Od zawsze byłam sama, coś jest nie tak

Taodtrzeciejrandki , fajne podejscie tylko mi jest przykro, ze jak jeszcze jestem w miare mloda (ok 31 to juz nie mlodosc, ale jednak jeszcze nie starosc), to chcialabym sie cieszyc ta druga osoba. Ktorej nie mam... a jak bede stara to nawet jakbym kogos miala (w co watpie) to bedziemy szalec jak te dwa stare dziady?

no pewnie :D szaleństwo nie zna wieku ;)

Nie wierzę Taodtrzeciejrandki że nibyś taka szczęśliwa. Na pewno chciałabyś kogoś mieć. Po co to tak ściemniać, bez sensu.

twoja wiara w moje szczęście nie jest mi zbytnio do niego potrzebna... :D

Mam podobnie, ostatnio nawet zaczęłam się przyzwyczajać do faktu, se będę już sama. Ale jest mi dziwnie, bo nigdy się sama zawsze życiu nie widziałam. Jakby mi ktoś powiedział, jak miałam 13 czy 17 lat, że będę kiedyś sama, to bym nie uwierzyła.

To częsty etap, od bierności po stagnację. A wystarczyłoby pójść gdzieś na tańce, rozerwać się, poderwać kogoś fajnego. No ale trzeba jeszcze chcieć....

tak.... isc na tance... poderwac.... chyba w latach 70 i 80 takie cuda. Mezczyzni na poziomie w tym wieku sa zajeci!! chodza na tance ze swoimi dziewczynami i zonami o ile w ogole chodza. A moja matka kazala mi podrywac jakichs niedołęgow ostatnich, czyli wygladajacych jak idz i nie wracaj, ale wolni ;/

Tylko marudzić potraficie, żal.

Ja tu przyszlam sobie pomarudzic :P Kurczę w internecie tylu samotnych ludzi, wolnych facetow. Gdzie ich spotkac? Wokolo wszyscy praktycznie faceci zajęci, jak ktos jest wolny to i tak szybko kogos sobie znajduje...takie mam wrażenie. Kurczę..a mi się marzy wolny i ogarnięty 30-latek :)

stagnacja - brak ruchu, zmian, działania w jakiejś dziedzinie. hm, tak, w takim razie jest to stagnacja, która daje mi spokój i szczęście. Świat ma tyle do zaoferowania, tyle piękna, którym się można zachwycać, tyle przyjaźni, dobra, że czasami naprawdę nie rozumiem jak można poszukiwać jeszcze jakichś wrażeń na polu relacji damsko-męskich. Tzn wiem z autopsji, że to daje emocje, trochę walkę, przez moment szczęśćie, ten dreszczyk niepewności, to poczucie bycia kobietą jakiegoś mężczyzny, ale doszłam do takiego etapu, że widzę to wszystko jako nieważne, małe, przyziemne, egotyczne. Z kolei w jakąś wielką romantyczną miłość zwalającą z nóg już nie wierzę, przynajmniej aby zdarzała się osobom o zdrowym rozsądku. Dlatego też jak byłam w związku to musiałam się jakoś zawsze określić w moich uczuciach, skonfrontować relację z moim własnym ja, odnaleźć jakby swoją samoświadomość w tej nowej sytuacji, co było trudne i męczące, 99% ludzi tego zwyczajnie nie robi, i 90% ludzi stwierdzi że jestem dziwna pisząc to co wyżej, nawet moje bliskie koleżanki się czasem mocno zdziwią slysząc moje stanowisko, choć same nieraz wcale nie grają czysto... Prawda jest taka, że prawie wszystko co przeżywalam najgłębszego, najpiękniejszego, jakieś poruszenia najgłębszych strun w duszy, to było gdy byłam sama, np sama zwiedzalam jakieś miasto, sama oglądalam jakiś obraz, itp. Tylko nie każdy jest zdolny do tego, wiekszość ludzi musi mieć stale kogoś przy sobie żeby się samemu dobrze definiować.

