimo walenia w rogi,robienia w c***a i bycia posmiewiskiem dla wszystkich dookola:D:D

ale ja właśnie nie chcę jej zdradzać, należy jej się jeszcze odrobina szacunku z mojej strony,

:D:D to ona zdradza ciebie frajerze:D

co takiego stało się w twoim życiu, że nazywasz każdego frajerem? to niestety oznaka tego, że jesteś nim właśnie ty. nie mierz innych swoją miarą

:D:Didz wyliz jej c**e ze spermy tamtego:Dfrajerze

Hmmm...ta "odrobina szacunku należy jej się", i owszem". ;) Jednak, "szacunek" jakim ją teraz obdarzasz nie ma z nim nic wspólnego bowiem, jeśli naprawdę ma się szacunek do własnej żony (lub jakiejś kobiety), to przede wszystkim znajduje się czas na poważną rozmowę i mówi się, o co w tym wszystkim chodzi, jak ty, jako jej mąż, ojciec dziecka, czujesz się z żoną, dlaczego wasze życie "przypomina, twoim zdaniem" bardziej umowę społeczną" niż małżeństwo, i czy możecie razem nad tym popracować by to zmienić, a jeśli nie, to jakie widzisz ty i ona rozwiązania. Biczowanie się na forum w tej delikatnej sprawie, na pewno nic nie zmieni, i dalej będziesz "rozważał" we własnej głowie, zamiast "rozważać"ten problem wspólnie, z żoną. Po to ją do diabła przecież masz, prawda ? Nauczcie się ludzie rozwiązywać ze sobą swoje problemy. Wtedy może ten świat będzie piękniejszy, a wy szczęśliwsi, zrozumiani, i kochani

cenna uwaga, niestety jednak rozmów było już wiele. nie należę bowiem do ludzi, którzy w pierwszej kolejności lecą na forum by szukać rozwiązania. Jestem tu bardziej, by pozbyć się nagatywnych emocji, których mam zbyt wiele a niespecjalnie mam komu je powierzyć.

Poczekaj az ona wymieni ciebie na przystojniejszego:D:D

Wobec tego, skoro "tych rozmów" odbyło się wiele, i nic absolutnie z nich nie wynika, warto zrobić kolejny krok w kierunku rozstania. Dzieci nie kochają skłóconych rodziców, ale rodziców, którzy wzajemnie się szanują, i nawet, kiedy się rozstaną z jakiegoś powodu, to dziecko zrozumie kiedyś, że to było dla jego dobra. Poza tym po rozstaniu sądownie możesz ustalić odwiedziny dziecka. Tu nie ma problemu, problem jest w tym, że nie potrafisz uporać się z rozstaniem i rozpoczęciem życia od nowa.