Czemu jest taka presja że TRZEBA COŚ OSIĄGNĄĆ,że trzeba być kimś, że trzeba...

zarabiać co najmniej 2500 zł bo jak nie to jesteś nikim. Czemu teraz nawet wobec kobiet są takie oczekiwania że musi dobrze zarabiać, mieć mieszkanie na kredyt a najlepiej bez kredytu, musi robić karierę. Bo jak nie to jest ZEREM, nikim w dzisiejszym świecie. Ja tak się czuję, zarabiam 2 tysiące ale czuje ze to mało, że powinnam zdecydować i zaryzykować i otworzyć własna firmę. Czuję się zerem bo mieszkam w domu rodzinnym, a powinnam mieć już własne mieszkanie. Też czujecie tą presję?

Nikt nie mówi, że coś musisz, ale jak człowiek zna swoją wartość i wymaga od siebie, to lepiej się czuje.

bo jak masz to jesz kotlet z kapustom a jak niemasz to kfasne mleko z zimiokami to rarytas:-( :-P

Ta presja jest w twojej głowie głównie, bo ludzie na ogół mają w d***e Twój stan posiadania.

Jest presja bo zarabianie rozsądnych pieniędzy gwarantuje człowiekowi normalne życie.Wszystko poniżej to wegetacja lub walka o przetrwanie.

Tego chcą rządy, złodzieje, machina, byś tyrała, nieważne za ile, ale ważne być chciała zarabiać i wydawać dużo, jak trzymasz kasę, kruszce, to możesz zrobić się wpływowa, niebezpieczna, jak z kolei żyjesz na pustelni, jesz korzonki, nie zarabiasz i nie wydajesz to nie jesteś potrzebna, bo pasożyty nie mogą pasożytować na Tobie, tak to wygląda. taki świat. dlatego o ludziach, którzy żyją na niskich wymaganiach mówi się dziwacy albo gorzej :)

No tak ja rozumiem ale jakoś samej ciężko mi ryzykować i brac kredyt na 40 tysięcy żeby otworzyć swoją firmę. Skąd ludzie biorą taką siłę i skad w nich taka odwaga? Zazdroszczę wam tego:-( A ja taka wytrachana, do tego singielka i tak tkwie w miejscu i szlak mnie trafia bo chcę się usamodzielnić a tu dupa, nie stać mnie na to:-(

W*****a mnie w tym kraju to że pracuję od ponad 10 lat a nie stać mnie nawet na wynajecie małej kawalerki:-( A przecież i tak nie zarabiam minimum bo mam 2 tysiące ale jak będę wynajmować to zacznę wegetować.

Bo Polska jest takim krajem gdzie mało komu udaje się spokojnie i normalnie żyć. Albo "jesteś kimś" albo ledwo starcza ci na rachunki i żarcie.