Moze i masz racje...ale moze i nie. Ja czuje się jak to okreslilas - zdefiniowana. Mi brakuje mezczyzny do seksu, do przytulania się, do kochania...chcialabym miec po prostu kogos bliskiego, kogos o kim moglabym cieplo myslec, tesknic. Kogos kto by po prostu był... Kurczę, chcialabym wrocic po pracy do domu, zjesc razem obiad, poleżeć, razem napic sie kawy. Dla niektorych to moze i glupie ale dla mnie to jest cos czego chcialabym doswiadczyc...

Ja to rozumiem i sama czasem o tym myślę (nawet wykluczając potrzeby seksualne - bo te można realizować poprzez inne aktywności, nie zagłuszyć, ale jakby przenieść na coś innego). Tylko zdaję sobie sprawę, że jest to tak typowe, jak to, że "trawa jest zawsze bardziej zielona gdzie indziej" - myślę i czuję to tak samo jak np. to , że pragnę poleżeć na plaży gdy jestem zmęczona pracą, że pragnę pojechać gdzieś i wszystko rzucić, gdy mam jakieś problemy, że pragnę posiedzieć w kawiarni z koleżanką, gdy akurat mi smutno i samotnie, że pragnę pojeść świeże owoce gdy mi gorąco. To tylko to. Że pragniemy czegoś o czym myślimy, że dobrze by nam zrobiło, że nam tego brakuje. Tylko że te różne potrzeby i braki są dalej gdy jest się w związku. Znika ten jeden, ale inne sa zawsze, takie jest życie. Zawsze człowiek doświadcza jakichś braków czy potrzeb, które pragnie zaspokoić.

No chyba, że praktykuje zen i umie się wyzwolić od tych potrzeb. ;)

Np. odnośnie tego pana który mi się spodobał - mam czasem jakieś myśli, jakby to było, nasz pierwszy pocałunek, pierwsza gra wstępna, pierwsze znaki, że niedługo pójdziemy do łóżka, ten moment gdy już on to wie i ja wiem, i on wie, że ja wiem, a ja wiem, że on wie ale dalej to nie jest doslowne - to wszystko jest takie fajne. Ale przecież samo myślenie o tym też jest fajne - i nie potrzebuję zachłannie dążyć aby to się wydarzyło w rzeczywistości. Bo to jest tylko jakaś jedna sfera życia, a jest mnóstwo innych, równie ekscytujących. (no chyba ze ktoś jest seksoholikiem ;)

Up

Spostrzegłem, że niektórym z was można przed nosem postawić słonia, a i tak go nie zobaczycie. Niektórzy chyba lubią marudzić i narzekać. Mają to we krwi.

Niechcianej 28 to bym kijem nie szturchnął. Kolesie dzwonią po paru miesiącach milczeniach a ta leci do nich po jednym telefonie żeby się z nimi bzykać bez zobowiązań. Nie dziwota że nikt jej nie chce. Ciekawe jak taka rozmowa wygląda.Pewnie tak:"Hej co prawda nie gadaliśmy z pół roku ale jakbyś miała ochotę to mógłbym cię przelecieć w ten piątek, bo jakoś mnie ciśnie na dole. To co pomożesz w potrzebie?" Ona: O cześć. Nie ma sprawy. Zawsze możesz na mnie liczyć od czego ma się koleżanki. Jakbyś mógł to daj mój numer swoim kolegom. Im tez bardzo chętnie ulżę w potrzebie". Żal i żenada po całości. I wy się dziwicie że młodzi mężczyzni nie chcą się wiązać czy potem żenić. A po co się pytam. Kto by chciał latawicę co zaliczyła pół miasta i okolicznych wsi. Macie nie pokolei w głowie i dlatego jesteście same. Pomijam już mało atrakcyjny wygląd co po niektórych.

O, Pan Pustorak wrócił :) Czy to z tym sloniem to też o mnie? Wiem, ze po paru postach nie da sie nikogo ocenic ale jestem ciekawa jak jestem odbierana...

Nie lubię wiecznie niezadowolonych i zgryzliwych facetów.

