Samotność mnie zabija...

Wychowałem się w wieloletniej rodzinie, jako szczyl cały wolny czas spędzałem na boisku, otoczony kumplami z drużyny. W szkole średniej, na studiach przez mój pokój przewijały się małe pielgrzymki znajomych. byłem duszą towarzystwa. W końcu poznałem dziewczynę, zakochałem się. Była całym moim światem, kumple odeszli na dalszy plan, liczyła się tylko ona. Byliśmy razem 10 lat, dwa lata temu zostawiła mnie, tak o prostu z dnia na dzień. W międzyczasie kumple się pożenili, wyprowadzili. Podobnie było z moim rodzeństwem. Zostałem sam... Mieszkam w zapyziałym miasteczku, tu też pracuje. Nawet nie mam gdzie wyjść by kogoś poznać. Boję się, że w końcu zwariuje. Samotnośc, chyba najgorsze co mnie mogło w życiu spotkać..

dlatego nigdy sie nie porzuca przyjaciol..nigdy nie wiadomo co zycie przyniesie

Mnie też zabija...ale mam już dość szukania. Chyba pozostanie tak, jak jest.

Aaa no i od 2 lat jestem gejem dlatego koledzy nie chcą sie ze mna spotykać:(

chciałbym zmienić coś w swoim życiu, nawet nie wiem od czego zacząć. Jedyna "przyjemność" w moim życiu to nawalić się jak świnia w weekend. ech...

Może odeszła dlatego, że przez 10 lat się z nią nie ożeniłeś?

Samotność to morderca .

a w pracy nie masz znajomych ?

Chciałem się z nią ożenić, to ona wciąż mówiła "nie", najpierw muszę ukończyć studia, znaleźć dobrą pracę, itp itd. zawsze było "coś" widocznie nigdy mnie nie kochała, teraz to wiem.

W pracy 90% kadry to ludzie po 50-tce. niestety....

Ile masz lat?

Jestem gejem i muszę trzepać konia przy p****lach.

Witajcie, podobnie jak u Was. W pracy mam swój pokój ma to dobre strony bo nie muszę nikogo oglądać. W domu pomimo tego że mam męża i dzieci nie mam z kim porozmawiać. Mąż był moim całym życiem, pięć lat temu wyjechał do pracy, a ja zostałam w domu z zapyziałej mieścinie, nie mam znajomych ani przyjaciół, niedziele to najgorszy dzień tygodnia.

To smutne. Możliwe że faktycznie Cię nie kochała :(

mam 33 lata, zgadzam się, niedziela to najgorszy dzień...

Mój Drogi, doskonale Cię rozumiem. Jedną pociechą dla mnie w te samotne dni są przyjaciele i rodzina. Też jest mi kogoś ciężko poznać, mimo, że nie mieszkam w małej mieścinie i często 'wychodzę do ludzi' :/ mogę sobie tylko wyobrazić, jak trudno musi być Tobie - biorąc pod uwagę, co napisałeś wyżej. Smutno jest żyć samemu, ale lepsze to niż życie z byle kim. Nie tracę nadziei na poznanie kogoś wartościowego, ale powoli zaczynam oswajać się z myślą, że będę już sama do końca.

Ja mam 29 dwoje cudnych dzieci ale nieczuje milosci o meza nawet dzis nic kompletni czuje ze mnie juz niekocha i to tak bardzo boli tez mieszkam na wsi i niemam z kim pogadac przepraszam ze sie rozklejam ostatkiem sil i sercem jestem z wami

Jestem psycholem juz matka mi to mówiła

Znam to okropne uczucie, i nie wiem jak sobie ztym poradzić. Jestem po rozwodzie, sama 10 miesięcy i ten stan mnie dobija...może dlatego ze uwielbiam ludzi. Przypuszczam ze jeszcze ułożę sobie życie ale trazniejsza sytuacja doprowadza mnie do depresji

Ja tez jestem sama, tylko ta roznica ze mieszkam w Londynie. Samotnosc to najgorsze co moze nas spotkac. Moze z wyjatkiem jakichs chorob i wypadow...