Brak silniejszych emocji w stosunku do chłopaka znajomych

"Bardziej mi wieje takim typem, który się cieszy, że złapał w końcu jakąś loszke i za wszelką cenę chce ją przy sobie zatrzymać" x Haha, to też :) tak zwany desperat.

16:31 No to ja nie wiem czemu, ale ten chłopak, o którym pisałam w tytułowym poście, naprawdę respektuje moje granice. Pewnie, tęskni etc, ale mimo wszystko widzę u niego szacunek do mnie. Nie czuję się osaczona jego zakochaniem

16:32 O właśnie, słowo mi uciekło :D

Nie czuję się osaczona jego zakochaniem x Ech, i to jest bardzo ważne! Dzięki temu znajomość może rozwijać się naturalnie. Ja się trochę czuję od samego początku :/

16:37 Właśnie naturalność w relacjach jest najważniejsza, a wiele osób tego nie rozumie ja nie lubię nawet słowa podryw, ciągle mi się kojarzy to z traktowaniem kogoś jak towaru.

ja mam podobnie. tzn rodzice i maz to co innego. za nimi bym bardzo tesknila byc moze dlatego ze sa to jedyni ludzie ktorych kocham i ktorym ufam. reszte traktuje przedmiotowo. mialam bardzo duzo roznych przyjaciolek, znajomych itd i nawet wieloletnie kontakty kiedy sie konczyly to splywalo to po mnie . ostatnia znajomosc ktora poszla do "kosza" to 5letnia "przyjazn". widzac co jest grane z dnia na dzien zerwalam kontakt i juz pol roku takowego nie mamy. splynelo to po mnie.

Mam podobnie. Myślę, ze takie osoby są silniejsze mentalnie i nie obawiają się żadnej tam "samotności" jak reszta. Dla mnie ludzie, którzy boją się samotności są słabi psychicznie.

up

up

psychopatka