Związek nastolatki z dorosłym mężczyzną.

Sprawa ma się tak, że poznałam na imprezie chłopaka. Może nie jest jakiś piękny, ale taki normalny i to tez mi się w nim spodobało, że jest kulturalny, miły i fajny. Jednak dzieli nas 11 lat różnicy ( ja 16 on 27) Jemu to zbytnio nie przeszkadza, bardzo się zaangażował, ale ja nie mogę sobie tego związku wyobrazić... Jestem niepełnoletnia, większość jego znajomych jest +25, mają rodziny, dzieci. Szczerze to boję się troche reakcji rodziców, bo kiedys wkoncu by go poznali. Moj brat przez przypadek zobaczył nasze wspólne zdjecie i jego reakcja była typowa: "nie masz kolegów w swoim wieku? Tylko zadajesz się z 30latkami". Spotkaliśmy się w sumie 3 razy i bardzo dobrze czułam się w jego towarzystwie. Widac, że się stara, ale powiedział mi, ze widzi, że ja jestem niepewna tego co czuję, bo gdy chce mnie całować robie opory. Ja mu powiedziałam jak to wyglada z mojej strony. Nie wiem co mam o tym myslec, na poczatku ta różnica mi nie przeszkadzała, ale z czasem wiem ze w jakims stopniu byłby to problem. Chciałabym się z tego wycofać powiedziec mu ze nic z tego, ale z drugiej strony po poprostu mnie do niego ciągnie. Jestem w kropce i nie wiem jak to dalej sie potoczy.

tak na prawdę różnica 9 lat to bardzo niewiele. Więc jeśli pytasz o samą różnicę wieku to nie ma to żadnego znaczenia. Znaczenie ma to, że ty jesteś jeszcze niepełnoletnia a on już mógłby mieć rodzinę i dzieci. Ale nie przekreśla to związku - jeśli kocha to zaczeka tylko zgadzam się z poprzedniczką, że to on powinien poczekać aż dorośniesz i uwzględnić twój wiek a nie ty powinnaś się dopasować do jego wieku i starać się być zbyt szybko dorosła

Właśnie chodzi o to, że ludzie w moim wieku sa wogole inni, najważniejsze jest dla nich ostre picie co tydzień, jaranie, palenie (a ja jestem kompletnie inna, dla mnie inne wartości są wazne), a chłopaki scigają się, który pierwszy zaliczy, żeby potem się pochwalić, nienawidzę takiego zachowania, nie podoba mi się to i mam nadzieję, że to minie, ale zmieniając temat chodzi mi, że właśnie w nim znalazłam takiego normalnego, prostego chlopaka, który widac, że jest szczery. Tylko ten wiek... Gdyby nie to na pewno potoczyłoby się to inaczej.

Jesteś dla niego bóstwem. I to do ciebie dociera, że on traktuje cię wyjątkowo. Z drugiej strony możesz mu dać naprawdę niewiele, przynajmniej na razie bardziej przyjaźń, niż związek. Czy może coś z tego wyjść, oczywiście. Jeśli on jest skłonny czekać, to pewnie tak. Tylko że jeśli ty będziesz mieć 25 lat, jemu do czterdziestki zostanie 4 lata. Może wówczas okazać się, że jest dla ciebie za stary i go zranisz. Jest przynajmniej samodzielny, ma pracę, wykształcenie? Bo czymś musi ci imponować, czymś więcej, niż tylko tym, że jest dojrzalszy od twoich rówieśników.

w takich związkach jest zawsze tak, że teraz on może być dla Ciebie oparciem i pomocą i on powinien zaczekać z seksem bo jeszcze nie dorosłaś do seksu, rodziny, pracy itp.( powinnaś się uczyć, nabrać samodzielności i może za cztery lata już będąc na studiach pomyśleć o trwałym związku z nim) ale potem gdy będziecie starsi to on będzie szukał oparcia w tobie - bo będzie dużo starszy a ty będziesz jeszcze w miarę młoda. Ale moim zdaniem i tak wasza różnica wieku nie jest aż tak duża aby "a priori" rezygnować ze związku - Jeśli jest w stanie poczekać to może być ok.

Miałam taką sytuacje rok temu ja miałam 17 lat on 12 lat starszy. Najpierw przyjaciel potem on mega zakochany.Ja niepewna swoich uczuć ale też coś. W porę się opamiętałam :) Jak 25 chłop nie ma dziewczyny lub wlasnie sie z nia nie rozstał to cos z nim nie tak uwierz :) pomożesz? http://f.kafeteria.pl/temat/f1/czy-wystarczy-900-zl-nad-morze-dla-1-osoby-w-sezonie-letnim-p_6781552