Jak przeżyć po przytyciu?

Cześć wszystkim. Opiszę Wam szybko moją sytuację: mam 20 lat, jakiś rok temu zaczęłam ot tak tyć. Na początku jakoś bardzo się nie martwiłam, potem poszłam do lekarza, który generalnie zamiast zdiagnozować dał mi opieprz. Przeżyłam to i pomyślałam, że widocznie ma rację i zaczęłam jeść mniej i ćwiczyć. Na początku waga trochę się ruszyła (pewnie woda), więc tylko coraz więcej dawałam z siebie, ale tyło mi się dalej. W końcu przeciążyłam kolano i je sobie rozwaliłam. W szpitalu zrobili mi badania i okazało się, że mam problem z trzustką. Na wagę długo nie wchodziłam, okazało się, że przez rok nabiło 30 kg! Teraz jestem na lekach, ale jakoś nie za dużo mi spadło. Ćwiczę tyle co na rehabilitacji, bo czekam jeszcze na 2 operację. Przez ten czas podłamałam się, przestałam wychodzić ze znajomymi, a nawet z domu tak, że zawaliłam studia. Wstydziłam się i dużo przepłakałam. Teraz już mi trochę lepiej i chciałabym ponaprawiać to, co ostatni rok zepsuł. Zdałam sobie sprawę, że realnie mam pewnie małe szanse, żeby szybko stracić tłuszcz i jakoś żyć. Stąd moje pytanie - jak żyć jako grubas? Jak znieść siebie, jak z takim wyglądem wyjść bez wstydu na ulicę? Czy są jakieś triki? Co wypada a co nie w takim życiu?

Nie jest to łatwe, ale jak twierdzi wielu - grunt to polubić siebie. Na to nie ma rady, więc właściwie wydaje się, że nic nie można zrobić. Ale jednak można - wystarczy się obejrzeć wokół i zobaczyć, że jest wiele takich "grubasków" które wcale źle ni wyglądają. Trzeba tylko ubrać się odpowiednio, zadbać o siebie - pomalować się, a na pewno będziesz czuć się lepiej ;) Warto poszukać fajnych kosmetyków, odpowiedni podkład jak choćby drogeria.pl/pol_m_Marki_Rimmel_Rimmel-Match-Perfection-973.html potrafią zdziałać cuda. Nikt nie powie mi, że wygląd się nie liczy, bo liczy - gdy wygląda się lepiej, choćby przez ubranie i makijaż po prostu lepiej się człowiek czuje. Nie tylko waga ma znaczenie ;) Spróbuj, bo taka niewielka zmiana może wiele zmienić - nie jesteś jedyna. Warto też poszukać grup poznać kogoś z podobnymi problemami, zmienić znajomych, jeśli Ci nie akceptują - no chyba, że nie wychodzisz bo sama nie chcesz to już psychicznie trzeba pokonać. Powodzenia ;)