miłość po 40ce

Faktycznie 18,58 pieknie napisane, tak właśnie jest

Do gość1122: Jeśli dziewczyno masz problem z tym, to poszperaj nieco w internecie i zobaczysz że dużo kobiet fantazjuje o facetach. Dla przykładu pierwszy lepszy artykuł jaki znalazłam: http://matrony.pl/o-czym-fantazjuja-kobiety/ no i widzisz? Nie tylko ty masz erotyczne myśli.....

poznalam przystojnych facetow ale sa mlodsi.

człowiek jest tak skonstruowany ze potrzebuje bodźców czegoś co pobudza a najbardziej pobudza nieznane ,albo znane już ale nie pochłonięte ,i to nowe tak samo zostanie wchłonięte i będziemy znów w tym samym punkcie,tak naprawdę to wszystko to przeglądanie się w oczach innych sobie samemu,chyba że jest miłość ,to trochę inne przeglądanie które otwiera nową możliwość

czyli porażka nieuniknioa?skoro każdy nowy rozdział kończy się fiaskiem.Myślisz ze to coś na całe życie a tu pomyłka i rozczarowanie.To co robić?

ja nie moge byc z kims kto mi sie podoba .

Żadna przysięga, żaden papier nie daje gwarancji na szczęście. Nie znaczy to jednak, że nie warto próbować. Porażką jest narzekanie nic nie robiąc.

Wierzę w miłość po 40-tce i warto o nią walczyć.Przynajmniej tę przez duże M,gdzie nie liczy się tylko seks ,który jest tylko jej szczególnym uwieńczeniem.Liczy się to współgranie...porozumienie dusz...Miłość po 40-tce bywa czasem o wiele dojrzalsza niż ta, którą przeżywamy wcześniej.Trzeba o nią walczyć..by osiągnąwszy pielęgnować...

Tak to prawda , że to zupełnie co innego niż ta miłość ok.20tki.Ważna jest bliskość i czułość i zrozumienie.Wspólne spacery rozmowy a sex jest dopełnieniem.Jak przypomne sobie siebie z lat młodości to nigdy taka otwarta i prawdziwa nie byłam jak teraz.Nigdy nie zamienilabym przeżyć w wieku obecnym na młodość. Czuje się kochana i przede wszystkim daj***ardzo dużo. Choć to bardzo trudny związek.

gość wczoraj dziękuję. Skąd będziesz wiedziała? Tego Ci nie powiem. Ja osobiście poczułam taki spokój przy moim wtedy jeszcze przyszłym mężu. W poprzednich związkach było szaleństwo, wielkie bum, ale też dramaty. Przy moim mężu było inaczej, zupełnie inaczej. I ten spokój "dał mi gwarancję", że to już dozgonne, na zawsze. Jesteśmy razem już 15 lat. W tej chwili ja przekroczyłam 40 i czuję się spełniona. Pozdrawiam i życzę Ci, żebyś była szczęśliwa.

Do 18,58, ja mam tak samo:) Znam to , tyle że ja mam tendencje do "zauraczania się" nieco częściej, przy moim związku 20-letnim zdarzyło mi się z 5 razy, przy czym z nikim nie nawiązałam żadnej relacji , wiesz bliższej. Po jakimś czasie przechodziły te uczucia euforii. Natomiast w moim ukochanym mężu zakochuję się ciągle na nowo przez ten cały czas, jak jesteśmy razem:) Nie wyobrażam sobie życia bez niego.

Dokładnie tak :-) I oby tak już zawsze było. Mało tego, moja miłość jest coraz dojrzalsza, coraz silniejsza i ur******ają się we mnie lęki, co by było gdyby go nie było. Taką miłość spotyka się tylko raz ??

Ta, milość szczególnie kiedy po 40 dostają szału c**y. Wtedy jeszcze więcej gadają o miłości żeby się pieprzyć. Fajnie mieć żonę.