Do mam 3 i więcej dzieci. Jesteście zadowolone?

Mam 26 lat i właśnie drugi raz zostałam mamą. Moja starsza córka ma 2,5 roku a młodsza 1,5 msc. Koleżanki z pracy i inni znajomy mówią rzeczy w stylu że szkoda że nie udało mi się mieć syna, bo tak to bym miała i chłopca i dziewczynkę. Jakby wszyscy zakładają że ja i mąż skończyliśmy na dwojce dzieci. A ja bardzo chciałabym mieć jeszcze przynajmniej 1 dziecko a najlepiej dwójke. Nie mówiąc o tym że mąż bardzo by chciał mieć w końcu syna. Mamy warunki z mężem by mieć więcej niż 2 dzieci. Jednak zastanawiam się czy to rozsądne mieć 3 czy 4 dzieci. Czy nie czują się one lekcewazone czy zaniedbywane przez rodziców. No i najważniejsze- kiedy znowu mogłabym zajść w ciążę (od ostatniego porodu minęło 1,5 msc) żeby nie zagrażało to mojemu zdrowiu?

Ja mam dwóch synów (10 i 14 lat) i nie czuję potrzeby posiadania większej liczby dzieci, zresztą mój mąż też nie. Za to kuzynka męża i jej mąż mają siedmioro dzieci w wieku od chyba 16 do 2 lat. Jednak z przykrością muszę stwierdzić, że jest to rodzina patologiczna, w której pojęcie antykoncepcji nie jest dobrze znane, a alkohol spożywany jest w dużych ilościach. 3 lub więcej dzieci kojarzy się niestety z rodzinami patologicznymi, dysfunkcyjnymi. Szkoda, bo patrząc na to racjonalnie to ludzie, których stać na utrzymanie dużej rodziny powinni mieć więcej dzieci.

Moja siostra ma czwórkę dzieci,zazdroszcze jej tej pozytywnej energii w domu,wiecznie pełnego domu. Dzieci są z różnica wieku co 3 lata

Ja mam 40 lat i trójkę ;) Syn- 12 lat i dwie córki- 7 lat i 16 miesięcy. Więcej dzieci nie planuję.

Mam piatke rodzeństwa i z doświadczenia wiem, ze trzeba bylo sie dzielić i wielu rzeczy sobie odmawiać ale to nas wychowalo na wspaniałych ludzi i kocham swoje rodzeństwo bardzo i nasza zażyłość pozwolila nam przetrwać te trudne czasy. Nigdy nie chciałabym miec mniej braci pomimo trudnej sytuacji materialnej bylo super a jesli wy macie warunki to nie bójcie sie jesli chodzi o to z perspektywy dziecka.

Ja jestem mamą piątki uroczych dzieciaków. Mam 33 lata. Pierwsze urodziłam w wieku 23 lat. Z następną ciążą lepiej poczekaj jeszcze przynajmniej pół roku albo najlepiej rok

Mam trojke dzieci rok po roku i niestety czuje się zle. Nie jestrm z tego powodu szczesliwa a wrecz wykonczona psychicznie. Przez to relacje z moim partnerem psuja się. Ja marze isc do pracy miec kontakt z ludźmi a dzieci mnie ograniczaja i to bardzo. Kocham je ale więcej jestem znerwicowana niz zadowolona...to jest naprawde przygnebiajace. pozdrawiam i nie polecam wiecej niz 2 dzieci.

nie rozumiem matek które świadomie decydują się na tyle dzieci. ja jestem jedynaczką i zawsze dostawałam od rodziców wszystko. nie mowię tu tylko o rzeczach materialnych, ale też o ich czasie, o ich miłości. wszystkie swoje uczucia, czas i starania przelali na jedno dziecko, a nie na 5 czy 6. dlatego tez od zawsze myślałam że tego właśnie chcę dla mojego dziecka. mam 9letnią córkę i nie będzie ona miała rodzeństwa. dajemy jej z mężem całą swoją miłość, poświęcamy każdą wolną chwilę, dbamy o jej rozwój. a i nie jest ona rozpieszczoną jedynaczką, jest empatyczną, przyjazną i bardzo rozsądną dziewczynką, jest też bardzo lubiana w klasie. podobnie było ze mną- mimo bycia jedynaczką zawsze potrafilam się dzielić z przyjaciółmi czy z kuzynostwem.

KlarissaMamaDwójki dziś Odpowiem ci z perspektywy matki dwóch córek i córki matki wielodzietnej. Jak ci ktoś będzie pociskał tekstami o parce, to im powiedz żeby się odczepili i patrzyli płci swoich dzieci. Guzik ich to interesuje jakie plemniki ma twój mąż. Mężowi też powiedz, że płeć zależy od niego i nie będziesz płodzić kilkoro dzieci, bo on chce synusia. Dziecko jest dzieckiem i co zrobi to będzie miał. Nawet jeśli mielibyście mieć 7 córek, to dlatego że tyle dzieci chcecie, a nie że polujecie na syna. To ci mówię jako matka i żona faceta, dla którego płeć dziecka nie ma kompletnie żadnego znaczenia. Jako dziecko w rodzinie wielodzietnej powiem ci, że niestety, ale nie dasz rady poświęcić każdemu dziecku tyle czasu i energii jakbyś chciała. Jest to po prostu fizycznie niemożliwe. Zawsze najwięcej uwagi poświęcisz najmłodszemu, z czego starsze zawsze będą pokrzywdzone. Odczułam to ja i młodsza o rok siostra. Wcześniej nie zdawałyśmy sobie z tego sprawy, ale w tej chwili jako osoby dorosłe i matki widzimy, że jednak nam tego brakuje. Jeśli chcesz więcej dzieci i masz warunki, to dlaczego nie. Tylko tak jak pisałam, musisz mieć na uwadze to, aby tych starszych nie traktować jako duże dzieci, bo 5 latek wcale nie jest dużym dzieckiem, ale się tylko tak wydaje w porównaniu w roczniakiem. Spokojnie za rok możesz się starać. Zdążysz się zregenerować.