Bo kochająca matka to skarb...

Drodzy Forumowicze, od zawsze byłam niechciana, moja mama zawsze mi o tym przypominała. W jej oczach byłam i będę nikim do końca życia. Gdy ktoś z otoczenia, niezbyt nam bliski mówi o nas nieprzyjemne rzeczy jest nam przykro, ale gdy mówi je własna matka to jest to już tylko przeszywający ból. Ile razy słyszałam, że nienawidzi mojego głosu, mojej osoby, moich oczu i mojego charakteru. Gdy patrzy na mnie widzę w jej oczach tylko jedno pytanie - Dlaczego Cię nie zabiłam te kilkanaście lat temu? Moje życie wyglądałoby zupełnie inaczej. Często daje mi znać, że jestem słabsza i gorsza od siostry. W sumie jej się nie dziwię w końcu zmarnowałam jej życie, gdybym się nie urodziła nie wyszłaby za tatę i może byłaby szczęśliwa. Prawda jest taka, że miała wiele okazji, zęby się mnie pozbyć, ale nie zrobiła tego, bo ludzie by mówili.. Nie piszę tego żebyście mi współczuli, bo to nic nie zmieni..ale po to żebyście szanowali własne mamy, które was kochają i szanują. Wszyscy się kłócimy, są małe i większe spory, ale one chcą dla was dobrze. A do przyszłych mam, życzę wam abyście kochały swoje dzieci i nigdy nie dały im znać, że są na świecie niepotrzebne.