Przegrałem życie, bo bałem się kobiet.

Nie chce stawiac Twojego problemu wyzej od mojego, bo nie w tym rzecz. Sam mam blizny, wygladam nie najgorzej ale nie zbyt zachecajaco kobiete do zainteresowania sie mną. Wiec mowie Wam zebyscie sami probowali i za kilka lat byli szczęśliwi albo bez wyrzutow sumienia, ze kilka lat temu to bylem zakochany w takiej kobiecie, ale nie miałem odwagi. Ja próbowałem mimo ze w tym roku bede mial 20 lat to kilkanascie razy, bez skutku. Po to, by nie miec wyrzutow sumienia. Miliony ludzi sa sami, znam wiele porzadnych kobiet jak i wielu porzadnych mezczyzn w wieku 40 lat, ktorzy sa sami i nigdy nie tworzyli zwiazku. Tak juz bywa, albo Ci sie ktoś trafi, albo nie. Pozdrawiam i przepraszam jesli poczules sie urazony moja wypowiedzia.

Aby być z kimś szczęśliwym, najpierw trzeba się poczuć dobrze sam ze sobą. Jak ktoś czuje się kiepsko ze swoim wyglądem i nie atrakcyjny, to nawet druga połówka tutaj nic nie zdziała.

No cóż widzę ze nie jestem sam w tych sprawach. U mnie psychika mnie stopuje w relacjach z kobietami ( nie podchodż, po co, na co, zbłaznisz się, bedzie wstyd)- za duzo myślę że coś może pójść nie tak. Co do wyglądu to nie chwalac się ale jestem wysportowany, umieśniony, podobnież i ładny brunet ze mnie ( jak to sporo kobiet mówi)- ale i tak zawsze myśle że jaja sobie robią i to nie jest prawda). Zabijam te myśli będa c codziennie na siłowni a potem przed snem biegając. Pracuje dużo aby również zabić te myśli wiec mój dzień to praca-siłownia-bieg-sen- od ładnych kilku lat. na imprezy, dyskoteki owszem jeżdze obracam sie wśród znajomych kolegów pogadać pośmiac sie ale nigdy z dziewczynami. Boję sie ich.

To ja tylko z ryja. Umięśniony nie jestem, ale odpychajacy chyba też nie. Nie chce mi się starać dla siebie samego.