Czy któraś z was też siedzi w domu sama z dzieckiem całymi dniami?

Zakladanie z góry, ze będzie się siedzieć w domu i już się do pracy nie wroci, bo to, tamto, owamto to pierwszy krok do zawodowego, społecznego "samobójstwa" i finansowej zaleznosci od mężczyzny. Za kilka lat zerwowe składki i na koniec facet zawija ogonek i odchodzi do młodszej a ty zostajesz z pustą kieszenią i na starość 700 zl.emerytury (wiem,wiem, zaraz niektóre zakrzyczą,że nie wiadomo co z ZUS itd.,ale czy ZUS czy SRUS albo inny BUS (wymyślone skroty) wyplaci ci najniższą emeryturę i żyj sobie... Albo kajaj się przed facetem,żeby cie utrzymywal i stale wymawial "ty nierobie", etc.

Weź się za robotę a nie p*****ly piszesz na publicznym forum to do autorki z lenistwa przytyjesz

Ja bym wróciła do pracy, na początku będzie ciężko, ale z czasem wszystko sobie uporządkuje szkoły, to tylko z daleka wygląda na niemożliwe. Nawet jak zostanie ci niewiele z pensji, to będziesz miała coś swojego , a dzieci nie będą wiecznie małe przecież.