Czy przyznać się pracodawcy do leczenia psychiatrycznego

:( a psycholog jakis? Zebys nie wpadla w leki na cale zycie. Te leki sie odstawia stopniowo, bardzo powoli. Jesli masz dobry kontakt z mlodzieza to to jest wazne.

A co mialas zrobic??? Co mozna zrobic,jak Cie cos takiego spotyka?Do lekarza nadal chodz, moze choc rente na to dadza,bo wiem,ze daja choc o to trudno.Moze chociaz to jest jakies wsparcie, nie mozesz zostac sama w prozni... Musisz przetrwac. Ja bym powiedziala "musze przetrwac ",a w cv wpisac okres opieki nad chorym czlonkiem rodziny, a potem wpisac w osobnej linijce wyzej takie zdanie "najtrudniejszy dla mnie czas,ale musze przetrwac i miec prace" (cv pisze sie od najnowszej daty). I powiedz,ze masz dobry kontakt z mlodzieza.

Zależy na co ten nauczyciel się leczył i czy być podczas gorszych epizodów swojej choroby agresywny wobec innych. Inna sprawa że nauczyciel nie możę sobie pozwolić na to aby ktoś my w kasze dmuchał, musi wzbudzać respekt jako taki. Osoba z depresją może mieć z tym problemy. Pracodawcy nigdy nie powiedziałbym że mam depresje czy coś takiego, mogę conajwyżej powiedzieć że raz na jakiś w środku dnia musze wyjść do lekarza, do jakiego to już moja sprawa. Możesz się też zapisać na jakiś oddział dzienny, nauczyciel ma dość elastyczny czas pracy, moim zdaniem nie powinno być z tym problemu.

Strasznie Ci wspolczuje. Pewnie mozesz szukac pracy jako pomoc,asystent nauczyciela skoro masz przygotowanie pedagogiczne.. Jesli bys zaczela w ciagu 90dni od uzyskania dyplomu to od 1ego dnia masz prawo do zasilku jako absolwent studiow. No i na tych stanowiskach to praca z kodeksu pracy 40h na tydzien. ..

Tak, chodzę do psychologa. Obecnie mam już odstawione antydepresanty , a dostaję jedynie leki uspokajające i takie przeciwko napadom lękowym oraz nasenne na wieczór. W żaden sposób moje obecne leki nie otumaniają i tak po naprawdę nigdy nie miałam leków, które by otumaniały. Nie miałam też myśli samobójczych. Mój główny problem to były bóle żołądkowe somatyczne, brak apetytu niemalże całkowity, osłabienie organizmu, bezsenność, brak chęci do działania. Musiałam trafić do szpitala, bo miałam bardzo duże osłabienie organizmu, do tego praktycznie nie mogłam zasnąć na dłużej niż 2 godziny dziennie, więc chodziłam jak zombie. Dostawałam wszystkie leki dożylnie.

Jeszcze sobie ulozysz zycie,zobaczysz. Ta dziewczyna,o ktorej pisze niedlugo rodzi dziecko, ma meza. Powinnas miec jakas rente, moze szpital pomoze zalatwoac,bo oni musza miec takiego pracownika. Jak potrzebujesz napisac to to jest moj email gou.goumalpkao2.pl, (w miejsce malpka jest oczywiscie @ napisalam tak,zeby mi spam nie przychodzil). Ja sie boje ciagle o mame... Sa jeszcze fora typowo psychologiczne,gdzie jest normalniej niz tu np.abczdrowie

Albo też jak Wy byście postrzegali nauczyciela, gdybyście wiedzieli, że był w przeszłości w szpitalu psychiatrycznym, dalej się leczy, a potem uczy? x kluczowe są Twoje kompetencje. na nich się skupiaj na rozmowach kw. tulę serdecznie.

Nie obwiniaj sie o nic,tylko szukaj pracy na swoje sily,ale nie rezygnuj na starcie. Ludzie rozumieja wiele i wcale Cie to nie skresla. A dziewczyna,o ktorej pisze jest nauczycielka wlasnie. Musisz przezyc ten czas, potem sie troche przyzwyczaisz do bolu. Troche. Musze zaraz odpoczac,bo rano wstaje. Moze uda mi sie zajrzec jeszcze do netu. Trzymaj sie:)Musisz sie wzmocnic,choc to nielatwe. Wysylaj cv w ciemno i tam,gdzie nie ma ogloszen. Jak moge to doradze...

Szpital tego typu ma pracownika socjalnego...ludzie sa podli czesto,wiec moze dlatego ta moja kolezanka tak daleko szukala pracy..nie wien. Moze ona miala podobna sytuacje. Mam nadzieje,ze dostalas choc wsparcie jakies w tym szpitalu... Jeszcze bedziesz szczesliwa uwierz mi :) Rob co mozesz na Twoje sily,ale nie poddawaj sie:)

Ciagle brak mi czasu i zle bardzo znosze jego brak i tez nie jestem mocna psychicznie..ale wbrww pozorom ludzie nawet ze schizofrenia znajduja prace tam,gdzie w regulaminie napisano,ze w pracy nie mizna byc pod wplywem substancji psychoakt....tyle,ze takie osoby maja orzeczenie o niepelnisprawnosci. Dziwne_nie,bo Pfron do nich doplaca. Dobranoc..trzymaj aie:)

Dziękuję za miłe słowa. :)

Dzialaj tam:) generalnie to w Twoim stanie powinnas odpoczywac i miec terapie non stop a najlepiej wsparcie w kims bliskim,ale zycie jest jakie jest:omusze spac... Trzymaj sie :)

Dzialaj tam...:)

To lekarz decyduje o tym czy jesteś osobą zdolną do pracy, czy też nie. Jeżeli masz zdolność - to znaczy, że możesz pracować. Lekarz, a nie jakiś rodzić z własnymi poglądami. Skoro lekarze nie widzą przeciwwskazań , to czym się przejmujesz? Inna sprawa. Koleżankom ani nawet przyjaciółkom nie mówi się nic, co mogłoby w przyszłości zaszkodzić, ani o sobie, ani o dzieciach, ani mężu. Bo kiedy przyjdzie np. redukcja etatu, to każdy ratuje swoje cztery litery często w bardzo niefajny sposób.

Ptacodawca nie ma prawa pytac cie o wiek, religie, stan cywilny i stan zdrowia!!!!

Nie rozumiem problemu? Skoro masz zdolność do pracy - w czym problem? Skoro go nie masz - to nie ma o czym dyskutować. Masz zdolność do pracy, czy nie? To jest kluczowe.