Milosc bez wzajemnosci od 17 lat.

Up bo ciekawe

Też tak mam to silniejsze ode mnie. Ogromną dawną.miłość. mam męża,kocham go,ale tamto było tak.silne ze zwalalo mnie z.nóg. chociaż NIGDY nie łączyło nas nic poza przyjaźnią. Echo tamtego uczucia czuję do dzisiaj. Też.anonimowo odwiedzam go na.fejsie. ale być może po spotkaniu czar by prysl? Gorzej jak.nie i okazalby się dojrzalszym cudownuejszym a każda jego.zmarszczka byłaby zaleta. Masakra.

Też się obawiam że moja niespełniona miłość będzie mnie dręczyć do końca życia.

Opowiedz więcej.

12:12 a cóż więcej można napisać? Nie mogę zapomnieć o jednej kobiecie od kilku lat.

Jak chcesz napisz. A jesteś z kimś teraz?

Mam podobnie. Minęło paręnaście lat mam męża dzieci, kochająca rodzinę z mężem mi dobrze i go kocham. Ale tamten. ..tobylocos niesamowitego, ogromnego co nie dawało oddychać, spalalo. Potężne uczucie, którego cień noszę w sobie do dziś, odwiedzam go na fejsie i szkoda ze nie ma zdjęć. Może czar by prysl?

patrzac na jego ryja w google grafice i p**********a o uchodzcach to juz pryslo dawno. wez se ich k****a do swojego domu, niech ci dzieci przeryja. milosierny czlowieku :D

Posluchajcie co wy pierd.....icie . Wasze slow a : " mam meza , jestem szczesliwa , kocham go , ale tamto ...." To sie kupy nie trzyma . Bla bla czytac sie tego nie chce .

http://dotykabsolutu.vxm.pl/?p=1047

ja nie mam szczescia w milosci.zakochalam sie bez wzajemnosci,

tak latwo sie nie zapomina

ciebie latwo smaciarzu

Jeszcze trochę bardziej się zeszmacisz i może osiągniesz status kochanki. Chyba nie będzie z tym problemu nie?

nizej sie nei da zeszmacic jak dlugoletni stalker :)

A podobno jestes szczesliwa? Normalna na pewno nie:D

Tu autorka. Ile wpisów; ) nie.męża bym nie zdradzila. Od 10 lat małżeństwa jestem mu wierna i tak pozostanie.

jak kocha to nie zdradza

Autorko miałam podobnie! Spotkałam się z nim po wielu latach i poczułam że nadal go kocham... Zostalismy kochankami... Teraz cierpię, bo nie ma go przy mnie już :(

Jak tam autorko?

Ja jestem w podobnej sytuacji.Od 30 lat jestem zakochana w pewnym mężczyznie.Razem pracowaliśmy i to była miłość od pierwszego wrażenia (z mojej strony).Ja wówczas nieśmiała i zakompleksiona prawie 30 latka nawet nie próbowałam zwrócić na siebie uwagę.Było kilka imprez w większym gronie ale widać nie wpadłam mu w oko.Po jakimś czasie On się zwolnił, ja wyszłam za mąż z miłości, ale nie takiej.Czy On sobie ułożył życie nie wiem.Widziałam Go z 10 lat temu w Galerii Handlowej.Serce zabiło jak oszalałe.Był sam a ja nie podeszłam.Jestem już mocno 50+.Szkoda że nie ma FB.Wiem gdzie mieszka ale nigdy się nie "zapuszczam"w tamte tereny.Teraz boję się spotkania.

Twoja historia jest ciekawa, masz ochotę się z nim spotkać?

Mam wielka ochotę, ale tylko Go zobaczyć.Minęło prawie 30 lat.Nigdy nie byłam super atrakcyjna a teraz wiadomo, lepiej nie jest.Wstydziła bym się.Kiedyś jak były jeszcze popularne telefony stacjonarne dzwoniłam żeby usłyszeć jego głos.

Skoro tak czujesz, to powinnaś to zrobić... Spotkać się z nim! A mąż? Jak jest między wami?

Ludzie, powariowaliście chyba !!! Macie rodziny i dalej wzdychacie do swoich iluzji ? To nie są miłości - Gdyby to były miłości to byście byli razem. To co czujecie to mieszanka wspomnień dawnej chemii + stos wyobrażeń czyli fikcji. Ja mnóstwo lat straciłam, bo miałam w głowie takiego jednego/ albo raczej iluzję kogoś. Tyle, że z nikim się nie związałam, bo to byłoby nieuczciwe - zawracać komuś głowę, myśląc o tamtym. Patrzę do tyłu i myślę teraz, że chyba byłam chora psychicznie i w końcu wyzdrowiałam. Wam życzę tego samego.

Idź do diabła z pingwicą, będę miała satysfakcję:P

Z mężem nie układa się od jakiegoś czasu, żyjemy obok siebie.Łączy nas tylko córka i wspólny adres.Mąż wiedział o moim zauroczeniu przed ślubem.Nigdy jednak nie poruszaliśmy póżniej tego tematu.Moja miłość nie ma charakteru seksualnego.Przyjemność mi sprawia samo wspomnienie jego osoby.Czasem mi się śni, ale zdecydowanie za rzadko.

Ja spotkałam się z dawna niespełna miłością!

możesz opowiedzieć coś więcej

Spotkałam się... A minęło ponad 20 lat! I tak się zaczęło... Spotkania potajemnie, wiadomości wysyłane po kilkanaście razy dziennie i tak przez rok... Kolejny rok to nadal ciągły kontakt ze sobą, codzienny jednak tylko przez smsy, spotkania od czasu do czasu, aż w końcu tak po półtora roku zostaliśmy kochankami na kolejny rok! Znów go pokochałam niestety:(((