Nikt nie szanuje mnie i moich opinii!

wątpię by tu chodziło o mój wózek, bo znam wózkersów z dużym gronem przyjaciół. w realnym świecie za dzieciaka to bawiły się ze mną tylko córki sąsiadek, ale tylko dlatego, że mama płaciły im cukierkami. nawet niepełnosprawne dzieciaki mnie nie chciały. W gimnazjum i liceum próbowałam z kimś pogadać by potem nie mieć posiadówek u psychologa szkolnego ale rozmowy się nigdy nie kleiły. W internecie mam trzy kumpele i tylko z jedną piszę regularnie. Ona jest takim samym samotnikiem jak ja. Na grupach na fb, każdy mój post jest brany za trolowanie Wiem, że moje opinie są dziwne, ale nie będę ich ukrywać 1. Szczerość jest dobra zawsze i wszędzie. 2. Związek nie musi być życiowym celem 3.W sumie to chciałabym nosić mundurki szkolne. 4. Są jednostki mniej i bardziej wybitne no to już są wściekli i biorą moje opinie za chęć rozpętania kłótni. W dodatku jak mówię im o moim aseksualiźmie to dopiero się zaczyna! No i mam niezbyt imponujące zainteresowania japońskie seriale, nie te animowane, mangi, japoński pop i książki obyczajowe dla nastolatek. Ludzie często mówią że jestem zbyt nerwowa, no to akurat fakt. Często też mówią, że mam trudny charakter! niech ktoś mi poda definicje trudnego charakteru! Często też słyszę, że jestem brzydka, mimo,że mam siebie za przeciętną a czasami nawet ładną. No i jeszcze ich argument o groźnym spojrzeniu ze zdjęć. Polubiłam bycie outsiderem, ale co zrobić by ludzie szanowali moje opinie i skąd ta niechęć?