Sama na weselu

W sierpniu mam wesele kolezanki. Niestety chyba muszę iść sama (rozstałam się z kimś 3 lata temu, od tej pory jestem sama). Niby nic, ale z tego co obserwowałam przez lata, to rzadko kto przychodzi na wesele samemu. Może jakieś babcie, czy owdowiali, albo młodzież. I tak pewnie pójdę, ale będę się czuła co najmniej dziwnie. Kolegi żadnego nie mam, to znaczy wolnego, bo żonatych to mam, albo żyjących w nieformalnych związkach. Głupia sprawa. Jeszcze mnie martwi łapanie welonu, nie lubie takich zabaw, jak delikatnie odmówić? To raczej dobre dla młodych dziewczyn a nie dorosłych kobiet.

Na łapanie welonu wyjdź do toalety, na zewnątrz itp.

Może się zdziwisz, ale idąc sama będziesz miała więcej adoratorów, niż jakbyś przyszła z facetem. A co do łapania (welonu-bukietu ślubnego), po prostu nie podejdziesz tam do przodu, gdzie się dziewczyny ustawiają.

Ech, po prostu powiem, że nie będę w tym uczestniczyć, to znaczy w tej zabawie. Nie będę się chowala po jakiś WC. Nie mam 15 lat.;) Tak tylko się chciała wygadac, bo jednak iść samej na taką uroczystość to nie będzie nic przyjemego.

Może się zdziwisz, ale idąc sama będziesz miała więcej adoratorów, niż jakbyś przyszła z facetem. xxxxx No z pewnością, bo każdy facet napierd/olil by tym adoratorom.

Każdy teraz przychodzi z osobą towarzyszącą, będziesz się sama źle czuła, nawet nie zatańczysz, będziesz jak odludek. Ja bym w ogóle nie poszła na Twoim miejscu.

Kiepska sprawa. Byłam 2 razy sama. Wunudzilam się jak mops a jedynie adoratorzy i partnerzy do tańca to podstarzali wujkowie bo młodzi sparowani. Teraz juz nie chodzę odmawiam i tyle.

byłam na dwóch weselach w ostatnim czasie, na obu byłam sama. Tańczyłam tak samo jak inni, może nawet więcej i bawiłam się świetnie. To że facet przychodzi z żoną na wesele albo z dziewczyną to nie znaczy żę tylko z nią może tańczyć. Wesele jest po to by tańczyć ze wszystkimi, więc na pewno będziesz się dobrze bawić :) Tylko odpowiednie podejście musisz mieć :)

To dobra kolezanka, jesteśmy blisko, więc chcę iść. Mimo tego, że wiem, że będzie momentami kiepskawo. Pewnie potańcze w jakimś kółku i tyle. Mam nadzieję, że chociaż przy stole sobie porozmawiam, może będą jacyś mili goście.

Poszedłbym z tobą, ale tańczyć nie umiem :(.

