Wspólne mieszkanie...problem dla chłopaka

Witam wszyskich! Ponad rok temu poznałam mojego chłopaka Wiktora. Ja jestem po rozwodzie- nie mam dzieci, mieszkam sama w mieszkaniu własnościowym w bloku. Wiktor jest młodszy ode mnie o 4 lata. Ja mam 33 lata. Chciałabym żebyśmy razem zamieszkali i Wiktor też, ale tu pojawia się problem. On pochodzi ze wsi, jest jedynakiem. Jego rodzice wybudowali 300 m dom i chcieli żeby zamieszkał z nimi. Dom jest przystosowany tak, że góra miałaby być dla Wiktora- osobne wejście tuż pod oknem rodziców. Góra domu to stan surowy- nie ma nic. Trzeba by włożyć masę pieniędzy. Dom jest już przepisany na Wiktora. Finansowo nie stać nas na jego wykończenie. Wiktor próbuje zamieszkać ze mną, ale "dusi " się w bloku. Więc trochę ponocuje i znów do rodziców. Jego rodzice nie są zamożni, wybudowali ten dom własnymi siłami i teraz obarczają go odpowiedzialnoscią - żeby tego nie zmarnował i powinień być wdzięczny, ze to od nich dostał. Ciągle się kłócimy, bo ja mam już dosyć takiego życia z rodzicami w tle.Na początku rozmawialiśmy, że będziemy mieszkać oddzielnie, a teraz on mnie chce przekonać do zmiany zdania. Dodam też , że jego rodzice to osoby, które lubią się wtrącać w jego życie. Nie mam też ochoty wkładać pieniędzy w ten dom, bo tak naprawdę trzeba by zrezygnować ze wszystkiego i się zarzynać. Co robić??? Jak rozwiązać tą sytuację???

jask was nie stac na wykonczenie domu to nic nie zrobicie, przynajmniej teraz, wiec jedyne rozwiazanie to mieszkac w miescie na wynajmie

będzie ci ciężko z synkiem rodziców. może wynajmij swoje mieszkanie i wynajmijcie coś większego dla was obojga? z zaznaczeniem, że koszty porówno.

Ja na twoim miejscu mieszkałbym tam gdzie mieszkasz. On jak chce, to może się do ciebie przeprowadzić. A jak mu nie pasuje życie w mieście, to niech sobie znajdzie nową partnerkę na wsi.

http://swiat-slow.pl/

masz 33 lata i doskonale Cie rozumiem. Ja tez bym nie chciala mieszkac ani z moimi rodzicami ani z rodzicami mojego faceta chocby nie wiem jak super w porzadku byli. Po jakims czasie zawsze wychodza konflikty a poza tym nawet 'poszalec' nie mozna bo niewiadomo kiedy wpadna w odwiedziny ;) poza tym jestem ateistka i moje wymarzone swieta wygladalyby tak ze zamowilabym jakas pizze i ogladala caly dzien filmy w pizamie z moim ukochanym a mieszkajac z jego rodzicami (hipotetycznie: oni na dole, my na gorze) trzeba by bylo schodzic na wigilie bo przeciez widza ze jestes w domu i 'jak to mozna nie przyjsc na wigilie przynajmniej' :/. Radze Ci kochana uciekac z tego ukladu jak najszybciej :) pozdrawiam

nigdy ale to nigdy nie daj się wkrecic w tamten dom, wykończenie i kasa jest ponad wasze siły wiec nie ma o czym mówić, on może dostanie kredyt i będzie się z tym bujał przez 30 lat w międzyczasie ten dom was podzieli bo on będzie wszystkiego odmawiał , nigdzie nie będziecie wyjeżdżać, cały czas na budowie i do tego teście . Nie ma o czym mowic. Jestes samodzielna, ustawiona - trudno , on cie tam chce wkrecic, będziesz musiała sprzedać swoje mieszkanie- weź przestan nawet o tym nie mysl

dlaczego ty w ogóle, nawet hipotetycznie rozważasz finansowanie remontu domu który nie jest twój i nigdy nie będzie? Bo mówisz "nas nie stać", a nie - jego na to nie stać Jeden rozwód chyba wiele cie nie nauczył

nie poswiecaj sie dla niego. nigdy! bedziesz nieszczesliwa a on bedzie sie czul jak pan i wladca, bo bedziesz mu musiala pozniej ciagle ulegac, tak jak teraz na poczatku ulegniesz z tym mieszkaniem. czemu to on sie dla Ciebie nie poswieci? macie tyle lat, ze nie wyobrazam sobie w tym wieku mieszkac z rodzicami, tym bardziej ze sa osobami ktore lubia wszystko wiedziec.