"syndrom wdowy" po rozstaniu

Rozstalismy się (to ja zdecydowałam o rozstaniu, wiec dodatkowo dochodzą wyrzuty sumienia) :( i od pół roku czuje się jak wdowa, pograzona " w żałobie". Ile trwal u was smutek po rozstaniu?? Jestem przekonana, że już nigdy nie poznam kogoś takiego jak on, zresztą nie chce poznać juz żadnego mężczyzny, bo wiem, że każdego jednego będę porównywać do tamtego, od tego czasu nie byłam na żadnej randce itd. Czy to minie? Jak nauczyć sie być szczęśliwa sama, zdala od niego?

Przechodziłam przez to i powiem Ci tak: nigdy nie będziesz już szczęśliwa.

Gość powyżej Jak sobie radzisz?

Skoro Ty zdecydowalas, to miałaś poważne powody ku temu. Dziś oceniasz tak, a nie inaczej. Napisz za pół roku, zobaczysz, będziesz inną kobietą. Swoją drogą, nie nurzaj się w tym smutku z upodobaniem, nie hołub i nie gloryfikuj swego eksa. Twoje przekonanie jest o tyle prawdziwe, iz kazdy jest wyjątkowy, niepowtarzalny. Nawet on, ze swoimi wadami i minusami. A jednoczesnie nic nie wiesz o przyszlosci, więc nie rób zalożeń na zapas. Wszelkie zalozenia ograniczają. Oddychaj swobodnie i żyj.

Ciężko jest. Czuje się psychicznie zraniona, stałam się nieufna i choć nie zamykam się na nowe znajomości, to wciąż jestem sama.

To zalezy, jak dlugo jestes po rozstaniu. Musisz się wyciszyc i dojsc w pelni do siebie, by wrócił apetyt na zycie.

Tak jak pisałam. Jestem juz, albo dopiero pół roku po rozstaniu :/

U mnie rozpoczął sie 3 rok i dalej jest cięźko.

No to współczuję Ci. 3 lata to mnóstwo czasu. Chcialabym, zeby to minelo. :/ A oprocz tesknoty, smutku jak reagujesz? Ja dodatkowo jestem cały czas rozdrazniona, wspołczuje bliskim którzy to muszą znosić.