Na trzech pierwszych weselach na których byłam(trzy wesela pod rząd rok po roku) więc miałam kolejno 8,9i 10 lat więc nie martwiłam się że nie mam z kim iść byłam beztroskim dzieckiem któremu zawsze ktoś podpasował do zabawy na takiego typu zabawie i nie koniecznie z dzieci. Pierwszy raz od dłuższego czasu na weselu byłam już jako nastolatka koleżanka z klasy zaprosiła mnie na wesele swojego kuzyna jako osobę towarzyszącą (nikt nie miał z tym problemu wiedzieli że jestem koleżanką którą wzięła żeby nie przesiedzieć całego wesela za stołem) i mimo że oprócz niej i z widzenia kilku osób z rodziny jej to nikogo tam nie znałam to nie źle się bawiłam. Rok później chyba ja rodzice i brat z siostrą dostaliśmy zaproszenia na wesele mamy chrześniaczki tato stwierdził że to już nie dla niego takie zabawy i został z siostrą w domu (na początku mieliśmy jechać wszyscy swoim samochodem i ze względu na to że siostra nie wytrzymała by całej nocy to po jakimś czasie byśmy wrócili ale nasz plan pokrzyżował fakt że młodzi z pewnych względów nie mogli zorganizować w planowanej sali wesela i dostali zastępczą w innym mieście dalej) a mama ze względu na to że jest chrzestną to nie wypadało jej nie jechać a ja z bratem stwierdziliśmy że pojedziemy się pobawić (oboje bez osoby towarzyszącej) i na tym weselu też oprócz mamy, brata i mamy, siostry, brata młodej których widziałam drugi raz w życiu jak dostaliśmy zaproszenie (drugi raz jak byłam w takim wieku żeby to pamiętać bo ostatnio u nich byliśmy jak miałam z 3 lata na jej komunia) a samą parę młodą zobaczyłam pierwszy raz u młodej w domu bo tak to siedzieli za granicą to poza wyżej wymienionymi osobami nie znałam tam kompletnie nikogo ale ja z bratem zostaliśmy usadzeni koło gdzieś na oko góra dwa lata starszego odemnie jakiegoś chłopaka brat zaczął z nim gadać i on też był sam potem chcieli wypić i ten chłopak jak im polewał spytał mnie czy też mi polać (miałam nie całe 17lat) i wypiłam z nimi na początku jak mama nie patrzyła ale potem mi powiedziała że nie muszę się chować i że ona widziała jak piję tańczyliśmy trochę nawet udało mi się wyciągnąć tego chłopaka do tańca chociaż na początku był nie chętny a potem sam proponował taniec zatańczyłam kilka razy z młodym młodą i całe wesele spędziłam w bardzo mocno zawężonym ale za to bardzo fajnym towarzystwie ale i tak super się bawiłam. Jakoś w lutym /marcu 2020 roku dostaliśmy znowu zaproszenia na wesele tym razem mojego brata ciotecznego tym razem ja z bratem oddzielne z osobami towarzyszącymi (na poprzednie wszyscy dostaliśmy jedno bez osób towarzyszących) które miało być w czerwcu ale ze względu na sytuację na świecie zostało przełożone na październik gdyby odbyło się w pierwotnym terminie to za pewne poszłabym sama na nie ale w wakacje poznałam chłopaka i po kilku tygodniach znajomości zostaliśmy parą i stwierdziłam że czemu mam iść na wesele sama skoro mam chłopaka i zaprosiłam go jako osobę towarzyszącą i to był mój błąd (widziałam go po większej ilości alkoholu i doszłam do błędnego wniosku że po nim umię się zachować) i od nas byłam na tym weselu ja chłopak mój i brat bo rodzice stwierdzili że to nie dla nich i żebyśmy my młodzi się wybawili a siostra z tych samych powodów co poprzednie plus do tego że nie upilnowalibyśmy jej z bratem (ma 8 lat) a skończyło się na tym że on z bratem pił na zmianę potem z kłótniami ze mną bo się upił do tego stopnia że jak na następny dzień go spytałam to nie pamięta połowy wesela chociaż mi obiecał ze będzie pił z umiarem i w między czasie spał na kanapie a ja między kłótniami naszymi albo płakałam w łazience albo go i brata pilnowałam żeby niczego nie odwalili (dodam że poszłam na początku jakoś tylko z młodym zatańczyć wróciłam do stołu a obaj już byli pijani) i dopiero jak pogadałam z młodego bratem bo zobaczył w jakim stanie jestem to doszłam do wniosku że nie ma co się przejmować są dorośli i poszłam się bawić sama (z chłopakiem zatańczyłam góra trzy razy) pod koniec wesela myślałam że rozszarpie jednego i drugiego o tyle dobrze że brat zdołał sam wsiąść do autokaru bo tamtego to we dwóch musieli prowadzić bo nie był w stanie była możliwość żebyśmy wysiedli w pobliskiej wsi od mojego domu i żeby tam po nas przyjechała mama ale wolałam nie zostawać z nimi dwoma najeba**** o piątej nad ranem jeszcze by mi wleźli pod samochód i wysiedliśmy u młodego pod domem bo wiedziałam że tam znajdzie się ktoś żeby w razie czego mi pomóc z nimi, ogólnie uważam że wesele było super ale pod względem mojej osoby towarzyszącej to była kompletnie porażka. A teraz nie jesteśmy już razem i uważam że może i lepiej tak