Od zawsze byłam sama, coś jest nie tak

Aha w liceum, fajnie. Ja w liceum byłam szczupła i też nic -poza znajomością z kilka lat starszym facetem poznanym w necie, który ostatecznie mnie wykiwał.

No właśnie, byłaś szczupła i atrakcyjna a i tak nic z tego. Kurcze, może to naprawdę przeznaczenie? Ale nie chcę w to wierzyć. Chcę i muszę wierzyć, że spotkam w końcu miłość życia. Staram się nie dopuszczać do siebie negatywnych mysli, bo się mogę całkiem załamać

hee, miałam podobnie. w gimnazjum mówiłam sobie "no, ale w liceum to już na pewno będę mieć chłopaka". W liceum "muszę pojechać na studia, na studiach to już na bank kogoś poznam". Erasmus: "Na bank kogoś tam poznam". Praca po studiach, za granicą: "widocznie tam jest moja miłość". Powrót z pracy: "widocznie poznam kogoś około 30.". Teraz: dalej sama. Miałam jeden związek, ale to była roczna pomyłka.

Cześc słabsza genetycznio, osoba z 20:44 to ja, dawna tralalilalila, widzę że dalej jedziemy na starym wózku hehe :D

No ale widocznie tak miało być. Koleżanki z liceum - różne, brzydkie, ładne, grube, chude, małe, duże, mają mężow i dzieci w wieku przedszkolnym, albo AT LEAST stałe związki... Chyba ja tylko sama zostałam z tego, co wiem, a było nas ponad 20... Ehh wydaje mi się czasem że po prostu ja nie pasuję na ten świat. Za delikatna, za uczciwa...

A czy któraś z was chce podjąć się takiej techniki na przyciągnięcie partnera? Trwa 3 tygodnie. Ja próbowałam może ze 3 razy, ale nigdy nie dawałam rady wytrwać. Podobno to działa. Polega to na komunikowaniu się z podświadomością idealnego dla nas partnera w czasie snu. Może to dla niektórych zabrzmi dziwnie, ale ja wierzę, że coś w prawie przyciągania jest i jak dla mnie to jest ostatnia deska ratunku. Jakby ktoś chciał pogadać na ten temat i wspierać się w znalezieniu miłości to proszę o kontakt :)

nie, dziękuję :) w wolnym czasie wolę inne rzeczy

Nie jesteście asertywne zapewne co? Kobieta musi mieć gadane i być wyszczekana, ale też niegłupia przy tym.

U mnie to zależy, jak ktoś mi się nie podobał to byłam bardzo asertywna :)

No i co z tego masz? :D A przy fajnym facecie miękną Ci kolana i wychodzisz na mało lotną?

tak. trochę tak mam, zawsze tak miałam, i mój brat też tak miał przy kobietach które mu się podobały. Ale bez przesady. inteligentny facet dość szybko pojmie że ma do czynienia z inteligentną babką. Poza tym mam wrażenie że akurat to im się podoba - kiedy np mogą mi coś wyjaśnić ze swojej dziedziny itp. Są zadowoleni, że wiedzą coś czego ja nie wiem.

21:22 a co z tego mam? Ano to, że nie jestem w związku z kimś, kto mi się nie podoba. A to bardzo cenne :)

Kryos dziś Nie jesteście asertywne zapewne co? Kobieta musi mieć gadane i być wyszczekana, ale też niegłupia przy tym. Jeżeli chodzi o mnie to nie jestem wyszczekana, nie lubię być głośna, nie lubię przesadnie dużo mówić kiedy nie mam do powiedzenia za wiele. W ogóle to lubię rozmowy sam na sam lub w małym gronie. Jestem asertywna, potrafię tupnąć nogą ale muszę zawsze przemyśleć swoje rację. Nie jestem halasliwa...czyli to mnie gubi? Druga sprawa...jakoś ciężko mi uwierzyć w takie techniki przyciągania ludzi itp. Coraz częściej myślę, że chyba istnieje coś takiego jak przeznaczenie i może po prostu niektórym przeznaczona jest samotność?

Nie które/którzy to mają inni nie. Tą śmiałość, łatwość w nawiązywaniu kontaktów, umiejętność flirtu, zainteresowania swoją osobą. W przypadku kobiet przydałoby się trochę kokieterii, seksapilu(kobieta która dobrze się czuje w swoim ciele).Ty widocznie tego nie masz i dlategoś sama.

a ja mam 36 lat i nigdy nawet jeszcze się nie całowałem chyba jestem lekko aspołeczny

jaka wyszczekana,ja jestem delikatna i spokojna ,wystarczy spojrzenie i uśmiech,tzadko rozmawiam z zastrzelonymi bo już musiałabym się ewakuowac

22:34 ja akurat to mam, lubię siebie, nie mam kompleksów i wiem że urody mi nie brak.

