Siedzę teraz na ławce podrodze do domu i nie wiem czy tam wrócę

Wracałam ze szkoły i sobie usiadłam na ławce i nie chcę wracać do domu, w nim mnie nikt nie kocha i mnie nie chcą, w szkole mnie też nie lubią, myślę aby sobie odebrać samobójstwo tylko nie wiem w jaki sposób, po co mam żyć jak nikt nie chce bym żyła. Siedzę tu już pół godziny sama i nikt nawet nie zwrócił na mnie uwagi, że siedzę tak sama.

Też nie lubiłam wracać do domu jak byłam w wieku szkolnym. Samobójstwo planowałam tylko dwa razy. Pierwszy raz jak nie zdam matury - wtedy było to dla mnie ważne. Drugi jak zajdę w nieplanowaną ciążę. Skończyło się na planach, maturę zdałam słabo ale za pierwszym razem. W ciążę nigdy nie zaszłam. Mam już prawie 40 lat i jakoś żyję, radzę sobie ale szczęśliwa nie jestem.

Czemu twierdzisz, ze nikt w domu Cie nie chce i nie kocha?

Oj , dziewczyno ! Czasami rodzice mają problem z okazaniem dorosłemu dziecku uczuć ale to nie znaczy że go nie kochają ! Nie rozmyślaj niepotrzebnie nad sensem życia , wstań z tej samotnej ławki i idź do domu a kiedy już tam dojdziesz , podejdż do mamy lub taty , przytul się i powiedz że ich kochasz . Zobaczysz że i Ty usłyszysz od nich to samo , bo każdy rodzić kocha swoje dziecko i każdemu rodzicowi zależy na szczęściu dziecka.

13.31 dokładnie! Chocbys teraz myslala jak bardzo jest źle i ze gorzej byc nie może to uswiadom sobie, ze ludzie maja gorsze problemy i żyją! Wierz, ze z czasem się poprawi bo tak zwykle jest, jeszcze bedzie dobrze tylko musisz w to uwierzyć.