Matka mnie dręczy, że nie dbam o siebie

Nie lubię, nie chcę, nie mam ochoty. Dla mnie zadbaniem jest bycie czystą, schludnie ubraną, uczesaną. Z kosmetyków wystarcza mi żel do twarzy, krem nivea i odzywka do włosów. I tak lepiej bo jeszcze nie dawno wystarczało mydło i szampon. I tak zdarza mi się słyszeć komplementy. Nie mi dane jest oceniać czy jestem ładna ale wiele osób mówi mi, że mam wielkie usta i ładne brwi(wyglądają jak wyregulowane). Po co mam więc kombinować :D Jestem śpiochem i dla mnie każde 5 minut jest ważne. Nie lubię długich paznokci. Nie wyobrażam sobie wyrabiać ciasta i wygrzebywać jego zza długich pazurów. A fuj! Lubię ubierać się wygodnie. Makijaż mi przeszkadza. Często przecieram oczy i wyglądam jak panda. Mam delikatną cerę i łatwo wywołuje podrażnienia, wychodzą mi wypryski. Jak się nie maluję to mam skórę jak dziecko. Mam naprawdę dużo ubrań a mama chce mi kupować więcej. Nie wiem po co. Jeżeli chce trwonić na mnie pieniądze niech przeznaczy je na podróże. A ja za kilka groszy potrafię wiele. Czy zadbanie zawsze oznacza makijaż, strojenie się i noszenie biżuterii? Nie czuję się zaniedbana :( Mam dość uwag mamy i siostry. Mama chce dobrze. Wie, że nie jestem akceptowana i nie mam znajomych ale to nie wina wyglądu tylko mojego charakteru. Eh :(

Mam tak samo tylko że jestem chłopakiem

To skoro jesteś chłopakiem to co ty niby masz robić :D

Chyba, ze chodzi o sport :P Bo mnie matka jeszcze gania na basen, chociaż tego jakoś specjalnie robić nie musi. Bo lubię. Tylko to całe wciskanie mi witaminek na siłę jest śmieszne :D Bo blada, bo to bo tamto. Pij marchewkę, smaruj się tym. Uh...

Matka by chciała żebym co miesiąc kupował nowe ciuchy :( To trochę przegięcie

Szkoda, że nie co tydzień :D Ja mam ubrania co maja po 4-5 lat i skoro są nie zniszczone, nie wyblakłe to czemu mam je wyrzucać. Chociaż to kilka sztuk bo tak większość z zeszłego roku i nowe.