Ja też jestem delikatna i spokojna, niezbyt asertywna a jakoś od liceum miałam spore powodzenie. Może chodzi o to, że jestem ciepłą osobą, empatyczną, interesuję się tym, co mówią moi rozmówcy i sama mam sporo zainteresowań, więc mogę porozmawiać na każdy temat. A może chodzi o to, że mam w sobie delikatną kobiecość, taką nieśmiałość a jednocześnie błysk z oku, jakąś błyskotliwość, poczucie humoru.... Trafiałam -albo wybierałam podświadomie- w większości chłopaków, którzy cenili dziewczyny z wartościami, delikatne, spokojne... Natomiast w podstawówce źle mnie traktowali chłopcy... :]

Jeśli chcesz wiedziec, gdzie popełniasz błąd w relacjach z mężczyznami, czy spotkasz fajnego mężczyznę i co zrobić aby go spotkać i aby Ci się ułozyły sprawy uczuciowe, napisz do mojej wróżki Sofii, jest świetna. Jej adres to tarocistkasofii@wp.pl

Oj... i 'mój Pan Pustorak' tu nawet zajrzał :)

moze takie przeznaczenie.

ja juz sie pogodzilam z tym.

A ja mam raz tak, ze już mi wszystko jedno i mogę być sama...innym razem zachodzę w głowę dlaczego akurat mnie to spotyka. Myślę intensywnie od kilku dni co w sobie zmienić, może coś wymysle :)

A ja mam raz tak, ze już mi wszystko jedno i mogę być sama...innym razem zachodzę w głowę dlaczego akurat mnie to spotyka. Myślę intensywnie od kilku dni co w sobie zmienić, może coś wymysle usmiech :)

po prostu problem leży w twoim kompleksach i niskim poczuciu własnej wartości. Bo wiesz, jeśli ty sama źle o sobie myślisz, to ludzie to wyczuwają i zaczynają cię tak samo postrzegać (bo to widać po takiej osobie)

https://www.youtube.com/watch?v=GPq6eGCXXP8 i to może być Twoja największa siła :), zanim zaczniesz być z Kimś

Miałam tak: w podstawówce jakies sympatie, 14 letnie koleżanki całowały się na wycieczkach z kolegami z klasy - ja nie. W liceum - o tu, myślałam, pewnie w końcu będe miała chłopaka - ale tez nic z tego. Może na studiach - tez nie. Tzn jacyś byli, ale żaden mnie nie chciał. Potem praca - tez lipa. No nic, myślę do 30 kogoś poznam - poznałam - ale on wybrał inną. Minęła 30 ka i nic. Az tu pewnego dnia kogoś poznałam, miałam 32 lata, warto było czekać, to jest to, nareszcie, wszystko super się układało.... dopóki 3 lata później nie poszedł do innej. Ożenił się w przeciągu roku. Znowu sama, załamanie, ale nie, myślę, nie mam jeszcze 40 ki, do 40ki na pewno kogoś poznam. I poznałam, ale samych żonatych, wyłudzaczy pieniędzy, jakiś seks maniaków, albo fajnych mężczyzn - którzy - tradycyjnie poznawali kogoś innego. W styczniu skończyłam 41 lat i nadal sama. Sory autorko, że Cie nie pocieszyłam, ale u Ciebie nie musi być od razu tak jak u mnie, tylko się nie poddawaj i bądź bardziej przebojowa. Że mi nie wyszło, nie znaczy że nie wujdzie Tobie ;)

Ja mam 32 i tez od zawsze sama, z wyjatkiem 1,5 rocznego pseudozwiazku. Tak mi na odchodne powiedzial. A tak to zawsze mi sie podobali mezczyzni, ktorym ja sie nie podobalam albo za wolno reagowalam na te ich zaloty i tracili zainteresowanie. A tak naprawde to malo ktory mi sie podobal. Zmarnowan zycie jednym slowem.

gość 2017.04.22 Jestem dosyć atrakcyjna. 165 cm, wąska talia, duży biust, blond włosy, ładna buzia. I co? I tak jestem sama. Za "swojego" ukochanego oddałabym wiele. Niestety, on nie jest zainteresowany.

gość dziś Ja mam 32 i tez od zawsze sama, z wyjatkiem 1,5 rocznego pseudozwiazku. Tak mi na odchodne powiedzial. A tak to zawsze mi sie podobali mezczyzni, ktorym ja sie nie podobalam albo za wolno reagowalam na te ich zaloty i tracili zainteresowanie. A tak naprawde to malo ktory mi sie podobal. Zmarnowan zycie jednym slowem. xxxxx Ja mam prawie tak samo :(