Podglądacz

Co noc mnie odwiedza, Chodź wcale nie wchodzi. Spojrzeniem świetlistym Po ciele mym wodzi. I głaszcze westchnieniem Ud wnętrze i piersi, Oddechem wprost w uszko Mą duszę wypieści. Obliczem pyzatym, Świetlistym się wpycha W sypialni czeluście. Co noc nim oddycham.

A kiedy już zaśniesz i chrapiesz cichutko podpływam do okna chmur zwinną łódką i liżę Twą szyję l Rankiem gdy wstajesz umieram z tęsknoty i liczę sekundy by zmienić je w dotyk nocą gdy zaśniesz

Puchacz Rolny Ponik Kolny odejść kusi z mafeteri brzmi jak smutny ptary siernik! :O

Tak, oczywiście miało być "choć". Dziękuję.

Za dnia z głową w gwiazdach Dzień trawię cały Na konstelacyj Ciał naszych annały.

A ty to poeta czy poetka jesteś?

Jak przystało na księcia mam banalniejsze zajęcia zaraz po pierwszej kawie-trawię. Potem jest tylko nudniej i przyziemniej jeszcze a lista jest tak długa, że jej tu nie zmieszczę

Z tej tęsknoty, zamyślenia Zapomniałam wziąć jedzenia. I zamiast pilnować diety, Zjem stołówkowe kotlety :( Biedna ma dupa Jak szalupa

podglądam Cię wszędzie gdzie tylko mogę, podglądam i wplatam swe dłonie w Twą głowę. Twe włosy sprawiają mi wielką podnietę ich miękkość i zapach... -mam piękną kobietę!!! głaszczę Cię czule sennym dotykiem senną pieszczotą i sennym językiem wszystko się zdaje nie mieć znaczenia ale do czasu... czasu zbudzenia wówczas to miłość , zapach i drżenie zmienia swe lico w senne marzenie marzenie na jawie tak mocne i silne silne i wielkie wielkie-niewinne Podnoszę oczy i oczy zamykam zamykam by widzieć... jawy unikam. żegnam się z Tobą póki oddychasz oddychasz miłością i do mnie wzdychasz do zobaczenia kochanie moje przyjdę wieczorem byśmy oboje...

zajepiste chodź troche dwuznaczne

nie bój się gościu od snu na jawie dzieli mnie rok... no może prawie. Wówczas to mogę dla nas obojga zacząć z miłości się do niej czołgać zamienić senne na rzeczywiste nie senne za dnia nie z rana mgliste śnić wstając z łóżka i przez dzień cały chwalić się światu TO MOJA PANI !!!

Szlachetny wikingów i księżyca synu Tu Twej Aarcii próżno szukać śladu. Prędzej złodziejkę Kriss tu odnajdziesz Z kołczanem strzał pełnych jadu.

Nie lgaj zlodziejko :) co jak i kiedy nie szukam milosci a jeno biedy Nie bede w Tobie uczucia wolal czasem sie tylko w uczucia schowam Masz za to pewnosc ze jak ostane to Ci ta dupa rosnac przestanie bo czasu braknie Ci na kotlety jak tworzyc bedziem styl wierszoklety X Aha i przepraszam za interpunkcje , pokusilem sie na tekst z telefonu

Nikczemnym uczucie, Co się chowa Za dupczeniem. Puste to słowa, Puste i serce I wola słaba, Co to ją dupą Złamie baba.

:D mówisz? mówisz że dupą potrafisz sprawić że tętent serca moge zostawić? Że jak sie w chuci wykąpie słowem i oddam mysli oddam je Tobie? Spróbuj mnie Pani co w el sie chowasz spróbuj mnie próbą jak tylko zdołasz jeśli się uda Ci mnie omamić bedę dla Ciebie... serce swe ranił

Na me pozwolenie, By być mi na skinienie, Trza się napracować Aby mnie przekonać.

Wiec wedlug Ciebie starac sie musze by oddac Tobie i serce i dusze?

By czynić staranie, Zapracuj wpierw na nie. Wyrzeknij wszystkiego Dla kaprysu mego.

Arogancja Twa o Pani nawet ma skromnosc mami Wodzisz na pokuszenie mnie i moje sumienie Mowisz ze nie dam rady? Czy ja szukam z nim zwady? A jednak chochlik w mej duszy krzyczy: UTRZYJ JEJ USZY !!! Hmmmmm

Utrzyj jej uszy ! Utrzyj jej uszy ! :D

Weźże pod rozwagę, Nim zdasz się na odwagę. Serce raz złożone Na wieki stracone. Wymagam wszystkiego Od Jedynego. Albo niczego Od nikogo.