To nie jest tak że dzwoni sobie taki facet z przeszłości (czy nawet teraźniejszości) mówi, że mu się chce a ja wtedy rzucam wszystko i w trybie natychmiastowym przybywam pomóc bidoczkowi. Absolutnie tak nie jest, nie raz nie dwa dany delikwent spotkał się z odmową. Chciałam tylko zobrazować jak jestem traktowana, w jakiej roli widzą mnie faceci. Albo godzę się na doraźną pomoc w wiadomym zakresie albo nie mogę za bardzo liczyć na nic, o to mi chodziło

Siemka, też byłam sama przez większość życia, co najwyżej się z kimś widywałam przez krótki czas. Tyle, że nie widzę sensu, aby się zarzekać i zamykać, że już nigdy się nie uda. Z takim podejściem to jak ktoś do was będzie startował, to uznacie, że to przecież niemożliwe, nie nadajecie się, nie chciałby was i spławicie zainteresowanego gościa :P

Kurde, a ja już sama jestem 5 lat. I część myślę, że będzie tak Juz kolejne 50.

Niechciana 28, ale jest też tak że masz to, na co się godzisz.

Jasne, ale jak już pisałam gdybym nie godziła się na to, nie miałabym żadnych relacji z facetami. Może to byłoby lepsze, ciężko stwierdzić. Wyzwalam w facetach najgorsze instynkty, ale dzięki temu wiem na co stać nawet tych będących z pozoru w porządku. Gorzka to pigułka prawdy do przełknięcia.

Po prostu niektórzy będą z kimś a niektórzy sami.

ja nie mam żadnych relacji z facetami, np w historii moich połączeń w telefonie jeśli chodzi o ostatni rok, będzie trzech kolegów z pracy w sprawach pracy, i panowie z rodziny. :) No i jeszcze jakiś namolny z pan z banku i z sieci komórkowej :P Nigdy nawet nie miałam kolegi żeby się spotkać nie na randkę czy pogadać przez telefon. No okey, jednego, ale on jednak chciał czegoś więcej. Tylko że gram czysto. Nigdy nie bawiłam się niczyimi uczuciami, nie wodziłam za nos, nie używałam żadnych kobiecych sztuczek żeby coś osiągnąć. No i takie są efekty. Koledzy z pracy, a faceta brak, za to koleżanek dużo, uwielbiam i pozdrawiam moje wszystkie koleżanki :D

W sumie biorąc pod uwagę moje dotychczasowe doświadczenia z płcią przeciwną powinnam unikać jej przedstawicieli jak ognia. A tu jednak kusi by choć na chwilę raz na jakiś czas wsadzić łapę do tego ognia, ale już coraz mniej na szczęście. A do pana od nocnych telefonów nie odzywam się i on do mnie też nie.

a ja tam ich lubię. nie można się ich bać. to też ludzie ;)

Dziewczyny, zapytam was o cos, bo do seksuologa nie chce isc poki co. Czy wymacie normalne potrzeby seksualne? Bo ja sobietak pomyslalam, ze jest duzo zwiazkow dookola, bo ludziom potrzebny jest seks jak powietrze i dlatego lacza sie w pary, czasem bez przesadnych wymagan wzgledem charakteru itd. A ja nie mam takich potrzeb albo nie wiem, ze je mam, albo daje sobie rade sama i trudno mi sie jest zakochac. Pomijam ze w mlodosc mialam takiego pecha, ze zawsze dowiadywalam sie, ze facet za ktorym szaleje jest zajety. A teraz stara,doswiadczen lozkowych 0, kazdy facet by ode mnie uciekl bo tez by przekalkulowal "to jak ona dala rade tyle czasu bez seksu??!!"

Do niechcianej28. Powiem ci coś jako facet. Możliwe że poszła o tobie fama że godzisz się na seks bez uczuć więc do takiej pani żaden nawet najgorszy desperat nie będzie podbijał(jeśli chciałby związku). Ponosisz po prostu konsekwencje swoich zachowań. Nie miej do nikogo o to pretensji.