Nie mogę się pozbierać po związku, myśli samobójcze

Witaj, byłam parę razy w Twojej sytuacji, najpierw za każdym razem myślałam, że tego "nie przeżyję".... ale gdy się okazywało, ze przeżylam (!), dotarła do mnie świadomość, że takie myśli zawsze towarzyszą rozstaniom z kimś, kogo się kochało i z kim wiązało się plany... To, co przechodzisz, to objaw uzależnienia emocjonalnego, chemia naszego mózgu niestety tak działa, że po prostu się uzależniamy od drugiej osoby i często sądzimy, że to miłość i tęsknota, a niekoniecznie tak jest - w końcu często wiemy i czujemy, że ta osoba nas krzywdzi, a jednak nie potrafimy odejść! To jest właśnie uzależnienie... Nie wiń siebie za to, bo to nie TY jesteś "chora", tylko Twoje emocje, a one nie są Tobą, są emocjami, mocno wdrukowanymi w Ciebie i to one potrzebują uzdrowienia w pierwszej kolejności. Leki na depresję faktycznie potrafią pomóc.... na początek są dobre, ale długoterminowo polecam jednak zadbanie o siebie, o swoje wnętrze, abyś na przyszłość przyciągała mężczyzn, ktorzy będą Cię szanować i kochać - tak, jak Ty samą siebie... I tu zwykle jest problem, przyznasz.... :P Trzeba się nauczyć samą siebie tak kochać, aby nikt kto nas nie szanuje nie miał już nigdy dostępu do naszego serca. To nie jest łatwe zadanie, ale tylko w ten sposób możesz się zacząć zabezpieczać przed takimi pomyłkami na przyszłość.... Polecam Ci lekturę książek Ewy Foley, polecam też "Przebudzenie" A.de Mello, a jeśli jesteś osobą wierzącą (lub poszukującą :)) to zdecydowanie warto zadbać o rozwój duchowy... Ja lubię nauczania Pawła Godawy na youtube, są niezmiernie budujące, przekazują praktyczne spojrzenie na wiarę i na uzdrowienie swoich zranień. Życzę Ci wszystkiego dobrego, nie jesteś sama z tym, co czujesz, jesteś zupełnie normalna, a najważniejsze, to nauczyć się kochać mocno samą siebie i tego właśnie Ci życzę, a Twoje rozstanie postrzegam jako życiową szansę na odbudowanie pięknej, wrażliwej, wartościowej kobiety w Tobie :) I zobaczysz, że WŁAŚCIWA miłość odpowiedniego człowieka będzie odpowiedzią na tę przemianę... ! Pozdrawiam Cię!

sprobuj na razie skupic sie na czyms innym, np. sport lub inna pasja, mozesz tez łykac revitasens, bo poprawia nastrój i pozwala spojrzec na lepsze strony zycia, jesli to nie pomoze, moim zdaniemw arto wybrac sie do terapeuty

21 lat...piękny wiek.Zanim podejmiesz decyzję o wyjeździe za granicę udaj się do lekarza psychiatry.Skoro nie radzisz sobie w Polsce to poradzisz sobie za granicą?