Zamykam oczy, zwalnia mi serce jeszcze przed chwilą waliło wielce nie dość, że tęskne we śnie Cię miało teraz wciąż woła Mało mi ! Mało !!! Muszę Cię dośnić bo oszaleję choć miałem sporo oj miałem wiele. Dziś Twoje ciało na mnie się wiło wiło się pięknie serce waliło usta otwarte oczy zamknięte włosy opadły spragnione wielce spragnione mocno mojego ciała głaskały brodę, szyję ooooooo mała ! pamiętam zapach, pamiętam smak teraz go czuję dokładnie tak dotykam usta palcem swej dłoni woń smak i dotyk wszystko mnie boli boli tęsknotą za mają małą małą kruszynką taką wspaniałą idę Cię dośnić bo mam na sobie jeszcze część Ciebie w zmysłach i w głowie

Wybacz mi Pani w El przyodziana Wybacz prywatę co dzisiaj z rana sen z powiek ścięła i tak bezdusznie zabrała Arcię myśląc że usnę Wybacz , że próba choć nieudolna miała za pamięć... przypomnieć z wolna gdy się już za dnia oblekę w dzień miała mi piękny wyświetlić sen. Nie miej mi za złe że temat Twój jako pamiętnik uczynił swój

Pisz, księżyca synu, Bo w samczych ustach, Pieśń o miłości Brzmi jak pokusa. I demon szepcze Mi coraz głośniej: "Z miłości zadrwij Zepsuj rozkosznie".

El żena w urok ubrana Zepsuj rozkosznie? Tak jeno czytam i to tak z rana? Czy żeś o Pani w swej czarciej mocy chciała mą miłość grzechem tak zbroczyć? Jestem niezmiernie ciekaw Twej mocy nad losem serca Czym mnie zaskoczysz? Co w sobie nosisz? aż tak cennego iż głucho słuchać serca mojego co jużem oddał i w posiadanie inna go wzięła we swe władanie zacznę i głuchy na nie oddam się pewnie w Twoje żądanie? pokaż mi Pani bardzo Cię proszę ile jest warte ... co dla Niej noszę

Me ciało we władanie Dziś pączek dostanie Z różanym nadzieniem Ostatnim tchnieniem Owocu jędrnego Weń tchniętego. Raz a dobrze...

Pył pokrył pamięci czeluści Atramentowy mrok Rymów weń nie puści Gdy Tobie zacna El Pani Luna pieści krągłości i szczyty Bursztynowym promieniem W srebrzystej poświacie W czas ten Dla Ciebie tak błogi i miły Komu innemu dla równowagi Zsyła demony i inne strachy Ty się uśmiechasz nierozbudzona Gdy srebrzysty płomień dotyka łona Kto inny w czas ten palcami drapie Deski podłogi Szukając nadziaka czy innej broni By stanąć przeciw demony Zaiste dziwny tego dnia przypadek Żem tu wszedł posłuchać gadek Pokłony me przyjmij Wraz z muśnięciem dłoni Być może to do przypomnienia persony mej Cię skłoni.

Ma pamięć pełna wspomnień wszelakich A pośród innych, również i takich Które żeś, Panie, swą obecnością Zaszczycał zawsze z wielką godnością. Cóżeś robił, gdzieżeś bywał? Ile demonów, żeś w sobie skrywał, Raz łby skutecznie im ukręcając A chwilą inną władzę im dając?

Dziękuję Pani za sięgnięcie pamiącią W czas gdym tu bywał nieokrzesaną treścią Kalendarz kart wiele pogubił Nie wszystkich jako Ciebie przy tem hołubił Kreacje poetyckie z lekkością wieszczów tworząc Gubisz z oczy tych którzy żyją co dnia orząc Tąż samo dłonią trzymając dziś pług Którą jutro na karku może poczuć wróg Demony...cóż rzec wszyscy je mamy Czy to demon rzeczywisty czy wyimaginowany I czasem trudno dociec Czy rzecz dla egzorcysty plebana Czy jego materia Orężem ma być rozpłatana

Czas niespokojny tutaj od dawna Miast chwil radosnych brodzenie w bagnach. I choć mię cieszy nasze spotkanie, Świadomość mam, że tak znów się stanie, Iż demon ludzki bądź imaginacji naszej, swego bytu dopomni się racji. Znów się rozejdziem niemal bez słowa Potem, gdy roku minie połowa Albo i więcej, zejdziem się znowu By upust dać powstrzymanemu słowu. Masz li pomysł jaki, Waćpanie, By innym uczynić nasze pisanie?