Chłopak powiedział, że nie lubiłby bardzo swojego dziecka, gdyby było jak ja...

... w dzieciństwie. Byłam strasznym molem książkowym, uwielbiałam chłonac wiedzę jaka się tylko dało. Na lekcjach byłam prymusem i zawsze się zgłaszalam. Od tego czasu zaczęłam myśleć, że wcale nie chciałabym urodzić mu dziecka. Nie chciałabym mieć szkraba z kimś, o kim od początku wiadomo, że mu nie da miłości. Dość odechciało mi się tego związku. Mam 28 lat. Przesadzam?

Znam takie przypadki, gdzie rodzic otwarcie dziecka nie lubił, dawał mu to do zrozumienia i to było bardzo krzywdzące dla dziecka. Takie dzieciaki nie zachowują się później normalnie między rówieśnikami i często są przez nie odrzucane. On pochodzi z rodziny, w której śmieją się np. z ludzi, co do najlepszych ogólników chodzili w dużym mieście. Tacy to niby najczęściej w pracy wcale nie są lepsi, a pracy musieli kiedyś tam więcej włożyć. Przy mnie się nawet śmiali, bo się nie zorientowali, że taki skończyłam. Generalnie tez chyba stronią od wiedzy, poza tym co niezbędne do pracy (ale z praca sobie radzą). Sądząc po osobach z mojej rodziny, szanse na dziecko- pracusia są baaaaaardzo duże;P

Nie przesadzasz. Każdy rodzić powinien chcieć jak najlepiej dla dziecka. Dobra nauka to chwalenie w szkole przez nauczycieli, buduje to pewność siebie dzieci i uważam, że to duma mieć takie dziecko jakim Ty byłaś a nie powód do nienawiści. Zastanów się dobrze czy to właśnie z nim chcesz być, dla mnie to nie jest normalne podejście...

: Dziękuję. Właśnie jak to usłyszałam, to prawie mnie z nóg ścięło, że w ogóle mu przeszło przez myśl, żeby nie lubić własnego dziecka. Trąca to na kilometr toksycznością..:(

Albo też straszną jechanę sobie raz urządził z grubasów. To mu powiedziałam, że JA byłam grubasem w dzieciństwie. On na to, że ze strasznych grubasów. A ja na to, że JA byłam strasznym grubasem:) :( I niektórzy w mojej rodzinie wciąż są:P

Hmm a co was właściwie łączy skoro to taki pustak? Nie jestem w stanie wyobrazić sobie o czym może rozmawiać oczytana dziewczyna, z facetem dla którego wiedza to powód do wyśmiewania?

Mamy podobne podejście do życia, bo jesteśmy domatorami. Lubimy taki sam sport. Jesteśmy oboje spokojni. Wspólni znajomi. Trochę mało rozmawiamy, to fakt:P

To ja od pustaka: Ja też jestem domatorką, męża szukałam pod kątem "czytania książek". Trochę przesadziłam, bo zawalił mi książkami całe mieszkanie :D Życzę Ci byś znalazła faceta, z którym w łóżku możesz pokłócić się na tematy historyczne, czy na temat podejścia do definicji gatunku :D

Ale chyba jesteś, autorko, rozgarnięta na tyle, by skumać, że on ci przekazał, że nie lubi ciebie, twojego oczytania i zachowania, Jeszcze ci mało? Zabiłabym niedorobionego śmiechem.

Ale nie zostawisz misia, bo go kochasz?

Spytałam, czy przesadzam, czy mam rację:P Chcę poznać Wasze zdania, a nie pisać więcej o swoim:P

up

up